7.Bölüm Tehlike çanları benim için çalıyor..

217 23 2
                                    

Arabadan indiğimde çok şaşırmıştım manzara adeta nefes kesiciydi.Büyük bir ağaç ve ağacın yanındada bir bank duruyordu.Işıklandırmalarda göz alıcı olduğu için şehir ayaklarımızın altındaydı.

Bu çocuk bana neden böyle davranıyordu hala çözebilmiş değildim.

"Bugün Karan'ın söylediği şarkıyı gerçekten beğendin mi?"

Niye bu kadar soru sormak zorundaydı ki.Hemde çalışmadığım yerden sorarak beni zor duruma düşürüyor.

"Evet ama bana yapılmış güzel bir jestti sonuçta."

Çocuğun hakkını yihemezdim yani sonuçta çok iyi bir sesi vardı.

"İyide sen Karan ı nerden tanıyorsun ki?"

"Boşver ve sadece manzaranın tadını çıkar."

Uzun bir süre daha konuşmadık birlikte oturduk sadece oturduk.Sessizlik o kadar huzur verici birşeydi ki konuşmadan da çok iyi anlaşılıyordu iyi bir çocuk olduğu neden bilmiyorum ama nedensizce de yakın hissesiyorum kendimi.Evet saçmalıyorum.Saçmalamaya ne ara başladım onu da bilmiyorum ama neyse.

"İnsanlardan uzaklaşmak istediğim de hep buraya gelirim."

Bu sözü karşısında sessiz kalmayı tercih ettim.Ne diyebilirdim ki.Şimdi salak salak konuşupta bu romantik anı bitirmek istemiyordum.

"Hiç konuşmaman canımı sıkmaya başladı."

"Ben şuan seni dinlemek istiyorum.Neden bilmiyorum ama kendimi sana çok yakın hissediyorum bana bir açıklama borçlusun bence.Çünkü baksana hiç tanımadığım bir çocukla yemeğe çıkıp beraber kimsenin olmadığı bir tepeye geliyorum sence bu normal bir şey mi??"

"Bir an nefes almayı unuttuğunu ve boğulduğunu sandım." dedi ve o muhteşem gülüşlerinden bir tane yolladı of ya bu çocuğa en kısa zamanda bunun bir an önce azalması gerektiğini söylemeliydim.Gülmem ona çok yakışıyor ve bence bunu kendi de biliyor.

"Sana bir açıklama borçluyum ama bunun için daha çok erken."

"Ama bilmek istiyorum."

"En kısa zamanda."

Üstelememeye karar verdim.Sonuçta kötü bir şey olmamıştı.

"İstersen artık eve gidelim."

Olur anlamında kafamı salladım ardından arabaya tekrar bindik.Evimin önüne geldiğimizde
"Herşey için teşekkürler."dedim.Sonuçta çok güzel vakit geçirmiştim.

"Seni sabah 7.30 da alırım hazır ol."

"T.tamam."dedim.Arabadan indim arkamdan kapıya kadar geldi.Yavaşça bana doğru yaklaştı.Nefesim hızlanmaya başladı.Yine sol tarafımdaki hain kulaklarımda atmaya başlayınca rahatsız oldum.Yavaş yavaş yaklaştıkça kokisu tüm hücrelerimde yayılmaya başladı.Resmen her bir zerresi vücuduma hücum ediyordu.Ben bir taraftan bunları düşünürken nefessiz kalmış olduğum için derin bir nefes alma ihtiyacı duydum.

Ben yerimde huzursuzca kıpırdanınca o yine güldü.Bu seferki gerçekten çok içten bir gülümsemeydi.Yada ben rezil olduğum için böyle hissediyordum.

Çok masumsun senin bu hallerin seni fark etmemi sağladı bence" dedi ve arkasını dönüp gitti.

Kapının yanında kaç dakika daha kaldım hatırlamıyorum ve o an tek düşünebildiğim şey...

Duyduk duymadık demeyin Tehlike çanları benim için çalıyor.

Arkadaşlar ben 12.sınıf olduğum için kaç gündür yazamıyordum.Anlayışınız için teşekkürler artık haftada 2 yada 3 bölüm yayınlayabilirim.Benden tekrar bir klasik kocaman öpüldünüz....

Soğuk ve ÇekiciHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin