8

34 5 0
                                    

Het zoutzuur werd over me buik gegoten en ik verging van de pijn, maar ik gilde niet omdat ik zo bang was, waar ik bang voor was weet ik niet maar ik was bang dat wist ik zeker.
Op het moment dat ik de hoop opgaf en dacht dat het niet erger kon Stormde sander en lopke binnen met een ketting zaag. De clown dijnsde achteruit en liet het mes dat hij nog bij zich had vallen, het mes viel langs me arm en het begon te bloeden. Sander en lopke liepen drijgent met de ketting zaag op de pop af en zaagde in het hoofd van de pop... Het was even stil en toen opeens begon lopke te gillen, aaaah! Er komt fk bloed uit die kop! Wat?! Riep sander hoe kan dat? De clown stapte nu weer een stap naat vooren en gooide het restje zoutzuur over lopke en san der heen hij pakde het mes en stak sander in zn schouder en lopke in haar zij en toen rende hij weg. Lopke viel op de grond omdat ze niet goed meer op haar been kon staan. Sander maakte me los met 1 arm en pakte zo snel mogelijk verband om om zijn schouder te doen en om lopke r zij te doen.
Een tijdje laater liep ik met lopke op me rug en sander naast me door het dorpje, we zagen een paar mensen maar het leek net alsof zij ons niet zagen. Raar zegt lopke, hoe kan het dat ze niet dien dat we allemaal verminkt zijn en waarom kijkt niemand ons aan? Weet ik niet zeg ik, opeens zagen we 2 jongens en een meisje lopen en die bleeken ons wek te zien. Ze kwamen naar ons toen en vroegen waarom we er zo uit zagen en ja daar wisten we niet echt duidelijk antwoord op en toen vroeg sander wat doen jullie hier eigenlijk waarop hun antwoord was oohw gewoon een beetje rond kijken en we gaan hier tot 12 uur snachts blijven. Wat?! Riepen ik lopke en sander te gelijk, dat kunnen jullie echr nie doen jullie moeten weg! Het is vanaaf volle maan namelijk!! Riep ik helemaal in paniek. Hahaha riep het meisje ik ben echt niet bang hoor ik bedoel wat kan er gebeuren en toen liep het groepje weg.
Ik heb ze gewaarschuwd zei ik en we liepen verder, op een gegeven moment bedacht ik me iets.... Jongens ik heb een idee riep ik, we kunnen misschien ontsnappen als het 12 uur snachts is want dan heben we een soort vervanging namelijk dat groepje, ja! Riepen lopke en sander te gelijk, oke dan doen we dat.
Het was kwart voor 12 in de nacht en we liepen rustig met zn 3e naar de rand van het dorpje en raad eens wie we tegen kwamen, ja inderdaat het was dag groepje en ze zeiden jullie vonden het toch zo erg om hier on 24:00 te zijn? Ja inderdaad maar wij kunnen niet anders zeg ik, ja wij kunnen er namelijk niet uit vulde lopke me aan. Jaja tuurlijk geloof je het zelf zei het meisje en we liepen weer verder. Om 24:00 ging de klok slaan en we liepen naar de grens van het stadje en boem! Nee we konden er niet uit... Lopke telde weer de slagen van de klok en bij de 13e slag was sander het zat en rende naar de ontzichtbare muur, hij had verwacht dat hij er keihard tegen aan zou knallen maar dat gebeurde niet, hij ging erdoorheen. Ik zette lopke neer en probeerde het zelf ook maar ik knalde wel tegen de muur aan. Sander? Zei ik kan je nog terug maar hij hoorde me niet maar hij ging wel terug... Of nouja dat probeerde hij maar hij knalde tegen de muur aan. Neeee riepen lopke en ik en we barste in tranen uit. Sander legde allebij zijn handen op de muur en liet een paar traantjes, toen stond hij op en liep weg of hij rende eerder weg.
Ik had lopke weer op me rug gepakt en probeerde een beetje lastig optestaan, het groepje kwam er nu ook aan en ze liepen richting de muur en boem! Hun knalde er ook tegen aan. Huh wat is dit? Zei een van de jongens en ik zei ik had jullie toch gewaarschuwd? Nu moeten jullie hier ook blijven en word jullie dit ook aan gedaan. Het meisje begon te huilen en een van de jongens zei rustig maar nien het komt goed de andere jonge zei ohw en trouwens ik ben bren dat is nienke en dat is daan, ohw hoi ik ben jordan en dit is lopke zei ik. Huh wie was die jonge dan? Dat was sander maar die is nu vrij, vrij? Vroeg daan verbaast, ja hij kwam door de muur heen tijdens de 13e klokslag zei ik met n droevige toon in me stem.
Met ze 5e liepen we door het dorpje en ik en lopke vertelde war er allemaal al is gebeurd tot opeens......

DoelWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu