Randevum Var! (Tek sorun sahte olması) Hosie (GirlxGirl)

15. Bölüm -Benimle dans et

Cuma günüydü ve Hope hala okula gitmemişti. Ancak, eskisi kadar gözyaşı dökmüyordu. Ailesiyle vakit geçiriyordu, kendini odasına ya da sanat odasına kilitlemiyordu. 

Hatta önceki gün Penelope'yi aradı. Josie ile geçirdiği zaman ona çok yardımcı olmuştu. Bir bakıma Hope artık iyileşebileceğini düşünüyordu. İnsanlar onun tam olarak ne hissettiğini bilmeseler bile, daha iyi hissetmesine yardımcı olabileceklerini anladı.

 Hope, fırsat buldukça Josie ile konuşuyordu. Telefonda konuşup, birbirlerine mesaj atıyorlardı. Hatta görüntülü konuşuyorlardı. Hope, bütün bir gün okulu astıktan sonra Josie'nin ceza almadığını duyduğuna sevindi. Josie'nin başına bela açmak istediği son şeydi.

Josie'nin sözleri kafasında yankılanırken Hope yatakta yuvarlandı. 'Seni seviyorum...' Hope'un kulaklarında çınlıyordu. 

Karşılık vermeyi o kadar çok istiyordu ki, ama beklediğiyle aynı anlama gelmeyeceğinden korktu. 

Josie onu sadece arkadaş olarak seviyorsa ne kadar utanç verici olurdu değil mi?

Hope inledi, yüzünü yastığa gömdü ve sonra çığlık attı. Genç kızla olan ilişkisi onu deli ediyordu. Sadece gerçekten birlikte olmak istiyordu. Hope'un aklına aniden bir fikir geldi. 

Kumral saçlı kız hızla yatağından kalkarak hızla odasından çıktı ve merdivenlerden aşağı indi. Doğruca tüm ailesinin bir araya geldiği oturma odasına gitti.

"Yardımınıza ihtiyacım var." Odaya girdiğinde Hope vakit kaybetmeden konuştu

Odadaki hemen hemen tüm Mikaelsonlar Hope'un birden ortaya çıkışına irkildiler. Davina kahvesinin bir kısmını Kol'a bile döktü. Bir kargaşaya neden oldu ve bu Hope'u çabucak sinirlendirdi.

"Herkes, dikkatini bana verebilir mi lütfen!" Her kafa ona doğru döndü. "Gerçekten Josie ile çıkmıyorum. Landon benden ayrıldı ve iki hafta sonra voleybol takımımdan Dana denen bir kızla çıkıyordu. Aslında, bir süredir beni onunla aldatıyordu ama bu önemli değil. Penelope onu kıskandırmam gerektiğini söyledi, ben de Josie'den benimle sahte bir şekilde çıkmasını istedim. O zamandan beri sahte bir çiftiz. Mesele şu ki, ona gerçekten aşık oldum ve şimdi ne yapacağımı bilmiyorum."

Hope konuşmayı bitirdiğinde odayı bir sessizlik kapladı. Birkaç saniye sonra Rebekah el çırptı. "Bir şeyler olduğunu biliyordum!" Rebekah, Freya'ya dik dik baktı. "Bana hiç inanmadın."

"Gerçekten aşık görünüyorlardı!" Freya kendini savunmaya çalıştı.

"Siz ikiniz kavga etmeyi bırakıp bana verecek bir tavsiye bulabilir misiniz?" Hope yalvardı. "Sadece pes mi etmeliyim?"

"Ne?" Keelin konuşmaya devam etti. "Olamaz. O kız rol yapıyor olamaz. Onun da sana aşık olduğundan %100 eminim."

"Kesin olan bir şey var, o seni çok önemsiyor. Bu hafta buraya geldiğinde çok endişeliydi." Freya ekledi.

Josie ile yatağında uzanarak geçirdiği günü hatırlayınca Hope yumuşadı. Küçük kız onu inanılmaz bir şekilde kucaklıyordu.

Rebekah gözlerini devirdi. "Yeğenimizin durumu kötü. Kızından bahsettiğimizde aptal gülümsemesine bakın."

Hope kızardı ve halasına dik dik bakmak için elinden geleni yaptı. "Benimle dalga geçmeyi bırak yoksa sana bir daha hiçbir şey söylemem."

"Sadece ona nasıl hissettiğini söyle ufaklık." Marcel cesaret verici bir gülümsemeyle söyledi. "Yapabilir miyim bilmiyorum." Hope yere bakmadan önce birden utandığını hissetti.