13

398 11 4
                                    

•••

"Babe..."

"Sasapakin na kita, isa pa!" I threatened her while eating lunch.

My Dad made us go on a lunch together for the betterment of our chemistry sa project na'to. And I am annoyed right now with her nagging me. Peste! Hindi ako makakain ng maayos!

"Babe, unblock mo na ako tapos accept mo na rin." She smiled and pouted at me.

I rejected, "No!"

"One way of communicating na 'yun, babe. Alangan namang puntahan kita sa bahay mo parati kahit magkapitbahay tayo." She reasoned out in a convincing manner. That made me stop and think, ayoko rin naman siya mag-appear sa loob ng pamamahay ko.

But I stood my ground, "No, baka makipagharutan ka lang sa chat. I don't accept any form of harot."

She laughed, "Ba't ba ayaw mong harutin kita?"

"Hindi naman kita gusto!" I said and continued eating. Paputol-putol ang kain ko dahil sa pangungulit niya.

"Paano pag magkagusto ka sa akin?" She asked and looked at me intently. Hindi ko na ma-take ang kakapalan ng pagmumukha niya. God, why am I even here at this restaurant with her.

"Mamamatay muna ako bago mangyari ang sinasabi mo." Buwelta ko at umiling.

"Ganito, gusto mo mabalik ang pagkabango ng pangalan mo sa kumpanya niyo... diba?" I stopped eating and stared at her, wondering why she's asking about it.

"Why did you ask?" I squint my eyes to pry and she grinned at me. Anong gusto niyang isipin ko sa ngiti niya? Annoying.

"You have to unblock and accept me as a friend sa Facebook. Trabaho naman ang dahilan, bakit aarte ka pa?" I rolled my eyes and resumed eating. She sighed and puts her spoon and fork down, "Accept my plea as a way to help you get back to where you were. Kailangan natin ng cooperation—man, I can't believe na ako pa magsasabi sa isang VP!"

I raised my eyebrow, "We see each other at work, everyday."

"Of course! Pero babe—"

"Putangina!" I growled, kasi narinig ko nanaman ang babe na 'yan.

She sighed again, "Miss Lazaro, onting favor lang ang hinihingi ko sa'yo. Ayaw mo bang matulungan?"

"Ayoko tumanggap ng tulong sa taong hindi sincere." I sternly said.

"Hindi mo pa ako nakikilala, ganyan ka na ka-judgmental. Paano ka maayos niyan? Halos iluwa ka na ng mga empleyado mo dito, Miss Lazaro." She continued and I can't bear to hear anything else but she has a point. I silently ate while she spoke, "Wala ka sa hulog, alam mo ba 'yon?"

"Ba't ikaw, nasa hulog ka ba?"

"Wala rin." She giggled.

I felt exhausted, "Walang kwenta ang usapan natin dito. Tapusin mo na lang kumain."

•••

TrafficTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon