-Gözlerim-
ʕ•̫͡•ʕ•̫͡•ʔ•̫͡•ʔ•̫͡•ʕ•̫͡•ʔ Tür:/Fluff ʕ•̫͡•ʔ•̫͡•ʔʕ•̫͡•ʔ•̫͡•ʕ•̫͡•ʔ
*Soulmate AU: Ruh eşlerinden birisi kör olarak doğuyor. (Bu da böyle bi şe)
❗️Bu AU daha önce kimse tarafından yapılmadı. İlk yapan benim. Eğer fikrim çalınırsa olayı büyütürüm. ❗️
*Diyalog ağırlıklı bir bölüm olacak.
*Karakteri isteyen @esraazumane hesabına sevgiler （╹◡╹）♡
"Kaç defa sınıfta kaldı acaba?"
"Lise öğrencisine benzemiyor."
"Çete üyesi gibi."
"Kocaman!"
Bunlar Asahi Azumane'nin hep duyduğu sözlerdi. Ama bu seferki biraz daha fazlaydı. Sadece peçetesini düşürmüş bir kıza peçeteyi uzatmıştı. Nerede hata yapmıştı ki uyuşturucu satıcısı olduğunu düşünmüşlerdi.
Böyle sanılmak kalbini kırıyordu. Kibar biriydi, değil mi? Sakalları çıkıyor diye kabadayı mı olacaktı? Peçeteyi uzattığı kız anında bağırarak kaçmış etraftakiler ona dönüp bakmıştı.
Kırık kalbini de alıp oturaklardan birisine oturdu. Yanında hiç tanımadığı birisi vardı. Tam güneşin ışınlarını gönderdiği yerde oturuyordu. Güneş gözlükleri takılıydı. Üstünde bebek mavi bir gömlek vardı. Bir daha karşılaşmayacağı yabancıya içinden geçenleri anlat istemişti. Ne olabilirdi ki?
"Pardon, size bir şeyler anlatabilir miyim?" Karşısındaki kız/oğlan/kişi ona baktı ve gülümseyerek onayladı.
"Stresli bir gün sanırım. Daha deminki oğlan da sizdiniz değil mi?"
"Evet bendim. Tek istediğim kıza düşen mendilini geri vermekti ama uyuşturucu satmaya çalıştığımız sandı. Öyle bir suratım mı var?" Gözlerini karşısındaki kişiye çevirdi.
"Hayır asla! Çok kibar görünüyorsunuz." Gülmemeye çalışıyordu. Karşındaki adam daha anlamamış mıydı?
"Değil mi! Ben de öyle düşünüyorum. Birisinin sakalı ya da uzun saçları var diye kabadayıya benzetemezsin."
"Sakalın mı var?" Görmemen imkansızdı. Tam çenesinde büyüyen kıllar vardı. Ufak da değillerdi ki.
"Görmedin mi?" Anlamıştı! Biraz geç olmuştu ama anlamıştı.
"B-ben çok özür dilerim. Fark etmem uzun sürdü."
"Bir sorun 'görmüyorum'. Fark etmek bazıları için uzun sürüyor. Gözlük takıyorum ya."
Asahi utançtan kızarmıştı. Bir de salak gibi 'Görmedin mi?' diye sormuştu. Kendini bir yabancıya nasıl affettirebilirdi?
"Telafi etmek için sizi yemeğe çıkarsam? Çok...çok utandım dediğim şeyden. Bana söylense incinirdim."
'Bir yabancıyla yemek yesem ne olur ki?' Kalbini sıcaklık kaplamıştı. Annenin arkadan izlemesini isteyebilirdin. Bu şekilde güvende de olurdun. Hem bazen cesur olmak, riskli kararlar almak gerekirdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Haikyuu One Shots
Fanfiction-Haikyuu karakterleri için yazdığım senaryolar. -Karakterlerin ya da Haikyuu'nun haklarını talep etmiyorum. -Yazılar bana aittir. Kopyalanması ve izinsiz olarak kullanılması yasaktır.
