Nililinis ko ang kwarto ko dito sa bago naming bahay.
Its actually small but cute...tatlo lang naman kaming titira rito kaya okay lang.
Isa pa, mag hahanap ako ng trabaho,kaya kapatid ko nalang at papa ko ang maiiwan dito sa bahay.
Ako ang panganay kaya ako dapat ang mag hanap ng trabaho.
May sakit kasi ang papa ko sa puso.Bawal siyang ma-stress at mag trabaho ng sobra.
“ ate tutulungan na kita dito”
Napatingin ako sa kapatid kong nasa pintuan.
Shes already 18 but still acting like a child and i can say that shes a little bit stupid too.
“ sure, tapos na ba kayo dun??”
“yup, natapos ko nang linisin ang kusina and also my room kay papa naman ahm..siya nalang daw"
Masamang tingin ang ipinukol ko sakaniya.“bakit si papa ang pinalinis mo ng kwarto niya!”
“ kasi sabi niya e".
Stupid alam na may sakit e.
“ dont worry nilinis ko yun ng kunti kaya hindi na siya mahihirapan”
Nakahinga ako ng maluwag ng marinig ang sinabi niya natatakot ako na baka may mangyaring masama kay papa.Si papa nalang ang meron ako iniwan na kasi kami ni mama. Dati kaming may ari ng isang maliit na clinic pero simula nung mawala si mama nawala narin ang clinic at unti unting lumubog.
Hindi narin ako nakapag aral dahil sa kapos kami sa pera nagtratrabo kami ng kapatid ko para lang may makain sa araw araw kung hindi kasi kami mag tratrabaho si papa ang gagawa.
“you know what ate,mas okay kung mag trabaho tayong dalawa para marami tayong kita”
“gaga, walang mag babantay kay papa”
“ay oo nga pala”
Tskk kahit kailan talaga hindi niya ginagamit ang utak niya.
Pero mahal ko ang kapatid ko
gagawin ko ang lahat para lang sa kanila kahit naman ganito ang kapatid ko may tinatago rin tung talino.
Hindi ko ngalang alam kung bakit hindi niya ginagamit.
Natapos naming linisin ang kwarto ko.
Maliit lang naman kasi yun sakto lang sakin.
Lumabas na si Katharina dahil inutusan ko syang magluto gutom na kasi ako at sure ako na gutom narin si papa.
Naligo na muna ako dun sa maliit naming CR sakto lang naman ang laki para sa dalawang tao.
Nagbihis narin ako pagkatapos at pumuntang kusina.
I saw Katharina crying while slicing the onions nakakaiyak naman talaga mag slice ng onions.
“you okay kath?”
Tumango lang siya at ngumiti.
I saw my father standing beside the door brows furrowed while looking at his phone.
“hey pa!may problema??”.
Umiling lang siya at ngumiti.“itong kumpare ko kasi anak e,hindi sinasagot ang tawag ko.”
“ bakit niyo po siya tinatawagan??”
Tanung ko hihingi nanaman ba siya ng tulong dun?? E hindi na nga siya pinapansin nun e mabait lang yun pag may pera si papa pero kung wala,ni hindi nga kami pinapansin.
YOU ARE READING
wife for hire
Fanfiction--Were married but i cant say your mine. --Every time you touch me sometimes can make me cry. --I wish everytime you say "love you" was not a lie.
