X=Görüşürüz,sevgilim...
Ömer=Defol git.
______________ 3 Ay Önce________________
Karanlık gökyüzüne karşı oturmuş balkonda iki dudağının arasına olan sigarayı tüttürüyordu kıvırcık saçlı çocuk.Bir yandan da parlak Ay'ı izliyordu.
Gözleri Ay'dan sokağa döndü,bakınıyordu öylece.Dudaklarının arasından çıkan gri duman yüzünün görünmesini engellemekle birlikte hafif de gözlerini yakıyordu.
Ama buna zaten alışkındı,sürekli her akşam balkona çıkar ve bir sigara yakardı sokağa karşı.Yoldan geçenleri izlerdi,baykuşları dinlerdi.
Sokağın,çocukların,kuşların ne kadar masum olduklarını düşünürdü.Ama Ömer o kadar da masum değildi,açıkcası nerdeyse eli kanlı denilebilirdi.
Olabilecek her belaya karışırdı,ne kadar kötü olduğu önemli değildi onun için.Hele hele arkadaşlarına biri dokunduğunda işte o zaman delirirdi Ömer.
İçeriden gelen ince ve yumuşak ses ile elinde kalan sigarayı küllüğe bastırdı ve söndürdü.
İrem=Ömer.
İrem balkona çıktığında ise Ömer'in arkasında olan saklamaya çalıştığı küllüğü fark etti.
İrem=Sana sigara içememeni söylemiştim.Bu gerçekten sağlığına zararlı.
İrem elinde ki limonlu lolipopu Ömer'e uzattı.
İrem=Onun yerine bunu al.Görüceksin bak bu ondan daha tatlı.
Ömer'in gözleri yine doldu.Sanki onu geri ister gibi bakıyordu İrem'e.
İrem=N'oldu? Neden ağlıyorsun yine? Sana ağlama demedim mi ben?Ağlayınca seni sevmiyorum çünkü üzülmeni istemiyorum.
Ömer=Söz veriyorum bir daha ağlamıycam...
İrem hafifce gülümsemişti bu sözü duyunca.Ama o da iyi biliyordu ki Ömer asla sözünü tutamazdı.Ömer'in gözünden bir damla yaş süzüldü.
İrem'e dokunacaktı ki sigaranın dumanı gibi o da uçup gitti.Ömer dizlerinin üzerine çöktü ve ağladı.
İrem Ömer'in sevgilisiydi.Birbirlerine çok aşıklardı.Onları gören sanki Romeo ve Juliet'in geri geldiğine inanırlardı.
Geçtikleri her sokak,her sahil aşk dolardı küçük aşıklara umut olurlardı.Ta ki o güne dek...
Ömer ve İrem o akşam yolda el ele yürüyorlardı.Yanlarından bir adam hızlıca koşarak geçti.Ardından bir silah sesi geldi.
Ömer silahın sesiyle irkilmişti ve çok korkmuştu arkasına baktığında ise bir sokak lambasının altında kar maskeli silahlı adamı gördü.
Adam Ömer'in ona baktığını görünce koşarak bir diğer sokağa girdi ve izini kaybettirdi.İrem ise yere yığılmıştı.
Korku içinde İrem'e bakmıştı Ömer.Sırtından vurulmuştu.Maalesef kurtulamamıştı.
Koşan adamın vurulması gerekirken İrem vurulmuştu.Bir kazaya kurban gitmişti.Hiçbir suçu yokken öldürülmüştü.
İşte o gün sokakta aşk yoktu,onun yerine kan,gözyaşı,karanlık ve ölüm vardı.Ömer İrem'in sayesinde bıraktığı sigaraya tekrar başlamıştı.
Arada bir mezarının başına gider o gün neler yaptığını anlatırdı.Sanki o cevap vericekmişcesine umut dolu olurdu yaşlı gözleriyle.
Her gidişinde azalırdı bu umut çünkü artık o yoktu.Her günün sabahı onu öperek uyandıracak biri,'seni seviyorum' diyecek biri yoktu.
