Το παιχνιδι παιζεται με δυο

"Δεχομαι"

Ήρθε επιτέλους αυτή η ξεχωριστή μέρα που προκειται να μου αλλάξει την ζωή και να μου δωσει ενα καλο και αισιόδοξο μέλλον μαζί με τους φίλους μου και τον Αλέξη μου.

Δεν ήθελα να κάνω τίποτα το εντυπωσιακό στον γάμο μου οπότε με τα παιδια είχαμε την καλυτερη ιδέα ,θα γίνει σε ένα εκκλησάκι στα Χανιά δίπλα σε μια ερημική παραλία. Στην εκκλησία βρίσκονται μόνο τα παιδια ο παπας και ένας άντρας που θα μου αλλάξει την ζωή. Έπειτα μετά τον γάμο θα κάνουμε  beach πάρτυ στην παραλία με αναμενη φωτιά μουσική και τα λοιπά.

Εγώ έσκασα στο εκκλησάκι ξυπόλητη όπως και οι υπόλοιποι. Είχε πολυ ωραιο vibe

Καθώς λέγαμε τους όρκους μας δεν σταματουσαμε να κοιτάμε στα μάτια ο ένας τον άλλον. Ένιωθα την καρδιά μου να χτυπάει λες και θα σπάσει . Μπορουσα να αισθανθώ και μια αναστάτωση στις κινήσεις του Αλέξη.

Λυδία:<<Δέχομαι>>

Μερικά λεπτά αργότερα δεν μπορουσαμε να δουμε τίποτα. ΡΥΖΙΑ ΠΑΝΤΟΥ . Με το κιλο το πηρανε το ρυζι;;.Ελεος

Φτάνουμε στην παραλια και το μόνο που ακουγόταν ήταν η χαρά τα γέλια μας και το κύμα να σκάει στην ακτη της παραλιας. Ανάψαμε φωτιά και καθίσαμε όλοι γυρω της. Ο Αλέξης μας έπαιζε κιθάρα και τραγουδαγαμε όλοι μαζί. Αχ ποσο τους αγαπώ όλους.

Έπειτα ανοίξαμε και μια σαμπάνια και η ατμόσφαιρα κορυφώθηκε με μια βουτιά στα κυμματα με το ηλιοβασίλεμα μπροστά μας.

Εκείνη την ημέρα δεν θα την ξεχάσω ποτε.

Πλατσουριζαμε στα νερά σαν παιδια και πειραζαμε ο ένας τον άλλο.

Ξεκινήσαμε παλι να τραγουδάμε μέσα στο νερό σαν καθηστεριμενα. Μας άρεσε όμως. Τόσες αναμνήσεις.... .

....

Αργά το χάραμα κοιμηθήκαμε πάνω στις πετσετες μας αγκαλιά ο ένας με τον άλλο.

Εγώ δεν μπορουσα να κοιμηθώ τόση χαρά μου έφερνε αδρεναλίνη. Σηκώθηκα λοιπόν να περπατησω λίγο στην άμμο.

Τα ποδια μου άφηναν πατημασιες στην βρεγμένη αμμο σαν στις ταινίες. Τότε νιώθω μια βαριά ανάσα να σκάει πανω στον λαιμό μου κάμωντας με να νιώθω όπως την πρωτη φορα που το ένιωσα.

Ο Αλέξης βρισκόταν δίπλα μου και μόνο απ'το βλέμμα του μπορουσες  να καταλάβεις ποσο ευτυχισμένος ήταν.

Σιγά σιγά ο ήλιος άρχισε να ανατέλλει. Εκείνος με πηρε μια σφιχτή ζεστή αγκαλιά δίνοντας μου και ένα απαλό φίλη στο κούτελο.

Η σκηνή ήταν πολυ ρομαντική και συγκινητική.

Μηνες μετα

Αλέξ:<<Σπρωχνε αγάπη μου μην σταματάς λίγο ακόμη>>

Λυδία:<<ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΠΟΝΑΑΩΩ>>

Αλέξ:<<Βαθιές αναπνοές μωρό μου λίγο ακόμα>>

Λυδία:<<ΑΑΑΑΑΧ ΓΙΑΤΡΕ ΒΓΑΛΤΕ ΤΟ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΜΟΥ>>

Γιατρός:<<Κυρία Λυδία με το τρία θέλω να σπροξετε όσο πιο πολυ μπορείτε με μια βαθιά ανάσα>>

Λυδία:<<ΕΝΤΑΞΕΙ. ΕΝΑΑΑΑ, ΔΥΟΟΟ, ΤΡΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ. >>

Αλέξ:<<Μπράβο αγάπη μου τα κατάφερες>> λέει και πιανει στα χέρια του το νεογέννητο κοριτσάκι μας

Το παιρνω στην αγκαλιά μου και βλέποντας τα μικρά της ματάκια ένιωσα ευχάριστα.

Είμαι μητέρα.

Λίγα χρόνια αργότερα

"Μαμά! Μαμά!

Λυδία:<<Ελα αγάπη μου>>

" Ο μπαμπάς μου είπε ότι θα αποκτήσω αδερφάκι. Είναι αλήθεια;"

Λυδία :<<Ο μπαμπάς αγάπη μου λέει ότι θέλει για να βρίσκει αφορμές. Αντε πήγαινε λίγο κάτω στην θεία Στέλλα που είναι και ο μπαμπάς με τα ξαδερφάκια σου>>

"Ναι μαμά"

Όλοι ζουμε σε μια πολυ κατοικία. Η Σελλα με τον Φίλιπ έχουν κάνει δυο αγοράκια και ο Γιώργος με την Αντριάνα (την συζηγο του) έχουν ένα κοριτσάκι.

Με τον Αλέξ την ονομάσαμε Χαρά όνομα και πράμα που λέμε.

Ποπο πρέπει να μαγειρέψω και για τους άλλους τώρα δεν θα προλαβω.

Αντε παιδια θα τα πουμε στην επόμενη ιστορία γιατί έχουν λυσαξει απ'την πεινα στον κάτω όροφο

Λίγο μικρό αυτό το κεφάλαιο και ναι έχετε δίκιο γι'αυτό.(Αμα δείτε κάποιο ορθογραφικο αγνοήστε το)

ΤΟ ΛΥΔΙΑΚΙ ΜΑΣ ΕΓΙΝΕ ΜΗΤΕΡΑ ΚΑΙ Ι ΑΛΕΞΑΚΟΣ ΜΑΣ ΠΑΤΕΡΑΣ. ΑΧΧΧ

Χαίρομαι πολυ που η ιστορία μας τελείωσε και βεβαίως θα υπάρξουν κι άλλες.

Α ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΣΥΓΚΙΝΗΘΗΚΑ.

ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΒΡΕΙΤΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΣΑΝ ΤΟΝ ΑΛΕΞ ΜΑΣ. ΑΝΤΙΟ ΓΚΕΡΛΣ ❤❤🥺🤍🤍🤍