Bir adam...
Bir kadın...
Bir cinayet.
Levi yıllar önce kendisinden dilek dileyen o kadını bulmuş ve yeryüzüne Keşif Birliğine getirmişti. Bir süre sonra takımındaki bu son derece güçlü ve güzel kadının aslında kendini tanıttığı kişi olmadığını, kend...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Sen Wisseman ailesinin kızısın! Biraz daha asil olmalısın!" Vanessa annesinin bağırmalarına aldırmayarak kot pantolonunu ve üzerine beyaz gömleğini giyerek odasından çıktı. Dört katlı ve son derece ihtişamlı olan evin en üst katındaydı odası. Duvarın içinde yaşayan sıradan halk geçimlerini sağlamada her ne kadar zorlansa da 'Kralın Savaşçıları' lakaplı Wisseman Klanı son derece lüks bir şekilde yaşıyordu. Vanessa'da her gün başka bir ihtişamlı kıyafet ve istediği mücevherlere sahip olabilme imkanı olan bir Wisseman'dı. Ama hiçbir zaman annesi gibi lüks düşkünü birisi olmamıştı.
Merdivenleri indikçe annesinin söylenmeleri daha net bir şekilde duyulmaya başlandı. "Biraz anneni örnek al! Her gün o eski kıyafetlerle dışarı çıkıyorsun. Komşular seni evin çalışanı sanmış!"
"Ne güzel işte!" Dedi Vanessa uzun kızıl saçlarını toplarken. Annesi hemen yan odadan çıktı. "Özel muamele görmek gibi bir derdim hiç olmamıştı zaten."
Annesi küçümser bir ifadeyle Vanessa'nın kıyafetlerini inceledi. "Çiftçi kızı gibi görünüyorsun." Dedi ve son derece bakımlı olan saçlarını savurarak az önce bulunduğu odaya geri döndü. Vanessa onu sallamayarak merdivenleri inmeye devam etti.
"Günaydın Luna!" Luna arkasından gelen ve tanıdık olan o neşeli sesi duyunca gülümseyerek Vanessa'ya baktı.
"Günaydın Vanessa." Dedi fısıldayarak. Fısıldamıştı çünkü Luna bu evin hizmetçilerinden biriydi ve iş vereninin kızına ismiyle hitap edildiği duyulursa hiç iyi şeyler olmazdı.
"Nereye?"
"Hiç dolaşacağım biraz sıkıldım."
"Bayan Freya yine söyleniyordu." Dedi Luna gülümseyerek. Annesinin bağırmalarını kastediyordu.
"Evet" Vanessa bıkkınlıkla gözlerini devirdi. "Balo kıyafetiyle dolaşmamı bekliyor ama daha çok bekler."
Ani bir hareketle Luna'nın elindeki çöp poşetlerini kaptı. "Ben atarım zaten dışarı çıkıyordum."
Luna endişeyle poşetleri geri almaya çalıştı. "Olmaz Vanessa ya biri görürse! İşleri sana yaptırdığımı düşünecekler."
"Sorun değil." Dedi Vanessa gülümseyerek. "Komşular beni evin çalışanı sanıyor."
Luna'nın cevap vermesini beklemeden hızlıca elindeki poşetlerle dışarı çıktı.
***
Vanessa etrafına bakarak bir ıslık çaldı "Vay anasını..." dedi şaşkınlıkla. "Buraya daha önce hiç gelmemiştim." Ormanın içerisinde kiraz ağaçlarıyla dolu bir yerdeydi. İlkbahar mevsiminde oldukları için her yer pembe çiçeklerle doluydu.
