Randevum Var! (Tek sorun sahte olması) Hosie (GirlxGirl)

22. Bölüm -Sorun yok Hope

"İyi misin aşkım?"

Hope, Josie ile göz hizasında olmak için çömeldi.

Josie şimdiye kadar defalarca yere düştü. Kayak hiç onluk bir şey değildi ama sadece Hope için yapmak istemişti.

Ama şimdi kararını yeniden gözden geçirmeye başladı.

Hope elini uzattı, Josie'nin kalkmasına yardım etmek için yapılan bir jestti.

Esmer inleyerek Hope'un eline uzandı ve kız arkadaşının onu ayağa kaldırmasına izin verdi.

Josie elbisesindeki karı silkeledi.

"Bundan nefret ediyorum. Gerçekten çok denedim bebeğim ama bu benim için bir kabus. Genel olarak sporda iyi değilim ve şimdi ıslandım, üşüyorum ve bugün düştüğüm her andan itibaren kıçım fena ağrıyor."

Hope gülümsedi. "Denediğin için minnettarım ama bu kadar çok denemene gerek yoktu. Bana bundan hoşlanmadığını daha önce söyleyebilirdin."

"Seni hayal kırıklığına uğratmak istemedim. Beni kayak yapmaya götüreceğin için çok heyecanlıydın."

"Seninle scrabble oynamak da beni heyecanlandırırdı."

Hope elini kaldırdı ve Josie'nin omzundaki karı sildi.

"Hadi kulübeye dönelim, üşüyor gibisin. Eminim Freya hala bize sıcak çikolata yapar."

"Bu kulağa tamamen mükemmel geliyor." Josie iç çekti. "Yanaklarımı hissetmiyorum, bu normal mi?"

Hope başını salladı ve Josie'nin elini tuttu. Dağın dibine kadar el ele yürüdüler.

Neyse ki o kadar uzakta değildi.

Josie acemi olduğu için en küçük kayak pistinde kayak yapıyorlardı. Dağın eteğinde restoran gibi bir kulübe ve park yeri vardı. Kızlar otoparka yürüdüler ve Hope'un arabasını bulmaları birkaç dakika sürdü.

"Tanrıya şükür." Sonunda arabayı bulduklarında Josie iç çekti.

"İçeri gir, motoru çalıştır ve ısın, tamam mı? Ben malzemeleri arabaya koyacağım."

Josie, Hope'un yanağını öpmeden ve arabaya binmeden önce "Sen en iyisisin, teşekkür ederim." dedi.

Hope'un Josie'ye katılması uzun sürmedi. Esmer, ellerini ısıtmak için arabanın havalandırmasına koydu.

Hope kıkırdadı. "Bana neden donduğunu söylemediğini anlamıyorum."

Josie ona dik dik baktı. "Senin için yaptım! Mutlu görünüyordun."

"Beni mutlu eden sensin demiştim."

Hope gülümsedi ve Josie'nin yüzünden saçını çekmek için elini uzattı.

"Daha sonra gelip Marcel'le kayak yapabilirim. Zaten üç gün buradayız."

"Biri neredeyse bitti."

Hope mızmızlandı. "Hatırlatma bana. Buradayken sana gösterecek çok şeyim var."

"Her zaman gelecek yıl vardır."

Hope başını çevirip Josie'ye baktı. Esmerin yüzünde yumuşak bir gülümsemesi vardı, Hope'un kalbinin her seferinde atmasını sağlayan bir gülümseme.

"Evet, her zaman gelecek yıl vardır."

Josie eğilmeye başladı ve Hope aradaki farkı kapatmakta tereddüt etmedi. Bir şekilde Josie'yi öpmek artık ikinci bir doğa haline gelmişti.