BİLİNMEYENLER

Yeni Hayat

Hastanenin iğrenç kokusuyla gözlerimi açtım. Kendime gelmem bir kaç dakikamı aldı ve annemi bulmak için odadan çıktım. Bulduğum ilk görevliye umutla annemin de burada olabileceğini söyleyip yerini sordum. Adamın yüzünü bir an derin hüzün kapladı ve peşinden gelmemi işaret etti. İki kat aşağıya indik . Annemi görecek olmanın verdiği sevinç ve heyecanla hızla adamı takip ettim ta ki önüne geldiğimiz odanın morg olduğunu anlayana kadar...

ŞİMDİ ŞARKIYI AÇABİLİRSİNİZ

Titremeye başladım, ayaklarım benden bağımsız hareket ediyordu sanki . İçeri girmek istemedim. Yanlışları olmalıydı benim annem ölemezdi hayır! babam gibi bırakmazdı beni, söz vermişti. İçeri girip onlara oradakinin annem olmadığını kanıtlamalıydım. Ellerim titreye titreye kapıyı açtım. Görevli bir dolabın önünde durdu ve beni incelemeye başladı. Bakıp bakamayacağımı kafasında tartıyor gibiydi . Kafamı onay vermek istercesine salladım aynı zamanda da içimden annem olmaması için bildiğim bütün duaları okumaya başladım. Dolap tamamen açıldı. Nefes alamadığımı hissettim sanki bir el boğazımı sıkıyordu. Gözlerim yanmaya ve bulanıklaşmaya başladı. Annem, bu hayattaki tek sığınağım karşımdaydı. Suratında sayısız yanık ve yarayla oradaydı. Sırf beni korumak için üzerime kapanıp kendini feda etmişti. Yanına gittim. Son kez sarıldım. Daha fazla kendimi tutamadım olduğum yere bıraktım. İçimdeki acıyı söküp atmak istercesine yüksek ses ile ağlamaya başladım.  

YİĞİT'İN AĞZINDAN

Kucağımda annesini sayıklayan inatçı kıza bir bakış attım. Bu halde bile söz dinlemediği gibi yaralı olduğunun da farkında değildi. Hızlıca ilerideki ambulansa taşıdım. Kızı dikkatle sedyeye yerleştirdikten sonra Çetin abiye durum bilgisi vermek için ambulanstan çıktım. Bilgi verdikten sonra timle yaralıların götürüldüğü merkezde olan hastaneye doğru yola çıktık. İçeri girdikten sonra timle beraber ölü ve yaralı sayısını öğrenip üstlerimize bildirdik. Herkes ufaktan dağılırken ben kucağımdaki kıza verdiğim sözü yerine getirmek üzere kızı aramaya başladım. Adını bilmediğim için bulmak biraz vakit aldı ama sonunda öğrenebildim. Nida... masmavi gözleri ve anne diye haykırışları hala gözümün önünden gitmezken ona verdiğim sözü tutmak için de elimden geleni yapacaktım. Hemşirenin yönlendirdiği odaya girdim fakat oda boştu. Odadan çıkıp etrafta bakınmaya başladım. Başhekimlik odasına ilerlerken alt kattan gelen çığlıklarla duraksadım umarım düşündüğüm şey olmamıştır diye iç geçirdim. Koşarak aşağıya indim . Morga yaklaştıkça sesler daha da artmaya başladı. Kapıyı açmamla yanıklarla dolu bir kadın bedeninin yanında hıçkıra hıçkıra ağlayan Nida'yı gördüm. Ağzından sadece anne kelimesi dökülürken usulca yanına yaklaşıp eğildim. Beni görünce biraz duraksadı yaklaşıp kulağıma eğildi
+Söz vermiştin onu sapasağlam bulacaktın
- Başın sağolsun çok üzgünüm ben özür dilerim .
Başını omzuma yasladı ve daha çok ağlamaya başladı. O kadar çok ağlıyordu ki bir an kendimi tanımasam gözlerimin dolduğunu sanabilirdim. Bir süre daha ağladıktan sonra ağlaması kesildi. Görevlinin yardımıyla Nida'yı odasına geri taşıdık. Doktor gelip sakinleştirici verdikten sonra psikologla konuşup uyandığında terapi uygulayacaklarını söyledi. İçim bir nebze olsun ferahlasa da vicdanım verdiğim sözü tutamamanın ağırlığı ile dolup taşarken suçluluk duygusuyla kapının önünde uyanmasını beklemeye başladım. Aradan geçen yarım saat sonrasında Çetin abi timle gelip sınır dışında bir operasyon geldiğini söyledi. Toparlanıp hastaneden çıktık. Aklım Nida'da kalmıştı ama elden bir şey gelmiyordu. Bir daha karşılaşır mıyız bilmem ama umarım yaşadığı kaybı hızlı atlatır.

26 Ocak 2021 Günümüz

NİDA'DAN

Sonunda tayin sonuçları açıklandıı. Hala inanmakta bile güçlük çekiyorumm.  Yarın Üsteğmen Nida Karaca olarak Diyarbakır'a gidiyorum. Ankara'yı bırakmak zor olsa da bu tayinin hayatımda yeni bir sayfa açmak için fırsat olduğunun farkındayım. Timimi de Ankara'yı da çok seviyorum ama terörist şerefsizler bombalı eylemlerini doğuda fazlasıyla arttırmıştı. Hiçbir çocuğun benim kaderimi yaşamaması için elimden geleni yapabileyim diye bu mesleği seçmişken böyle bir durumda orada bulunmamam kendimle çelişmem demekti. Yarın 14.30 da uçağım kalkacağı için arkadaşlarımla vedalaşıp arabaya binip lojmana sürdüm. Eşyalarımı hızlıca toparlayıp eksiklerimi kontrol ettikten sonra uyumak için odama gittim. Umarım yeni timimle de buradakilerle olduğu gibi iyi anlaşıp görevimi layığıyla yerine getiririm diye iç geçirdikten sonra heyecanlı bir şekilde uykuya daldım.

Selamlarr kurguya yeni başladım ama aklımda ilk 10 bölüm hazır her gün bölüm atmaya çalışacağım bölümler genelde 9dan sonra gelecek
umarım hoşunuza gider kendinize iyi bakııın 💗💗:))))