Gece Şarabı

6.bölüm

Bedenim kendini tam anlamayla bıraktığında hiçbirşey duymuyor görmüyordum.

Başımda keskin bir ağrı vardı. Gözlerimi açmakta zorlanıyordum ellerimle gözlerimi ovuşturarak açtım bir yatak odasındaydım etrafa kimse yoktu kalkmak için ayağa kalkmıştım ki tekrardan gözümün kararmasıyla sarsılmıştım beni bulan kollarla durmuştum Kaan beni tutmuştu ve beni tekrardan yatağa uzandırarak

"Neden kalkıyorsun hastasın dinlenmen gerekiyor doktor üşüttüğünü söyledi ilaçların şimdi gelicek kendine niye dikkat etmiyorsun ne kadar korktum biliyormusun."

Endişeli gözlerle bana bakıyordu iyi olup olmadığımı kontrol edermişcesine elini alnıma koyup ateşimi kontrol etti.

"Neredeyim ben ne işim var burda benden uzak durmanı söylemiştim."Dedim sinirle

"Senden uzak kalamam."

Ne demişti o neden şimdi böyle davranıyordu bana gerçekten inanılmaz birisin sen Kaan

"Ne saçmalıyorsun oyunların yetmedi mi beni rahat bırak çık dışarı yoksa ben çıkarım." Dedim.

Dediklerimi umursamayarak bacaklarımı yatağa tam uzatarak sırtımdaki yastığı düzeltti ve kulağıma doğru yaklaşarak

"Oyun falan yok sen benimsin daha ben sana bakmaya kıyamıyorken sen başkaları ile çalışmak için kimseye haber vermeden buralara geliyorsun ama ben hepsine balayı için İstanbul'da olacağımızı söyledim ne kadar inanmasalarda, niye bana haber vermedin."

Ne yani kimse beni onun için mi rahatsız etmemişti herkes bizim balayında olduğumuzu mu sanıyor.

"Ne yaptın sen ne balayından bahsediyorsun tabi ya o yüzden kimse beni aramadı aklın sıra herkesi oyununa alet ettin." Dedim yüzümü buruşturarak.

Odada olta atarak elini ensesine koyup

"Beni en son çıldırtacaksın hastasın dinlen senin için kıyafet istedim gelince giyersin ilaçlarını da al iyileşene kadar yanındayım."

Ne yani iyileşene kadar benimle mi olacaktı zaten üşütme sebebim o beni iyileştirende mi o olacak.

"Kıyafete gerek yok üstümdekiler iyi ben acıktım hadi bana yemek getir."Dedim alaylı bir tavırla

Bundan hoşlanmamış olacak ki

"Çok güzel olmuşsun rahat edemezsin bunlarla tüm hatların ortada kıpırdayamıyorsun bile söz dinle azıcık bana emir verme şimdi yemeğin gelicek."

Kesin öyledir kıskandığını çok belli ediyordu bir yandan rahat edemiyordum baya dekolteli bir elbiseydi yine dediğini yapacaktım.

Çok geçmeden odanın kapısı çalındı Kaan içeri girmeleri için izin verdi yemek ve kıyafet için gelmiştiler.
Kadın kıyafetleri nereye bırakacağını sordu Kaan'da dolabı işaret ederek gösterdi. Yemek için ise masaya bırakıp
çıkmalarını söyledi işlerini halletikten sonra çıktılar.

Yataktan kalkacaktım ki Kaan koluma girerek yardımcı olmaya çalıştı onu iterek kendim kalkabileceğimi söyledim.
Dolaba doğru yürüyerek bir sweat ve siyah bir tayt aldım banyoya geçtim.
Elimi yüzümü yıkayıp saçımı elimle düzelttikten sonra kıyafetlerimi değiştirdim. Ve odaya girdim Kaan bakışlarını kısa süreliğine bana çevirmiş olsada tekrardan telefonuna baktı önemli bir işi vardı sanırım.