Chapter 7

21.2K 331 12
                                    

Chapter 7

Sophie

"Goodmorning Ma'am" Liz greeted me

"Goodmorning too, Liz have you finished arranging all the files I need for the GLC Tower project and our simultaneous project in Japan? I need it by tomorrow morning!" I asked her while walking to my office. I’m almost late, hindi nanaman ako nakatulog kagabi. There are so many things that are keep on bothering me.

"Yes Ma'am, It's on your desk now" she answered me

"Ok I'll check it later, please bring me a cup of hot choco" I commanded her, I don’t drink coffee... hanggang hot choco lang ako at milk. It’s not that I dont like coffee I just dont feel like drinking it at dahil na din siguro sa naiiwan ang amoy nito after you drink it…

"Yes, Ma'am"

Suddenly my phone rang. Tinignan ko kung sino ang tumatawag

Brenan Calling...

 

"What do you want?" bungad ko sa kanya

"Goodmorning Sof, ang aga aga ang sungit nanaman!" bigla kong naimagine ang mukha niya, natawa nanaman ito!

"Jut tell me what you want, I have so much work to do" seryuso kong sabi

"Okay, okay andito ako ngayon sa Baguio, actually two days na, may patient kasi ako dito, I need to give her a visit, pauwi na ako ngayon I was just wondering kung ano ang gusto mong pasalubong, I just called Sky he said he likes fresh strawberries and lengua, how about you what do you want?" Brenan asked me patiently

"Anything will do…" maikli kong sagot while looking at the files on my desk

"Kfine, ibibili na lang kita ng Sayote at Broom" and he chuckled

"Ano gagawin ko dun?" sagot ko sa kanya at natigil sa ginagawa

"Kaya nga kita tinatanong kung ano gusto mo eh, tapos nag suggest ako ng pasalubong mukhang ayaw mo naman" he reasoned out!

"Hoy Doktor, mag uwi ka na lang ng Sundot Kulangot ok na" sagot ko saka napangiti

"How gross, bakit ba gustong gusto mo iyon eh ampanget ng pangalan?" I laughed pagkasabi nya iyon!

"Haha, just buy it okay? ako naman ang kakain hindi ikaw, unless you like to taste it!" I teased him

"Yuck! Over my dead gorgeous body" sagot niya sa akin at lalo akong natawa

"Kfine, I really have to go Brenan, I have a flight to Japan later after lunch bye! See you later, do not give Sky too much sweets ah" paalala ko sa kanya

"Yes Boss!" he answered me and ended the call immediately

Pumasok si Liz sa office 11:30 na, she brought something to eat.

“Ma’am I brought you some luch, alam ko kasi hindi nanaman kayo makakakain later”she knows me well

“Thank you, just prepare my things, after this I’ll go straight to the airport to catch my flight, and you’re coming with me” I will just have a short meeting with the Japanese owner nung isang building natinatayo aming.

“Yes Ma’am”

Nasa airport na kami ng secretary ko, we almost didn’t make it. Sobrang traffic kasi, nakakapang init lang ng dugo maipit sa sobrang buhol buhol na daloy ng trapiko and I therefore conclude that Philippines is really overpopulated! My God, dapat makaisip ako ng maganda project to reduce the heavy traffic. Better flyovers and underpass, tunnels kaya? Pwede din aming magkaroon ng extension ang LRT at MRT hanggang province, mas magiging convenient yun at para mas mahikayat ang mga commuters na doon na sasakay. Less traffic and Faster Travelling time.

Ewan ko ba kung bakit andaming tao na ang may kotse despite the fact na naghihirap parin ang Philippines… Siguro mura na lang ang mga cars ngayon..

Nagmamadali ako sa paglalakad, I’m wearing my aviator shades

while I’m reviewing the files I need to discuss with Mr. Fujiwara, kailangang ma-impress ang matandang hapon para more projects to come, hindi naman ako kinakabahan, alam ko na makukuha ko ang project na ito, mag suot lang ako ng off-shoulder na shirt maglalaway na ang matandang yun eh..

Sa sobrang focus ko to what I’m reading, I suddebly bumped into a man

“Damn” I cursed, kumalat kasi ang mga papel

“I’m sorry miss” I heard him say, he helped me pick up the papers, and handed me after, I just gave him a bitter smile

“Next time, look at your way mister!”pagtataray ko, sa totoo lang partly may kasalanan ako, hindi rin kasi ako tumitingin sa dinadaanan pero kung tumitingin din naman siya sa dinadaanan niya eh di sana naiwasan niya ako..

“Ma’am” I heard Liz calling me “We have to go, baka maiwan po tayo ng eroplano”

I just went to Liz direction, hindi ko na nilingon ang engot na lalaki kanina, pasensya siya highblood ako dahil sa traffic kanina... ano akala nya porket mabango siya, babait na ako sa kanya? Yes mabango siya, he has masculine scent, naamoy ko yun kaninang nagkabanggaan kami, naiwan pa ata sa ilong ko yung amoy niya, Matangkad siya at infairness matigas ang chest nya, maganda siguro ang built ng katawan niya . Kahit nakahood siya at shades malakas parin ang dating niya. Artista kaya yun kaya ganun makatago ng mukha?

But before pa kami maiwan ng eroplano, I rushed to the departure area, we really have to go…...

Wanna Bet?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon