Sonrası karanlık. 3 saat sonra: Yavaş yavaş kendime gelmeye başladım. Gözlerimi açtım. Aklıma ilk Arif abi gelmişti. Hemen kalktım. Aniden kalktığım için başım dönüyordu. Bir kadın sesi duydum. Yaşlı bir kadın sesine benziyordu. Yaşlı kadın: Dur kızım. Dur yavaş ol. Küçük ama hızlı adımlar ile geldi yanıma. Başıma bez koydu. Yatırdı. Yavaş yavaş gözlerim kapanıyordu yine. Hatırladığım son şey yaşlı kadının "güvendesiniz" demesi olmuştu. 1 saat sonra: Arif abinin sesi ile uyanmıştım. Arif abi tam yanımda ki yatakta duruyordu. Bağırıyordu. Yaşlı kadın onu nasıl durdurcağını bilmiyordu. Ayağa kalktım zorda olsa. Başım dönüyordu. Arif abinin yanına gittim. Yerde duvara yaslanmış bir şekilde oturuyordu. Beni görünce rahatladı ve kendine çekti. Kucağına oturdum boynuna direk sarıldım. Beni görünce sakinleşmişti. O da sardı belimi kolları ile. Nefesi hala titriyordu. Yanaklarımı avcunun içine aldı ve kafasını kafama yasladı. Ve titreyen sesi ile konuşmaya başladı. Arif: Sana birşey oldu diye çok korktum güzelim. 😨😨 Arif: Bir daha mümkünse asla ayrılmayalım. Lütfen. 👉🏻👈🏻✨ Gülümseyip kafamı salladım. Bir süre Arif abi ile yerde öylece birbirimize sarılıp oturduk. Yaşlı kadın içeri girdi bize yemek getirmişti. Arif abinin kucağından kalktım ve onuda kaldırdım. Yaşlı kadın yemekleri önümüze koydu. (yaşlı kadın konuşmada"yk") Yk: Bu bölgeye girmeye kimse cesaret edemedi. Siz nasıl cesaret ettiniz?? Masal: sebeplerimiz var. Yk: herkesin bir sebebi vardır evladım. Herkesin. Şimdi siz bana şunu söyleyin. Neden buradasınız? Masal: Ailemi bulmak için ve laneti bozmak için. Yakamoz dolunayı bitmeden gitmemiz lazım. Yk: Demek o gün sonunda geldi. Bir dakika çocuklar. Yaşlı kadın masadan kalktı. İçeri gitti ve bir kutu getirdi. Kutuyu benim önüme koydu. Kutuyu aldım açtım. İçinden toka çıkmıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yk: bu toka tek kurtuluş anahtarınız. Tokanın arkasında bulunan iğneyi sadece 3 kere kullanma hakkınız var. Biri senin, biri annenin, biri baban için. Bu iğneyi anne ve babana batırdığın zaman onlar uyanıcak. Sende bu iğneyi parmağına batırarak lanetten kurtulucaksın. Ama dikkat edin. Bu iğneyi yakamoz dolunayı tam tepedeyken batırman lazım kendine. Yoksa lanet peşini bırakmaz. Evladım. Yaşlı kadının söyledikleri beni bayağı etkilemişti. Yemeğimizi yedik. Arif abi ile dinlenmek için yataklarımıza yattık. Sessizliğimiz yine çok uzun sürmedi. Arif: Peki ya şimdi nolucak Birtanem? Masal: Birtanem? 😄 Bana ya "güzelim" diyorsun yada "birtanem". Arif: doğru doğru. 😄 Peki ya küçük hanım siz bana ne diyorsunuz. Telefonunuzda ne diye kayıtlıyım?! Masal: "Herşeyim" diye kayıtlısın. Şöyle düşün sen bana genelde birtanem diyorsun, ben sana Herşeyim. Sen beni kaybetsen Birtaneni kaybetmiş olucaksın. Ben seni kaybetsem herşeyimi. Arif abi bir süre bana baktı ve gülümsedi. Bende istemsizce gülümsüyordum. Ardından Arif abi konuşmaya devam etti. Arif: Aşk'a inanır mısın? Masal: Evet. Ama beni böyle sevicek birini bulmak zor. Galiba ömrümün sonuna kadar aşık olmıcam. Arif: Nerden biliyorsun? Belki biri şuan seni seviyordur. Kim bilir? Masal: Biri beni sevse bile ona aşk denir mi? Aşk nedir? İki kalbin birbirini sevmesi mi yoksa iki insanın el ele tutuşması mı? Arif: Aşk bence karşılık aldığın zaman çok güzel bir duygudur. Herkes tatmalıdır bence. Aşk nedir sorusuna gelirsek. Bence aşk iki kalp arasında yaşanan bir duygudur. İki kalbin tek bir kalp olması gibi birşey bu. Tek bir ömür, tek bir kalp. Bence aşk gözle görünen birşey değil. Hissedilen birşeydir. Arif abinin anlattıkları bana masal gibi geliyordu. Çok güzel bir şekilde açıklamıştı. Hayranlıkla onu izliyordum. Masal: sen hiç aşık oldun mu? Gerçekten çok güzel anlattın. Şuan aşık olasım geldi. 