Randevum Var! (Tek sorun sahte olması) Hosie (GirlxGirl)

28. Bölüm -Küfür mü ettin?

Hope, arabasını buraya en son geldiği yere park etti.

Başka araba yoktu, bu yüzden Hope rahat bir nefes aldı.

Buraya Josie'den önce gelmeyi başarmıştı. Arabadan indiğinde Hope, yüzüne çarpan güneşin sıcaklığının tadını çıkarmak için biraz durdu.

Şanslıydılar, gün sıcak ve güzeldi. Hope ince bir palto giyiyordu, bugün için fazlasıyla yeterliydi.

Hope telefonunda saate baktı, Josie buraya gelmeden önce her şeyi ayarlamak için zar zor zamanı vardı. Bu yüzden daha hızlı hareket etmeye karar verdi.

Her şeyi arabadan çıkarmaya başladı.

Her şeyi çıkarıp yerleştirmesi için iki tur yapması gerekti. Nefes nefese kalmasına rağmen manzaraya hayran kalmayı da ihmal etmiyordu. 

Hope iki battaniye getirdi. Birini yere sermek için, diğerini de Josie ile paylaşmak için. Hava soğuk değildi ama sonra daha da soğuyacaktı.

Akşam yemeği için yiyecek, içecek ve atıştırmalıklar getirmişti.

Hatta müzik dinleyebilmeleri için bir hoparlör bile getirmişti.

Hope, her şeyin yolunda gitmesini gerçekten çok umuyordu. Josie buraya gelip bir daha görüşemeyeceklerini söylese buna dayanamazdı.

Josie'yi kaybetmek Hope'un genç kızı ne kadar önemsediğini fark etmesini sağladı. Josie oraya vardığında Hope, güvertenin parmaklıklarındaki ışıkları tamir ediyordu.

"Hope, bu... Çok güzel."

Hope hızla arkasını döndü ve Josie'nin yüzündeki hayranlık ifadesi onu gülümsetti.

"Senin kadar değil." Hope gülümseyerek söyledi.

Josie'nin yanaklarını hafif bir kızarıklık kapladı.

"Kes şunu."

Hope, Josie'ye yaklaştı.

"Hayır. Sana ne kadar güzel olduğunu ya da sana ne kadar aşık olduğumu söylemekten asla vazgeçmek istemiyorum. Gerçekten durmamı istiyorsan, burada olmamalısın."

Hope, Josie'nin ellerine uzandı ve parmaklarını birbirine kenetledi. "Yani gerçekten durmamı istiyor musun?"

Josie kıkırdadı ve Hope'un gözlerine bakmadan önce bir saniye yere baktı. "Hayır tabii istemiyorum."

Hope gülümsedi

"İyi."

Gözleri hızla Josie'nin dudaklarına kaydı.

"Seni öpebilir miyim?"

Josie cevap vermek yerine aradaki farkı kapatmaya karar verdi. Öpücük yavaş ve nazikti ve Hope'un memnuniyetle iç çekmesini sağladı. 

Josie'nin burnunun ucu yanağına değiyordu ve bu Hope'un havanın soğuk olduğunu fark etmesini sağladı. Geri çekilip Josie'ye üşüyüp üşümediğini sormak üzereydi ama esmer onu kendine yakınlaştırarak öpücüğü derinleştirdi.

Josie liderliği ele alıp istediğini aldığı zaman, bu hep Hope'u zayıf hissettirirdi. Josie'nin yapmak istediği her şeyi yapmasına izin vereceğini düşünüyordu.

İlk başta Hope'u korkuturdu ama şimdi bunu oldukça heyecan verici bulmadan edemiyordu.

Bir mesaj bildirim sesi ikisini de hazırlıksız yakaladı. Josie uzaklaştı ve telefonunu çıkarırken hemen özür diledi.

Mesajı okuyup gülümsüyordu, hızlı bir cevap yazdı ve ardından telefonu olduğu yere geri koydu. Hope kaşlarını çattı, bu ikinci kez oluyordu.