Doel

9

er opeens een voorwerp op me af kwam en ik knock-out ging. toen ik wakker werd zag ik dat de rest ook knock-out was geslagen want zij lagen nog op de grond, maar Daan was weg! ik schudde de rest wakker, ze werden wakker en zagen ook dat Daan weg is.. ik bedacht me dat het ook gewoon kon zijn dat Daan eerder dan mij was wakker geworden en was gaan verkennen ofzo maar dat leek me niet heel logisch. dus ging ik er maar van uit dat de clown hem heeft meegenomen. Nienke barst in tranen uit bang dat hij dood is of dat hem iets overkomen is.. we staan op en besluiten Daan te gaan zoeken maar we moeten niet vergeten dat die clown nog rond loopt. We hebben al in 5 huizen gekeken en in de slagerij maar hij is nergens te bekennen.

na een hele dag gezocht te hebben besloten we naar het huis te gaan waar die spiegel hing, omdat daar een bank staan waar we op kunnen slapen. als we wakker worden is Lopke ook weg. Ik ben bang dat de volgende Bren is.. en dat trek ik niet want dan blijf ik alleen over met Nienke, maar ik mag Nienke niet echt omdat ze best wel arrogant doet..

de volgende nacht was er weer iemand weg en gelukkig voor mij, het was Nienke. bren gaat naast me op de bank zitten en gaat met zn hand door zn haar en zegt ik heb altijd al gezegd dat dit een slecht idee was, ja ik ook zeg ik, maar Lopke wouw persee tot 12 uur snachts blijven "zucht". ja ik ken het zegt Bren, Nienke wouw stoer doen voor Daan en daarom wouw ze dat ook en Daan vond het eerst ook geen goed idee maar ja hij wil niet tegen haar ingaan omdat hij bang is dat ze het anders uit maakt. huh? zeg ik vragend, hebben hun wat? ja zegt Bren chagrijnig. ohw dat wist ik nie zeg ik met een big smile op me face. maar?... wrm zeg je dat zo chag? nou omdat, Bren zucht, omdat ik forever alone blijf. ik begin te blozen en zeg zacht, ik ook... Bren kijkt me aan en ziet dat ik bloos en daardoor moet hij ook blozen.. het was even een tijdje stil tot Bren opeens zegt, misschien is het beter als we vandaag een beetje een rustpauze nemen, ik knik en laat me onderuit zakken.

na een tijdje zo gehangen te hebben slaat Bren opeens zn arm om me heen en trekt me naar zich toe. dit vind k echt fijn want k heb chrush op hem. weet je zei hij. nou? zeg ik nieuwsgierig, ik heb eigenlijk zieke chrush op je. grapje zeker zeg ik en hij zeg blozend: nee... ik bedenk me geen moment en zoen hem, eerst is hij verast maar dan zoent hij me ook teug. na dit alle hebben we toch maar besloten om de rest te gaan zoeken.

ik en Bren lopen hand in hand, zoekend door het dorpje en we vinden Lopke in de slagerij ze is niet bij bewustzijn en haar wond is verzorgd en er zit schoon verband om heen. Wtf hoe kan dit?! Was het sander? nee dat kan niet want hij kan de stad niet meer in.. Is er dan nog iemand?!! we schudde lopke wakker,, en ze vraagt hoe ze aan nieuw verband komt en hoe ze in de slagerij terecht is gekomen. ik zeg dat ik niet weet. Bren helpt haar overeind en we lopen nu met zn 3e verder.