Sophie
Hindi pa rin mawala sa isip ko ang nakita ko kanina, Si Ho-, I mean yung babae ni Miguel sa jewelry shop! Bakit hindi man lang sinamahan ni Miguel ang babaeng iyon? Atsaka wala man lang siyang balak mag-aya sa kasal niya?
“AAAHHH!” buti na lang nakaseat belt ako, nangigil kasi ako sa preno, paano kasi nakakapanggigil si Miguel
May balak palang pakasalanan ang babaeng iyon tapos babalik balik pa sa buhay ko! Leche! Biglang tumunog ang phone ko “Rodriguez...” I answered it without looking at the screen
“Sophie anak... si nanay ito” sagot niya mula sa kabilang linya
“Nay, napatawag ka?” tanong ko sa kanya
“Anak, pwede ka bang dumaan ng mga fresh flowers, papalitan ko na kasi ang mga bulaklak sa buong bahay!” pakiusap ni Nanay
“Ano po bang mga bulalak ang gusto ninyo?” buti napaaga ng tawag si Nanay at along the way lang yung flower shop na binibilihan ko parati
“Gusto ko sana ng mga white roses ngayon anak...” sagot niya
“Sige po Nay, ako na bahala...” saka ko ibinaba ang cellphone, kinabig ko sa kaliwa ang sasakyan ko, nakita ko na kasi ang flower shop
“Good Morning Mam...” bati sa akin ng isa sa mga florist
“Good Morning...” I greeted her back “White Roses, same number of pieces...” ngumiti lang siya, alam na nila kung ilan ang ibibigay nila sa akin
“Sige po Mam, kukuha lang po kami ng stocks sa loob... suit yourself...” ngumiti lang ako sa kanya
Naglakad-lakad ako sa loob ng flowershop, nakakagaan lang sa pakiramdaman ang mga halaman, kaya I make sure na hindi napapabayaan ng mga kasambahay ang mga halaman sa garden namin, I always spend my spare time at our garden, one way to relax myself and escape from stressful works.
I took a deep breath
Naiinis ako kay Miguel, napakawalanghiya, hindi man lang marunong mag-aya! Tsaka bakit hinahayaan niyang mag-asikaso mag-isa ang babaeng iyon? Kahit kailan talaga! Sa oras na ikasal na siya sa babaeng iyon, isinusumpa ko! Isinusumpa ko hindi na niya makikita si Sky kahit kailan!
“Oh Miss, nasisira na yung bulalak!” nabigla ako sa boses mula sa likod ko, tinignan ko ang tulips na hawak ko, naputol na nga ang stem niya, Si Miguel,siya ang dapat sisihin, kahit kalian, paasa!... t-teka hindi naman sa umaasa ako, I m-mean, b-bakit pa siya aarte ng ganun k-kung may mahal na pala siyang iba, di ba? Ayun tuloy, si Nanay, umaasa… Tama si Nana yang umasa na mahal pa ako ni Miguel!
“A-ah, I’m s-sorry, I’ll just pay it!” I looked back para makita kung kaninong boses ang nasa likod pero laking gulat ko ng makita kung sino ang nagmamay-ari nun “WINE?”
Ngumiti siya sa akin, ilang araw na ba simula ng huli kaming nag-usap “A-anong ginagawa mo dito?” tanong ko
“My dad called me kasi, nagpapabili siya ng flowers para kay Mommy” he answered me, he tried to smile at me pero nakikita ko parin sa mata niya ang sakit na dulot ko, I’m really sorry Wine!
“G-ganoon ba?” I looked away, naiilang ako sa presensya niya
“Ikaw?”
“H-huh?”
“Ikaw? Anong ginagawa mo dito?”
“Ah, nagpabili kasi si Nanay sa akin...” maikli kong sagot
“Sophie...”
“Hmm?”
“I’m going to U.S “ halos pabulong niyang sabi pero malinaw ko pang narinig iyon “My Dad told me na I need to be prepared para mag takeover ng law firm namin...”
“Ahh...” hindi ko alam ang sasabihin
He hold my hand and gently squeezed it, nabigla ako sa ginawa niya “Just say stay, and I will” I looked at his eyes, sobrang lungkot niyon, kung kaya ko lang... kung kaya ko lang ibalik ang dating Wine, gagawin ko... pero-
“Wine...” hinawakan ko ang pisngi niya “Do not limit yourself because of me...” marahan kong sabi “Go for it! It will help you to become the best lawyer I’ve known...”
He closed his eyes... tighter trying to let all the words sink in “Mas magiging masaya ako kung uuwi ka dito na natupad mo ang pangarap mo at ng daddy mo...”I kissed him on his cheek “Goodbye...but I know we will see each other again...” I beamed “and we were both happy that time!”
He nodded gradually as if he can’t change even a little piece of my decision “Thank you... Sophie... thank you...” he bit his lower lip “I will never forget you...”
I smiled trying to break the awkwardness around us “You really shouldn’t...” I pinched his nose “At ako dapat ang unang makakaalam at kikilatis sa babaeng ipapalit mo sa akin...”
He shrugged “Sophie... naman...”
I raised my left eyebrow “OK fine...” he surrendered, we laughed... at least.... we’re fine now! May closure, malinaw ang lahat! I looked at him while laughing, I’ll be happy to see you go Wine because I know this is the right thing for you.... you deserve better! You don’t know kung paano na ako naiinggit sa babaeng mamahalin mo ngayon palang, because I know you will not hurt her, that you will protect her, that you will cherish her, like you did to me... no scratch that! Alam ko na mas mamahalin mo siya... aalagaan... proprotektahan...