😄 Arif abide güldü ve şarkı söylemeye başladı. Arif: "İki kalp severse adı aşk olur İki ayrı kalp aynı anda vurur Sen ben ayrı yazılır Gel biz olalım n'olur... " Şarkının son satırını okurken bana bakıp gülümsedi. Arif abi ile geç saate kadar sohbet ettik. Saat: 00:34 Arif: Çok geç oldu, güzellikler kraliçesi. Hadi artık. Uyu bu gece, gözkapaklarından öpmeye geleceğim. Gülümsedim ve gözlerimi yavaş yavaş kapattım. Uyuyakaldım. Saat:09:47 Uyandım. Arif Abiyi de uyandırmak için yanına gittim. Uyurken çok tatlı görünüyordu. Yanına oturdum. Sessizce konuşmaya başladım. Masal: "İki kalp severse adı aşk olur İki ayrı kalp aynı anda vurur Sen ben ayrı yazılır Gel biz olalım N'olur." Şarkı aklımda kalmıştı. Şarkıyı söyledim. Masal: Bazen diyorum keşke aynı yaşta olsaydık. Keşke ya sen 16 yaşında olsan yada ben 24 yaşında olsam. Anlaşabildiğim tek insansın neredeyse. Şuan neden bunları söylüyorum. Neden böyle hissediyorum bilmiyorum ama. İyi ki varsın arif. İlk defa ona abi dememiştim. Kalbim izin vermemişti abi kelimesine. Saçını okşadım. Yavaşça yataktan kalkıyordum ki. Arif beni kolumdan tuttu ve kendine çekti. Yanına yatırdı beni. Konuşmaya başladı. Arif: Beni anlamana çok sevindim güzelim. Aynı duyguları paylaşıyoruz, belki çok değişik gelicek ama hani bana dün "hiç aşık oldun mu?" diye sormuştun. Cevap vermemiştim. Evet oldum. Bu sözü duymak canımı yakmıştı. O an oradan gitmek istedim. Neden bilmiyordum. Ben kalkmaya çalıştım ama Arif abi beni daha da sıkı tuttu. Masal: Bırak beni! Arif: hayır. Seni geç buldum erken kaybetmek istemiyorum. Masal : Aşık olduğun kişiye ihanet ediyorsun şuan. Arif abi bana baktı. Ve tatlı bir ses tonu ile, Arif: Masal anla artık. Aşık olduğum kız sensin!! Şaşkın şaşkın Arif'e bakıyordum. Masal: N ne b ben miyim? Arif kafasını salladı. O an ne olduğunu anlamadım. Arif ile birbirimize yaklaştık. Nefesimiz birbirine değiyordu. Unutulmaz bir andı. Kendimi Arif abinin dudaklarında buldum. Ne kadar öyle kaldık bilmiyorum ama bana bir ömür gibi geldi. Dudaklarımız birbirinden ayrıldı. İkimizde yatakta oturur pozisyona geldik. Ne olduğunu bilmiyorduk ikimizde. Dona kalmıştım. Arif: Ö özür dilerim. B ben öpmek istemedim. Yani istedim ama öyle değil. B ben gerçekten özür dilerim. Masal: y yok. B ben özür dilerim. Seni öpen bendim. Özür dilerim. Pişman oldum. Bunu söylediğimde Arif abinin yüzü düşmüştü biraz. Yataktan kalktım. Arif abi ile birbirimize bakamıyorduk. Yaşlı kadın geldi ve bize kahvaltı getirdi. Kahvaltımızı yaptık. Yaşlı kadın odadan çktı. Bizde yola koyulmak için hazırlamaya başladık. Arif abi hiç konuşmadı o öpücükten sonra. Bende konuşmadım aslında. Ama konuşmamak beni öldürüyordu. Aslında bu öpücük gerçekten hoşuma gitmişti. Gülümsedim. Arkamı döndüm, Arif'e doğdu yürümeye başladım, yürürken lafa girdim. Masal: Biliyor musun? Aslında pişman falan değilim. Arif'in yanına geldim ve parmak uçlarımda kalkıp, dudağını öptüm. İlk defa onu da kendimi de bu kadar mutlu görüyordum...
