Violet: Saat kaç?
Bella: 12.37
Violet: Ovv! Saat birde randevum vardı! Geç kalmak istemiyorum!
Bella: Acele etsen iyi edersin. Sadece 22 dakikan kaldı.
Violet yattığı koltuktan kalktı. Akşam çok erken uyumuştu. Sabahta erken kalkmıştı ve sonrasında uyuya kalmıştı. Koşarak odasına gitti ve üstündekilere baktı, normal kıyafetleriyle uyumuştu. O zamanki aklına şükretti ve çantasını alıp koşarak evden çıktı. Kapının yanındaki ayakkabı çekçeğini alıp hızlıca ayakkabılarını giydi ve merdivenlerden koşarak inmeye başladı.
İkinci katta oturuyorlardı, onun için çok merdiven yoktu. Zemin kata vardığında eline telefonunu aldı. 20 dakikası vardı. Apartmanın kapısını açtı ve dışarı çıktı.
Karşıya geçmesi gerekiyordu. Koşarak karşıya geçti, geçmeye çalıştı. Bir kaç korna ve fren sesinden sonra Violet hayata gözlerini yumdu.
-Ertesi Gün-
Bella'yı zar zor cenazeye getirmeyi başarmışlardı. Kız en yakın arkadaşının ölüme kahrolmuştu. Öğrendiğinden beri ağlıyordu. Ağlamaktan gözleri şiş ve kıpkırmızıydı. Burnunu durmadan çekiyordu.
Cenazede pek kişi yoktu, kızın üniversiteden bir kaç arkadaşı, yine üniversiteden öğretmenler ve komşuları. Ailesini küçükken trafik kazasında kaybetmişti. Bella ise onun her şeyiydi.
"Keşke ikinci bir şansı olsaydı" diye düşündü Bella. "Belki o zaman her şey değişirdi...".
——————
KONU
1984'te ölen bir grup insan ve 1994'te ölen bir grup insan tekrar diriliyor ve önce neden tekrar dirildiklerini bulmaya çalışıyorlar. Ve ardından daha başka şeyler oluyor.
// fikri Hazel Levesque'nin hikayesinden aldım^^
Prim alabilir miyim lütfen??<3
