Το παιχνιδι παιζεται με δυο

✨Κεφάλαιο 23✨

Λυδία:<<Για να το ακουσεις το έκανα. >>
Είπα και πηγα στην κουζίνα.

Παίρνω λίγο παγο τυλιγμενο σε μια πετσετα και παω στο σαλόνι. Του αφήνω απαλά τον παγο στο κεφάλι του και αυτός βγάζει ένα επιφωνήματα πονου .

Ποπο τον ξεκανα τον καημένο. Δεν πειραζει καλά να παθει . Υποσυνείδητο βουλωστο.

Λυδία:<<εγώ ακόμα δεν κατάλαβα γιατί ήρθες και μάλιστα από την μπαλκονοπορτα >>

Αλεξ:<<Ε να μωρε...... Ήθελα..... Να σε δω..... Και επειδή ήξερα πως δεν θα ήθελες..... Ε ήρθα με το ζόρι >>ειπε γελώντας.

Εγώ του πιεσα ακόμα περισσοτερο τον παγο και αυτός πονεσε. Α να μάθει να γελάει.

Αλεξ:<<Άου τι κάνεις μωρε>>

Λυδία:<<Αυτό που έπρεπε να είχα κάνει εδώ και καιρό>>

Αλεξ:<<εμμ Λυδία? >>

Λυδία:<<Ελα >>

Αλεξ:<<Μπορώ να κοιμηθώ εδώ σήμερα>>

Ε? Γιατί?

Λυδία:<<Ναι, ευτυχώς μου έστειλε μήνυμα η αδερφή μου πως θα κοιμηθεί στο αγόρι της οπότε..... Γιατί όμως?

Αλεξ:<<Ε οι γονείς μου γυρισαν απ'το εξωτερικό και σήμερα τσακωθηκαμε πολυυ και δεν άντεξα και έφυγα. Τόσο καιρό μένουν στο εξωτερικό λόγο δουλειάς και εχουμε σπίτι μια υπηρέτρια η οποία καθαρίζει παει σουπερμάρκετ και τα λοιπά... >>

Λυδία:<<Εντάξει αφου ειναι οικογενειακό θέμα μπορείς να μένεις>>ειπα και μου εδωσε ένα φιλί στο μαγουλο.

Ώρες ώρες είναι μεγάλος μαλακας και θες να του σπάσεις τα μουτρα ενώ καμια φορα είναι γλυκουλης και θες να τον πνιξεις στα φιλιά.

Αλεξ:<<Εχω παρει μαζι μου και μερικά ρουχα. >>

Λυδία:<<όκευ>>ειπα με χαμόγελο και άκουσα το κινητό μου να δονείται.

Έγραφε "Μαράκι" Πάνω και το σήκωσα.

Λυδία:<<Ελα>>

Μαρία:<<Ελα. Σου εχω αφήσει κοτόπουλο στο ψυγείο. Εγώ μόλις γυρισα απ'την δουλειά και είμαι στου Ντίνου. >>(ετσι φωνάζει το αγόρι της.)

Λυδία:<<Εντάξει. Να σου πω μπορείς να μείνεις στου Ντίνου για κανα δυο μερες γιατί έχεις έρθει μια φίλη μου να κοιμηθεί εδώ >>

Μαρία:<<ποια φίλη σου? >>

Λυδία:<<Μι δεν την ξέρεις >> ειπα και ι Αλεξ είχε σκάσει απο τα γέλια.