Το παιχνιδι παιζεται με δυο

✨Κεφαλαιο 17✨

Ξαφνικά ανοίγω τα μάτια μου και πεταγομαι απ'το κρεβάτι. Με είχε πιασει κρίση πανικου. Ο Αλεξ ήρθε αμέσως δίπλα μου.

Αλεξ:<<Μην ανησυχείς ήταν όλα ένα όνειρο. >> μου είπε καθησυχαστικα και μου έπιανε το χέρι καθώς εγώ ένιωθα πως δεν μπορώ να αναπνεύσω.

Με ησυχασε δίνοντας μου μια σφιχτή αγκαλιά. Τα χέρια του ήταν τυλιγμένα σε όλο μου το σώμα και εγώ αφέθηκα πάνω του. Ήταν το μόνο πραγμα που χρειαζόμουν εκείνη την στιγμή.

Γαμωτο πως το κάνει αυτό κάθε φορά. Πως γίνεται να με επηρεάζει τόσο πολυ.

Αλεξ:<<Είσαι καλυτερα τώρα? >>

Λυδία:<<Ναι και σε ευχαριστώ>>

Αλεξ:<<Δεν χρειάζεται να με ευχαριστείς και παρεπιμπτόντως τι εφιάλτη εβλεπες που σε τρομαξε τόσο? >>

Λυδία:<<Ωχ το γρήγορα περναει η ώρα. Θα αργήσουμε, πρεπει να παμε στην ρεσεψιόν για πρωινο . >> του είπα για να αποφυγω την ερώτηση του.

Ντυθηκα γρήγορα και πριν προλάβω να ανοίξω την πορτα και να βγω το χέρι σου με έπιασε απ'τον καρπό και με ξανά έφερε στο δωμάτιο.

Αλεξ:<<Δεν απάντησες όμως την ερώτηση μου>>

Και ουτε πρόκειται. Αμα του πω θα καταλάβει πως κρυφακουγα τον τσακωμό τους εχθές.

Λυδία:<<Δεν πειραζει άλλη φορά. >>

Αλεξ:<<δεν θα μου γλυτώσεις τόσο ευκολα όμως>> είπε και έφυγα γρήγορα από το δωμάτιο

Κατεβηκα γρήγορα κάτω όπου σερβιριζοταν το πρωινο.

Είδα τον Φίλιπ με την Στέλλα και τον Γιώργο με τον Πάνο.

Κατευθηνθηκα προς το τραπέζι τους και καθησα μαζί τους.

Λίγο αργότερα είδα και τον Έρικ να κατεβαίνει τις σκάλες. Αυτός πρεπει να περασε ωραίο το βράδυ με την Χρυσα.

Έρικ:<<Καλημεραααα>> είπε με ένα χαμογελο μέχρι τα αυτιά.

Λυδία:<<Καλημέρα. Νομίζω περασες δημιουργικά την βράδια με την Χρυσα >> του είπα πονηρα.

Έρικ:<<Ίσως...... >> Τι ίσως μωρη. Εδώ εχεις κόκκινη σειρά ολόκληρος.

Πάνος:<<Ο Αλέξης που είναι? >>

Λυδία:<<Ντυνεται και έρχεται>>

Γιώργος:<<Καταφωνη >>

Αλεξ:<<Καλημέρα.>>

Πάνος:<<Χίλια χρόνια θα ζήσεις. Τώρα για εσένα μιλάγαμε>>

Αλεξ:<<Α ναι? Τι λέγατε?

Το ποσο μαλακας εισαι

Εγώ σκεφτόμουν το όνειρο που είδα κοιτώντας το κενό. Λένε ότι τα όνειρα βγαίνουν από μέσα μας και από αυτά που συμβαίνουν γυρο μας. Κάποια άλλα τα βλέπεις και υστερα βγαίνουν αληθινά. ΛΕΣΣ?? μπααα απλά θα με επηρέασε η συζήτηση με τον Αλεξ που είχαν εχθές. Ελπίζω να μην μου ετοιμάζει τίποτα αυτή η σκρόφα.

Φίλιπ:<<Λυδία τι σκέφτεσαι και κάθεσαι αμιλητη κοιτώντας ότι κενό?

Λυδία:<<Τι?..... Εμμ..... Τίποτα ιδιαίτερο>>

Μεριά Αλεξ

Ξέρω ότι σκεφτόταν για το σημερινό συμβάν οπότε ας αλλάξω το θέμα για να μην νιώθει άσχημα

Αλεξ:<<Θέλετε να παμε στην πισίνα? >>

Στέλλα:<<Ναι φυσικά>>

Πήγαν όλοι στα δωμάτια τους να βάλουν μαγιό. Εγώ ετοιμαστικα πριν έρθει η Λυδία και κατεβηκα στην πισινα.

Αργότερα η Λυδία εμφανίστηκε με ένα μαγιό που αγκάλιαζε το σώμα της και επιδεικνυε όλο το κορμί της. Η ομορφιά της απλώθηκε στον χώρο ενώ εκείνη έκατσε στην ξαπλώστρα ανάμεσα σε εμένα και τον Γιώργο ο οποίος την κοιτουσε και του έτρεχαν τα σάλια.

ΑΝ ΤΗΝ ΑΓΓΙΞΕΙ ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ. Και μόνο στην σκέψη ότι κάποιος άλλος μπορεί να απλωνει τα χέρια του πανω στο υπέροχο κορμί της θέλω να τα σπασω ολα. Κάθε φορά που είμαι κοντά της με επηρεάζει και με κάνει να την θέλω ακόμα περισσοτερο. Γανωτο τι μου έχει κάνει.

Το βλέμμα της συγκρούστηκε με το δικό μου. Την κοίταζα βαθιά στα μάτια για μερικά δευτερόλεπτα.

Έπειτα αυτή έβγαλε το αντηλιακό της από την τσάντα και το άπλωνε παντου.

Αχ με κόλασε αυτό το κορίτσι.

Λίγα λεπτά μετά βλέπω μια άσχημη κοπέλα με φουσκωτό πισινο και στήθος να με πλησιαζει. Δεν ήταν άλλη από την Μυρτώ. Αχ αυτή μας έλειπε τώρα. Τι θέλει παλι . Το μαγιό της δεν κάλυπτε τίποτα και ήταν αρκετά προκλητικο.

Έκατσε δίπλα μου και άρχισε να μου τριβεται και να μου κολλάει σαν τσιμπουρι.

Παρατήρησα ότι ένας εκνευρισμός βγήκε από τα μάτια της Λυδίας μόλις είδε την Λυδία πανω μου.
Αχ ποσο με ανάβει όταν ζηλευει

Ώρα να το εκμεταλλευτώ και να παιξω μαζί της όπως έκανε και αυτή.

Πάτησε την ψήφο αν σας άρεσε και γράψτε εντυπώσεις. <3