4-"İNKAR''

172 25 78
                                    

Ve diyeceğim ki; Aşk güzel şey.. vaktinde ve doğru insanla geldiği sürece...

°°°°°°°°°°


Elimde olan test kitabını kapattım ve ayağı kalktım. Bugün Asel ile buluşup gezmeyi düşünüyorduk. Daha sonra da ders çalışacaktık. Bu evden ne kadar uzak olursam o kadar iyidi benim için. En önemlisi ruh sağlığım için.

Gerekli olan test kitaplarını sırt çantama atıp odadan çıktım. Aşağı indiğimde kimsenin olmadığını görünce hesap vermeyecek olmanın rahatlığı ile evden çıktım.

Asel'in attığı konuma bakmak için telefonu çıkardığımda evinin 10 dakikalık uzaklıkta olduğunu görmek beni hem şaşırtmış hem de mutlu etmişti.

Attığı konuma geldiğimde Asel'i aramış ve geldiğimi haber vermiştim. 5 dakika sonra açılan kapı ve dışarı çıkan Asel ile gülümsemiştim. Yanıma geldiğinde gülümseyerek sarıldı.

Ayrıldığımızda yüzündeki kocaman gülümsemeyi silmeden "Ee ilk nereye gidiyoruz bakalım?" diye sordu.

"Merak etme. Bugün güzelce eğlenceğiz."

•••

"Efsun çok teşekkür ederim. Bugün gerçekten çok eğlendim. Uzun süredir böyle eğlenmiyorum." diyen Asel ile gözlerimi devirdim.

" Daha ne kadar teşekkür edeceksin Asel? Bende eğlendim. Teşekkür edilecek bir şey yok ortada."

Yan yana taksi durağının önüne geldiğimizde boş olan taksilerden birine bindik. Zaten yakın olduğu için kısa bir sürede Asel'in evinin önüne gelmiştik. Onunla birlikte taksiden indim zaten benim evim buraya çok yakındı.

Asel "Efsun gelsene bize. Kimse yok şu an evde. Gezmekten pek ders çalışamadık zaten." dedi.

"Evet pek ders çalışamadık ama başka birgün çalışalım bence." dememe rağmen fazla ısrarcıydı. En sonunda kendimi onların evine girerken buldum. Bu kız insanı çok iyi manipüle edebiliyordu.

Kapıdan girdiğimizde ev cidden baya sessizdi. Asel kendini koltuğa atınca bende onun gibi koltuğa oturdum. Cidden yorulmuştum. Asel yerinden kalkıp ''Ben içecek bir şeyler getireyim sende kitapları çıkarda bir an önce ders çalışalım. Erken bitirirsek bir şeyler izleriz beraber.'' dedi ve mutfak kapısı olduğunu tahmin ettiğim kapıdan girdi. Koltuğun önünde duran masaya çantamdaki kitapları çıkarttım. 

Asel hala gelmemişti. Yavaşça oturduğum yerden kalkıp odanın köşesinde bulunan küçük kütüphaneye doğru ilerledim. Küçük görünüyordu belki ama çok güzel kitaplar vardı. Kendi okuduğum kitapları görmek beni gülümsetmişti. Sanırım Asel ile kitap zevkimiz fazlasıyla benzerdi. 

Elinde iki bardakla odaya giren Asel'e ''Bu kitaplar seninse eğer baya benzer zevklerimiz var.'' dediğimde gülerek ''Onlar benim değil hepsi abimin kitapları.'' 

''Abin mi var?'' 

Kafasını hafif eğerek utanmış gibi konuştu. ''Evet. Sana söylemediğim için üzgünüm. Ama önceden söylediğimde pek iyi karşılanmadı. Sen tabiki onlar gibi değilsin ama işte söyleyemedim. Kusura bakma.'' 

Bir anda bu denli ciddileşmesine şaşırarak ''Problem yok canım. Bunu söylemediğin için neden kızayım sana?'' dediğimde biraz rahatlamıştı. Elini kafasına atarak ''Şey benim abi-'' arkamdan gelen sesle sözü yarım kaldı. 

''Asel sen mi geld-'' 

Serkanla göz göze geldiğim gibi Asel'e döndüm.

 '' Serkan senin abin mi?'' 

Efsunkâr +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin