Białe światło,
Szpitalne?
Dlaczego się tu znajduje,
Co zrobiłam ostatnie?
Nic nie pamiętam,
Straciłam pamięć.
Ostatnim razem,
Marzyłam by umrzeć
Zginąć
Zapomnieć
Zniknąć
Nikt mnie nie chciał
Nikt nie słuchał
Nikogo nie było obok
Byłam sama wśród tłumu
Otoczona egoistami
Gdy potrzebowałam przyjaciela
Osoby która by zawsze była
Taka która by wsparła
I bez względu na wszystko pomogła.
Siedziałam sama na moście
Patrzyłam w mętne gwiazdy
Gdyż już wcześniej straciły
Dla mnie barwy
Były szare jak świat.
Biel chciała mnie przejrzeć,
Jednak jej się nie udało.
Nie łatwo mnie ujrzeć,
Dostrzec wszystko od podstaw.
Ta co była normalna
Z bogatej rodziny
Z dobrej dzielnicy
Chciała ze sobą skończyć,
Niestety ktoś ją napotkał
I teraz chcą ją leczyć
By wyleczyć
Jej złamane serce
Duszę pełną bólu
CZYTASZ
Burza łez || ZAKOŃCZONA
PoetryWiersze pełne bólu, smutku, cierpienia, zła, śmierci. Tylko czasem happy end, tylko kilka chwil szczęścia i uśmiechu. Nieodwzajemniona miłość. Piękna natura i niezliczona ilość łez. Druga część rocznego daily! Okładkę wykonała lydiaslose (Instagram)
