5

67 6 0
                                    

we besloten optesplitsen en te gaan zoeken naar de fiets en dan zouden we om 0.30 weer bij de kerk zijn. ik en sander liepen eerst samen en toen splitste wij ook op. ik begon te denken en denken wat die gaffity nou zou betekenen, en op eens wist ik het. het betekende danals het volle maan is en het 24.00 is dat dan de klok van de kerk 13 keer zou slaan en dan zou er iets vreselijks gebeuren, iets met een pop en een clown. ik hoorde een gil van lopke en ik werd panikerig, ik begon te rennen en te rennen en riep lobke en sander. in het begin hoorde ik sander ook lobke en mij roepen maar toen opeens was het stil...te stil.

ik kwam bij een huis waar een briefje op hing van politie toezicht, ik ging naast t huis zitten en keek naar een klein huisje achter een schattig wit hekje, en daar...ging het licht aan en ik zag een schim van een clown die zenuwachtig heen en weer liep van links naar rechts. ik schrok en rende gillend weg. ik weet niet waar ik naar toe rende maar ik botste ergens tegen aan, iets ontzichtbaars, een muur ofzo denk ik. de knal was zo hard dat ik op de grond viel enbewusteloos was.

ik werd wakker in een donkere kamer en ik ging rechtop zitten, au me hoofd doet zo veel pijn zei in mpperend. ik en hoekje van de kamer zag ik de fel gele nike free's van lopke die bijna licht gaven, ik riep haar maar er kwam geen antwoord. er ging een deur open en een pop kwam binnen lopen/ waggelen. ze had een wit porselijne huidje en zwart warrig haar, verder had ze een zwart net jurkje aan en ze zat onder het bloed, ze had een mes in haar handen. ik begon te schreeuwen enlopke ontwaakte denk ik want ze riep dat ik niet moest schreeuwen omdat de pop dan niet zou weten waar ik was, ik hield meteen me mond en probeerde weg te komen maar dat lukte niet, ik zat vast. de pop kwam steeds dichterbij, het armpje ging omhoog en ik zag dat het mes dichterbij kwam en...... het mes gleed langs mijn kaak en ik voelde bloed langs mijn nek stroomen.

ik hoorde iemand binnen lopen en het licht ging aan, het was sander. omg sander wat ben ik blij om je te zien riep ik maar sander keek me niet eens aan, hij liep naar de andere hoek van de driehoekige kameren ging daar zitten. ik keek om me heen en dacht aan een plan hoe ik hier weg kon komen, ik keen lopke angstig aan en ze begon zacht te huilen, dit is allemaal mijn schuld zegt ze snikkend, ik moest zo nodig zo stoer zijn om hier tot 24.00 te blijven. ja inderdaad zei sander knorrig. sander zei ik geirriteerd het is niet jou schuld het is mijn fout dat ik je zat op te stoken, ik begin nu ook tranen in me ogen te krijgen. stelletje huilenbalken dat jullie zijn zei sander nu opeens laggend ik bedoel dit konden wij toch nie weten? het enige dat ik op dit moment weet is dat ik hier zo snel mogelijk weg wil. ja wij ook zeggen lopke en ik.

na een half uurtje viel ik in slaap....dat was niet zo slim. lopke was weg en sander lag helemaal bebloed in het midden van de kamer. sander!? riep ik bezorgd, is hij dood? dacht ik, maar gelukkig kwam hij bij en rende de kamer uit. lopke kwam binnen maar het was niet de lopke die ik kende, het was een enge lopke met een bijl in haar hand, ze rende krijsend op me af en probeerde me met de bijl te slaan maar toen... ze viel bewusteloos neer en de bijl verdween zomaar uit haar hand.

Hee sorry dat ik zo lang niet had bij gewerkt maar ik had het druk met school en ik zat in een hele slechte periode dus sorry daarvoor, het gaat nu wel weer goed met me, moet nog beetje aansterken, maar ik ga nu wel weer probeeren om meer te bijwerken bye xx kaykay.

DoelWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu