Randevum Var! (Tek sorun sahte olması) Hosie (GirlxGirl)

4. Bölüm -Şimdi, kraliyet dansı başlasın

Hope, Penelope'nin saçına son dokunuşunu yapmasını izliyordu.

 En iyi arkadaşına bir şeyler söylemek istiyordu. Landon, Dana ve daha da önemlisi Josie hakkında bir şeyler.

 Yine de bunu erteliyordu, Penelope ona sorular soruyordu ve Hope ona 'sonra' ya da 'hiçbir şey olmadı' diye geçiştiriyordu. 

Penelope arkadaşında bir sorun olduğunu ve kesinlikle bir şeyler sakladığını biliyordu ama zorlamıyordu. Hope içine kapanık biriydi, onu konuşmaya zorlamanın bir yararı olmazdı.

Penelope gülümsedi "Ben hazırım! Randevularımızı almaya gidelim."
Odadan çıkmak için kapıya yönelince Hope hemen ayağa fırladı.

''Bekle''

 Penelope durdu ve ona sorgular gibi baktı. 

"Ben... sana bir şey söylemem gerek."

Penelope gözlerini devirdi. "Sonunda! Hadi, dökül."

Hope başını salladı "Pekala, Landon'ın ayrıldığımızdan beri gerçekten tuhaf davrandığını biliyorsun, değil mi?"

 Penelope başını salladı.

 "Eh, Dana geçen hafta antrenmandan önce benimle konuşmaya geldi. 'Landon ile ilişkisi konusunda iyi olduğumdan emin olmak istedi. Cadının teki. Her neyse aynı gün Josie ile tekrar görüştüm ve..."

 ''Bekle, Josie ile tekrar mı görüştün?''

"Evet!" Hope sabırsızca cevap verdi. "Bu geceden önce bazı şeyleri gözden geçirebilmemiz için beni evine davet etti. Ben de gittim ve-"

"Onun evine mi gittin? Lizzie orada mıydı?"

 "Lafımı bölmeyi kes!" Hope ona sert bakış atarak konuştu. "Lizzie dışarıdaydı. Odasında konuşuyorduk ve sonra annesi içeri girdi. Tamamen çıktığımızı sandı. Bu yüzden, ailesinin önünde gerçekten çıkıyormuş gibi davrandık ve işe yaradı."

Hope biraz duraksadığında Penelope bu fırsatı değerlendirerek konuştu. "Tamam. Nereye gidiyor bu?" 

Hope gözlerini devirdi. "Çok sabırsızsın!" Kollarını kavuşturarak Penelope'nin gözlerinden kaçınıp tavana bakarak konuştu. "Yatağında sarıldık."

Penelope uzun süre tek kelime etmedi. Bu Hope'u gerginleştirdi ve hemen arkadaşına baktı. Kısa saçlı kızın yüzü belirsizdi ama sonra gülmeye başladı. Hope sinirlenip Penelope'ye doğru yürüdü ve koluna bir şaplak attı.

"Kes şunu pislik!"

"Sen..." Penelope nefesini toplamaya çalışarak devam etti. "Sahte kız arkadaşın sana sarıldı diye gay paniği mi yaşıyorsun?"

Hope yanaklarını kaplayan kızarıklığı hissetti. "Ağzımı kapalı tutmam gerektiğini biliyordum."

"Hope! Hadi, ben sadece... biliyorsun."

Hope arkasını döndü ''Ne! Bana gülüyorsun.''

Penelope omuz silkti. "Şey, evet. Ben böyleyim ve bu yüzden beni elinde tutuyorsun." Penelope biraz daha ciddileşti. "Ama, hey, eğer ciddi olmama ihtiyacın varsa, olabileceğimi biliyorsun."

''Bok ciddi olabilirsin.''

Penelope, Hope'un uzaklaşmasını izlerken sırıtıyordu. Başını hafifçe salladı, en iyi arkadaşının biraz daha kendisi gibi davranmasına sevindi. 

Belki de bunun için Josie Saltzman'a teşekkür etmeliydi. Kısa saçlı kız tekrar yürümeye başladı.
Hope'a yeterince yaklaşır yaklaşmaz şarkı söylemeye başladı. "Hope ve Josie bir ağaç altında oturup, Ö-P-Ü-Ş-Ü-Y-O- Ahhh"