Kırık Kalp (Askıda)

0.9

Şimdi sebebini merak ediyorsunuzdur diye tahmin ediyorum. Sebebi Annemin gelip "Sus. Başımı şişirdin." demesiydi. Şimdi ise yine bodrumda oturuyordum. Sıkıldım ve aklıma bir fikir geldi. Karanlıkta resim çizecektim. Bunu ilk defa yapacaktım. Defteri ve kalemi aldım. Gözümü kapattım niye diye sormayın karanlık bile olsa azıcık görebiliyorum. Ve çizmeye başladım. Kontrolü kaybettim artık kendiliğinden çiziyordu elim. Bitince gözümü açtım tabi açmamla kağıdı yırttım ve buruşturup atmam bir oldu. Hayır yine olmaz. Ellerim titremeye başlamıştı. Kapıyı açmaya çalıştım ama kilitliydi. Telefonumu elime aldım ve saate baktım. Annem bu saatlerde evde olmazdı. Ne yapacağımı bilemedim. Artık ayaklarımda titriyordu. Dizlerimin üstüne çöktüm. Dayanamayacağımı anlayınca Çınar'ı aradım. Saniyesinde açtı.

Çınar: Noldu Asrın. Iyi misin?

Asrın: Ç-çınar ben iyi değilim. B-bodrum.

Ve sonrası karanlık.

..............................

Gözümü açtığımda beyaz tavanla karşılaştım. Burnuma dolan hastane kokusu ile yerimden sıçradım.

Çınar: Asrın iyi misin? Noldu?

Ceren: Noldu?

Yağız: Kabus filan mı gördün?

Tuana: İyi misin?

Buğra: Rahat mısın kanka?

Çınar: Asrın ses ver.

Yağız: Kanka korkutuyorsun bizi.

Tuana: Noldu ya?

Buğra: Kanka konuşsana.

Gözümle Ceren'e sustur şunları da konuşayım diye işaret verdim.

Ceren: Susalım da konuşsun kız.

hepsi sustu. 

Asrın: Gidelim.

Çınar: Doktor gelsin, kontrollerini yapsın, çıkabilirsiniz derse gideriz.

Asrın: Gidelim.

Çınar: Doktor gelince gideriz.

Asrın: Gidelim.

Sesim ruhsuz gibi çıkıyordu.

Çınar: Sana şuan sadece sakinleştirici verdiler yani doktor seni muayene etmedi. Muayene etsin gideceğiz.

Tam yine gidelim demek için ağzımı açmıştım ki doktor içeri girdi.

Dr: Küçük hanım bu krizlerin nasıl tekrar başladığını sorabilir miyim?

Hepsi bana dönüp şaşkın şaşkın bakıyordu. Biri hariç. Çınar. O hüzünle bakıyordu.

Asrın: Gidelim.

Çınar: Neden söylemedin?

Sustum.

Çınar: Asrın neden söylemedin.

Yine sustum. Söyleyemezdim

Çınar: Onlar yüzünden oluyor dimi?

Asrın: Hayır.

Gerçeği söyleyemezdim ama gerçeği söylememek için yalan da söyleyemezdim.

Çınar: Karanlık yüzünden mi?

Dr: Onlar yüzünden değil Çınar Bey. Biz bu konuyu araştırdık ama bulamadık. Asrın Hanım da bu konuda konuşmuyor.

Çınar: Ailesi biliyor mu?

Dr: Biliyorlar ama onlarda bu konu hakkında konuşmuyorlar.

Asrın: ÇÜNKÜ ONLAR BİLMİYORLAR. ÇÜNKÜ BEN ONLARIN UMURUNDA DEĞİLİM TAMAM MI?

Çınar: Asrın lütfen böyle yapma. Hadi nedenini söyle bizde çözüm bulalım.

Gözlerim dolmaya başladı. Dayanamıyorum. Ama söyleyemem.

Asrın: Çözüm bulamazsınız. 

Çınar: Bulabiliriz. Sen yeterki söyle.

Söylemeli miyim. Daha fazla dayanamıyorum. Bu yükü taşıyamıyorum. Olmuyor.

Asrın: Söyleyemem Çınar söyleyemem. Lütfen gidelim.

Artık sesim titriyordu. gözümden yaşlar istemsizce akıyordu. Çağan kolumdan tuttu, Yağız eşyalarımı aldı ve arabaya bindik. Arabada kimse konuşmuyordu.

Yağız: Asrın.

Asrın: Sorma Yağız. O konuyla ilgiliyse sorma.

Yağız sustu uzun bir sessizlikten sonra Çınarların evine geldik. Eve girerkende hiçkimse konuşmuyordu. Eve girdik ve beni koltuğa oturttular.

Çınar: Anlat. Dinliyoruz.

Asrın: Çınar lütfen.

Çınar: Asrın yapma lütfen. Böyle yaparsan kendine zarar verirsin.

Yine gözlerim dolmaya başladı. Elimi boynuma attım ama onu hissetmedim. Baktığımda yoktu. Kolyem yoktu.

Asrın: Kolyem. O nerede?

Çınar: Evden çıkarken kolyen yoktu.

Asrın: Evde olmalı. Onu almam lazım.

Çınar: Yağız gider alır sen yat dinlen.

Asrın: Tmm.