Melisin ağzından;
Acaba Berke bu halimi aptalligimi gormusmudur? Ne kadar da aptalim.
Ceyhunu dusunmuyordu bile. Sadece Berke yi.
- Tamam iste tuttum seni
-aaa aaah tesekkur ederim
-daha dikkatli olmalisin kücük
- ne küç...
-gorusuruz.
Ceyhun konusmasina bile izin vermeden okulun garajina dogru ilerledi. Melis hiç aldiris bile etmedi hatta onun inanilmaz yakisikliligini yunan heykeli gibi olan vucudunu bile fark etmemisti. Berke yanindan gecerken melisin yuzune bile bakmadan gecip gitmisti. Yillardir onun askiyla yanan kalbi kırılmısti. Aglamamak icin kendini zor tutuyordu. Bu duyguyu yeni yasiyor da degildi. Sinifa girdiginde herkesin ona bakmasi ve fisir fisir konusmalari asiri derecede rahatsiz etmsti.
- meraba hosgeldin
- iyiki geldin
-çok egelenecegiz
-CEHENNEME HOS GELDIN desek daha dogru olur.
Duydugu sey karsisinda cok sasirmisti kim olduguna bakmak istedi ve arkasina döndü ve Ceyhun un tamda arkasinda oldugunu goruce sadece
-yine mi sen? Demekle yetindi
-ne bekliyordun ki 5 dakika once kestigin cocugun soylemesini mi?
Umursamaz bir tavirla yerine gecip oturdu. Melis bir anlik sok gecirmisti ve ne yapacagini sasirmisti. O sirada kaan melise yanini gostererek;
-bos,oturabilirsin dedi.
Hemen kaanin yanina oturdu. Hoca sınıfa girer girmez defterleri acın yaziyoruz diyince kaanin 'geldi yine pezevenk' dedigini duydu.
-neden oyle dedin?
-ne?
-kufur ettin.
-bak melis yeni geldin kimin ne olduğunu bilmiyorsun. Bu adamdan uzak dur.
- peki neden?
-soru sormada dediğimi yap.
-dedigini yapmak zorunda degilim. Emir veremezsin bana.
-emir olarak algima. Ayrica basina birsey geldiğinde yanima gelmezsen beni mutlu edersin.
- gelmem emin ol
Aramizda konusmayalim bay ukala.
-ben senin... kaan yumrugunu sıkıp masaya vurdu ve sınıftan cıkti.
-Hoca işine bak gòrevini yap ve s*ktrgit..!!!!!!
Bu sesi taniyordu.... CEYHUN.
