kıvılcım (aizawa x okuyucu)

0.6 Kelimeler Acıtır

Selamm!
Sınavlarım falan vardı o yüzden bölüm atamadım-
Neyse bölüm şarkısı
"løren - empty trash"
İyi okumalar.

𓆝 𓆟 𓆞𓆝 𓆟 𓆞𓆝 𓆟 𓆞

Elini yüzüne götürüp yanağındaki gözyaşını silip tekrar yürümeye başladın. Hızın yavaş yavaş artmaya başladı ve çok geçmeden kendini eve koşarken buldun. Kapıyı açmak için uğraşırken düşüncelerin seni rahatsız etti.

'İstediğin kadar koş, kaçamazsın'

Aizawa'nın iblisler hakkında söylediklerini duydun.

'Onlara isyan etti'

Kapıyı çarparak kapattın, sırtını kapıya yasladın ve yere yığıldın, kolunu kendine doğru çektiğin dizine koydun, başını tahta kapıya hafif bir gümbürtüyle koydun.

"İblisler canavarlardan başka bir şey değildir..." diye fısıldadın.

Elini göğsüne götürüp kalbinin parçalanmasını durdurmak için cılız bir çabayla gömleğinin kumaşını kavradın, sözleri neden bu kadar acıttı?

Sessizce yaşların dökülmesine izin verdin, ne dediğini neden bu kadar umursuyordun? Belki doğru olduğu için? İblisler canavardan başka bir şey değildi, haklıydı ama sen bir iblistin ve sen bir canavar değildin... öyle değil mi?

"S..Shiro ne yapacağım?!" diye bağırdın.

Ama tabii ki cevap alamadın.

"Ben... ben... ben..." sesin titredi.

Üzüntü içinde kabardı, sadece üzüntü değil, öfke de. Dünyaya ve sana nasıl baktıklarına dair, Aizawa'nın sana karşı olan davranışları için üzüntü duydun.

Baban olduğu için iblis'e öfkelendin. Aizawa'nın iblisleri, canavarları tanımlamak için kullandığı kelimeye karşı öfke duydun.

Ah, o kelimeden nasıl da nefret ettin, onu içeren kitapları nasıl yakmak istedin, o kelimenin varlığını nasıl da yok etmek istedin. Veba gibi seni takip etti, sana eziyet etti, sana yapıştı.

Bu kelime seni etiketledi iblisler, canavarlar.

"Neden... dünya neden bu kadar adaletsiz..." diye fısıldadın.

Ayağa kalktın, yumruklarını sıktın, öfkeyle gözyaşlarını sildin, iyi bir antrenmanın zihnini temizlemeye yardımcı olacağını umarak özel spor salonuna gittin. Yürürken mavi alevler ellerinize yayıldı ve kollarınıza kadar ulaştı ama aldırmadınız, kendi evinizdeydiniz, burada saklamanıza gerek yoktu, ama bir parçanız hala istiyordu, gerçeği saklamak istiyordu. Gerçekte ne olduğunu saklamak istiyordu.

Kum torbasını saatlerce dövdükten sonra ellerin kıpkırmızı olmuştu. Yaraları temizleme zahmetine girmeden yatak odana gittin, geceliklerini giydin ve yatağa uzanıp boş boş duvara baktın.

Uzanıp yanındaki sigara paketini aldın, bir tane çıkarıp dudaklarının arasına yerleştirdin, parmağını tek uca yerleştirdin, küçük bir alev yakıp yaktın, sonra mavi alevi söndürdü.

Birkaç saat sigara içip, yatakta yuvarlandıktan ve kum torbasını yumrukladıktan sonra bitkin düştün. Sonunda rüyasız bir uyku seni ele geçirdi.

İki gün sonra 1-A sınıfının kapısındaydın. Dünü evde geçirdin ama bugün gelmeye karar verdin. İçerideki  gürültülü sınıfı duyabiliyordunuz ve derin bir iç çekerek kapıyı yavaşça açtınız.

"Bayan (y/n)!"

Hafifçe gülümsedin ve içeri girdin, kapının arkandan kapanmasına izin verdin. Aizawa oradaydı ama bir sandalyede oturmuş kağıtları işaretliyor, başını kaldırıp sana bakma zahmetine girmedi.

"İyi misin?" Uraraka nazikçe sordu.

Kaşlarını hafifçe çatarak başını onaylar biçimde salladın ve yanına gidip masasına oturdun.

"Tabii ki."

"Emin misin? Dün yoktun.." diye mırıldandı.

Endişesi sana dokundu, sıcak bir gülümsemeyle, elini nazikçe başının üzerine koydun ve başını salladın.

"İyiyim Uraraka, yemin ederim." Hafifçe cevap verdin.

"Peki..."

Elini geri çektin ve ayağa kalktın, ellerini başının arkasına koydun ve giydiğin bereyi yeniden düzelttin.

"Ellerine ne oldu?" Midoriya sordu.

Ellerini önüne getirerek kollarını iki yanına indirmeden önce bir anlığına bandajlara baktın.

"Oh... Sadece çalışma yaparken incindi, hepsi bu."

Cevabınızı kabul etti. Hafifçe mırıldanarak sınıfa baktınız ve hepsinin size baktığını fark ettiniz.

"Recovery girl'i görmeli ve onlara baktırmalısın." Aizawa homurdandı.

Bedenin biraz gerildi ve eski haline dönmeden önce gözlerin biraz açıldı. Dinliyor muydu?

Hızla arkanı dönerek kafanı salladın ve ona sahte bir gülümseme sundun.

"Sorun değil, gerçekten!"

"Bandaj gerektirecek kadarda kötü." Not etti.

Hızlı düşünmek zorundaydın Recovery girl'i ziyaret edemezdin, durumunu bilmesine rağmen.. Çünkü özgünlüğü senin iblis tarafına karşı kötü tepki vermişti.

"Kendiliğinden iyileşmesini seviyorum!"

Kısa bir sessizlik oldu ve içten içe küfür ettin. Daha ne kadar şüpheli gözükebilirsin?!

Aizawa gözlerini kırpıştırdı ama omuz silkti.

"Peki."

Bununla, masasına geri döndü ve bir nefes verdin. Sınıfa doğru döndüğünde, zaman geçirmek için bazı oyunlar oynamaya karar verdin, hepsinin senin için endişelendiğinden habersizdin.

𓆝 𓆟 𓆞𓆝 𓆟 𓆞𓆝 𓆟 𓆞

6. Bölüm sonu🐸👅
Vote sınırı: 4 vote.
Bir sonraki bölümde görüşürüz :3