Love from two different places [Completed]

Part-5

ဒီနေ့တွင် နန်းတော်ထဲမှာ ခါတိုင်းနှင့်မတူ သာယာအေးချမ်း ကြည်နူးဖွယ်ကောင်းနေသည်...အကြောင်းမှာ မုန်းတိုင်းတိုက်ပြီးလျှင် လေပြေလာသလို...ယခုတွင်လည်း အရှင်မင်းကြီးနန်းဆောင်မှ မကြားစဖူး ကြားနေရသော ရီသံကြောင့်နန်းတော်သာယာအေးချမ်းနေသည်...

"အရှင်မင်းကြီး...ဟဲ ဟဲ

"ကိုယ်တော့်ဆီကဘာလိုချင်လို့လဲ ဟိုဆော့..

"ဟိုဆော့ နန်းတော်အပြင်ဘက်ထွက်ချင်လို့ပါ...

"အဲ့ဒါများ ကိုယ်တော့်ကိုဘာလို့လာပြောနေတာလဲ....
ဟိုတစ်ခါကလိုဘဲခိုးထွက်ပါလား...😒

(ဟိုတစ်ခါက....
"ရှင်းဆူ.... ကြင်ယာတော်ကိုသေချာဂရုစိုက် ကြားလား"

"ဟုတ်ကဲ့ မင်းကြီး"

ဒီချိန်ဆိုဘယ်သူမှမသိလောက်ဘူး နန်းတော်အပြင်ဘက်ထွက်လို့ရလောက်တယ် အထိန်းတော်ဝမ်လည်းမရှိလောက်ဘူး

"သခင်လေး ဘယ်သွားမလို့ပါလဲ..."

"ငါဟာငါ ဘယ်သွားသွားပေါ့...ပြန်မေးရဲသလား"

"အရှင်မင်းကြီးကမှာထားခဲ့လို့ပါ... ကြင်ယာတော်ကိုသေချာဂရုစိုက်ဖို့..."

"ဟမ်??!

"ရှင်းဆူ...တစ်ခါပါဘဲ မရရင်လည်း မင်းပါလိုက်ခဲ့လေ...နော် နော်လို့..."

"အွန်းးးး
ဟုတ်ကဲ့ သခင်လေးအမိန့်တော်အတိုင်းပါ..."
(S:အဲ့တစ်ခါက ရှင်းဆူရဲ့ခေါ်သွားမှုကြောင့် ပေါ့ဆတာလည်းပါသွားတော့ ဒဏ်ရာရလာတယ် နောက်တော့မင်းကြီးသိပြီး သတ်ပစ်ဖို့လုပ်ခဲ့ပေမဲ့ ဟိုဆော့ရဲ့မျက်နှာလေးငြှိုးမှားစိုးလို့ ခွင့်လွှတ်ပေးထားခဲ့တယ်....)

"အွန်းးး အဟင့် ဟင့်...

"ဘာဖြစ်လို့လဲ ဟိုဆော့ရဲ့
ဘာလို့ငိုနေရတာလဲ....ဟင် ကိုယ်တော့်ရင်တွေပူလှပြီကွယ်...ပြောစမ်း

"ဟို...ဟိုဆော့က ရွှတ်...အရှင်မင်းကြီးကို ရိုသေသမှုနဲ့... ရွှတ် ရွှတ်...အပြင်ထွက်ခွင့်လာပန်တာကို အရှင်ကဆော့ကီးလေးကိုအော်တာကို....ဟင့်...ဟီးးးဟင့် ဟင့်

(အမယ်လေး ဆော့ကီးတဲ့လား အဟစ်🙂)

"အို...
မအော်ပါဘူး ဟိုဆော့လေးရယ်..ကျွတ် ကျွတ် တိတ်တော့နော်