06

3.1K 77 4
                                        

Dominic.

Drea and I had a talk for a while and it's about her father. He wants to talk to me and I feel like I'm in danger.

When it comes to Drea's dad, I'm a chicken.

I respect him the way I respect my dad but I broke a promise that I and Drea's dad made 6 years ago.

Nangako akong hinding hindi ko iiwan si Drea no matter what happen to us. Nangako ako mismo sa papa ni Drea na hindi ko sya pababayaan.

At ngayon, naiintindihan ko kung saan galing ang galit ni tito sa akin. Hindi ko lang iniwan ang anak nya, sinira ko din ang tiwala nila, and worse thing is iniwan kong buntis si Drea.

Sa hagulgol ni Drea nung araw na muli kaming nagkita ay ramdam ko lahat ng hirap na pinagdaanan nya.

Ang sabi nya pa ay galit sya pero hindi nya ipagkakait sa akin ang anak namin.

Tatlong taong gulang na si Damien nung makita at mahawakan ko sya. Abot langit ang saya ko especially when Damien recognize me as his dad.

Sa pagkakataong tinawag nya akong papa ay hindi masukat ang sayang nararamdaman ko. I realized that as a father, I want to take care and protect my son.

Gusto kong makitang masaya lang sya. Damien's smile takes my pain and exhaustion away.

Kaya naiintindihan ko ang nararamdaman ni tito at ang galit n'ya sa akin. Tatay din sya. Naiintindihan ko na kung anong pakiramdam maging isang ama.

»

Mabilis na lumipas ang oras. Ngayon ay nasa labas na ako ng bahay nila Drea.

Bumaba ako ng sasakyan at sakto ring dumating ang papa nya.

Muntik pa akong madulas sa kinatatayuan nang seryoso akong tingnan ni tito. Naglakad sya papasok sa bahay nila pero agad ding tumigil.

Nilingon n'ya ako. “Wala kaming katulong para ayain kang pumasok.” Sa sinabi ni tito ay agad akong sumunod sa kanya.

Ramdam ko ang pagkatuyo ng lalamunan ko dahil sa intimidasyong nararamdaman.

“Hijo, andito ka na pala.” tita welcomed me with a genuine smile, “Maupo ka maupo ka.”

Tita Deniece never treat me different. Alam kong nagalit sya pero hindi ni minsan pinaramdam ni tita na galit sya.

Kahit pa nuong bumalik ako at nagpakilala sa anak ko, hindi nya ako tinuring na iba.

“Wala pa si Drea, siguro maya maya ay andito na 'yon” dagdag ni tita.

Tumango lang ako. I saw my son went out from a room. Nagulat pa sya matapos akong makita sa sala.

“Dada!” he ran towards me and I open my arms to give him a hug. “I miss you so much dada” rinig kong humikbi si Damien.

Hinaplos ko ang likod nya para patahanin sya. “I miss to too baby. Tahan na. Dada's here and from now on I'll visit you often.”

Damien looked at me like he's doubting my words.

Sino ba naman kasi ang maniniwala pa kung ilang beses mo nang sinabi pero hindi mo nagagawa.

And yes I always promise to visit him often, to give him time and to play with him like the usual father would do.

Pero dahil nirerespeto ko si tito, natatakot akong lapitan si Damien at si Drea without tito's consent.

Kaya sana ngayon may maiba na. I'm wishing even without a falling star, I'm wishing for tito Dreu's forgiveness.

»

His Silent Agony (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon