Hər şeyin yuxu olduğunu güman edirdim . Yuxu olmasını istəyirdim . Amma yuxu olsada olmasada ən sonunda oyandığımda ya da sadəcə fərqinə vardığımda qaranlıq bir yerdə deyil, işığını hiss etdiyim yerdə olmaq istəyirəm . Bəlkədə qaranlığı pozan o işığ ,mən olmaq istəyirəm. Hərkəsi deyil, sadəcə özümüzü xoşbəxt etməyə başladığımızda başlayır hekayəmiz.....
Məktubu nöqtələrin yerini belə əzbərləyə biləcəyim qədər oxuduqdan sonra artıq işə başlamaq axlıma gəldi . O gün bu gün idi . Hekayəmin başlayacağı, ya da başlamadan bitəcəyi gün bu gün idi . Qapını açıq buraxıb evdən çıxdım . Ayaqlarım ilə qum dənəciklərini hiss etdiyimdə sahilə çatdığımı gördüm . Günəş təzə doğurdu . Üfüq çəhrayı rəngə boyanmışdı . Bəlkədə Günəş boyamışdı. Uzun-uzun dalğalara baxdım . Külək saçlarımı havada uçururdu . Ya öz hekayəmi özüm yazacaqdım ,ya da başqa bir hekayəyə qarışacaqdım . Amma bu mənim hekayəmdi . Ulduzların olduğu, qaranlıqların olmadığı hekayə . Ya da mən belə istəmişdim . İstəmsizcə yerimdən qalxdım . Şəffaf dalğalar ayağımı islatmışdı ...
Evə çatdığımda qapıda duran adamı gördüm . Bu..bu Edvard Davson idi . O:
-Məncə məktubu oxumusan .
-Hə oxudum . Sizin burda niyə olduğunuzuda bilirəm .
-Amma onları oturub danışmağımız üçün bura uyğun deyil .
Üstümü dəyişib Edvard ilə yola çıxdıq . Sahildən sonra şəhərin çoxda aktif olmadığı yerdə, kiçik bir kafe var idi . İçəridə yerimizi seçib oturduqdan sonra başa düşdüm ki, kafe işləmir . İlər öncə yəqin ki tərk edilib . Edvard:
-Bildiyin kimi sən təhlükədəsən . Məktubu oxuduğuna görədə hər şeyi danışmağıma ehtiyac yoxdu . Səni əlimizdən gələcək qədər gizlətməli və təhlükədən qorumalıyıq .
-Siz anamla tanış olmusuz . O məktubda sizin ona kömək etdiyinizi dedi . Buna görə güman edirəm ki onun yerini bilirsiz... O, yəni anam hardadı?
- Sadəcə sənin üçün burdayam başqa məlumat verə bilmərəm . Qısaca sənin adını yaşını yəni şəxsiyyətini dəyişməliyik . Və səndə bizə güvənməlisən . Öz kimliyin haqqda kimsəyə məlumat verməməlisən . Eyni zamanda keçmişdəki həyatın və keçmişdə yaşananlar haqqda da heç kimə heç bir şey deməməlisən . Bu məcburiyyət həyatının sonunadək belə ola bilər- deyərək mənə kiçik çanta uzatdı .
-Mən dediylərinizin hamısını yerinə yetirəcəm amma mənə anamın yerini deməlisiz . Onun harda olmağını bilməliyəm .
-Yox, yox bu haqqda danışmamalıyıq . Məndə sizə heç bir şey deyə bilmərəm . Artıq sənin adın Arche deyil sənin adın Livianadır . Əlindəki kağızları tək-tək dərindən oxu və unutma .
-Amma anamın yerini demədiz..
-Çünki bu məlumatı bilməyinə ehtiyyac olsa idi, anan bunu sənə deyərdi . Bu çox təhlükəlidir və sən bunun mahiyətini hələdə başa düşmürsən - deyə səsini qaldırdı .
Həmin anda çöldən yüksək səslər gəlirdi . Və bu xoşa gələn səslər deyildi . Edvar səsləri eşidib:
-Bizi axtarırlar sənə təhlükəli olduğunu demişdim -deyə ayağa qalxdı.
Səslər getdikcə yaxınlaşırdı və biz nə edəcəyimizi bilmirdik .İçəriyə üç üzü sarğılı adam girməyə çalışırdı . Qapını qırmaq istərcəsinə itələyirdilər . Edvar sürrətlə mənə getməyimi dedi . Qapı getdikcə açlırdı . Pəncərəyə doğru qaçdığımda qapı açıldı . Edvard cəld onlardan qaçmaq istəyərkən onlarla üz-üzə gəlmişdi . Onu kobudca tutmağa çalışırdılar . Pəncərədən çölə çıxmağı bacarmışdım . Məni görən adamlardan biri pəncərəyə doğru yaxınlaşarkən Edvard yuksək səslə mənə :
-Kod adı-8506. Ananı tap və .....-deyə sözünü bitirə bilmədi . O artıq həyatda deyildi .
Qaçaraq oradan uzaqlaşdım . Bir az əvvəl gördüklərimə daha doğrusu yaşadıqlarıma inana bilmirdim . Və artıq nəfəs almağa belə qorxduğumu başa düşmüşdüm ....
Əgər qəlb qırığları kitablarda deyildiyi kimi , qəlbimin şüşə parçaları ola bilsəydi ,elə çox batsın istəyərdim ki ,artıq ağrını hiss etməyim...
GÜMAN EDİRƏM Kİ BƏYƏNƏCƏKİZ . GƏLƏCƏK BÖLÜMLƏRDƏ GÖRÜŞƏNƏ QƏDƏR ÖZ GERÇƏKLİYİNİZDƏ ÖZÜNÜZƏ YAXŞI BAXIN .
İnstaqram:papatybook
AĞAZADƏ FATİMƏ
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SİRİUS
FantasíaNəhayətində SİRİUSda bir ulduz idi . Hər ulduz bir gün sürüşüb axıb gedərmiş . Ya SİRİUSda bir gün gedərsə? SİRİUSdan uçan ulduzlara baxardıq . İlk gördüyümüzdə gözlərimizi yumub dilək tutardıq . Bəs SİRİUSu kim görəcəkdi?Kim həmin an içtən dilək tu...