Amor - 13

745 43 82
                                    

"Bu projeyi bitirmem gerek diyorum size! İkiniz gidin işte, beni niye götürüyorsunuz?"

"Ya olmaz diyorum, seni de çağırdılar gel işte."

"Bak bu projeyi biti-"

"Kalk güzelim kalk! Hadi hazırlan bekliyoruz aşağıda."

Özge beni beklemeden hızla aşağıya indiğinde derin bir nefes aldım. Onca işim varken bir de bu çıkmıştı başıma.

Sakin kalmaya çalışarak dolabıma ilerledim, üstüme günlük siyah bluzumu ve altıma da kısa bir kot şort geçirdim. En azından orada beni rahatlatacak tek şey kıyafetlerimdi.

Saçlarımı açık bıraktım ve yarım kalan projemi olduğu gibi bırakıp çantamı elime aldım ve aşağıya indim.

O projeyi en geç 2 güne yetiştirmem gerekiyordu, aksi takdirde başım çok ağrıyacaktı.

Kızlar hazır bir şekilde kapının önünde bekliyordu, usulca yanlarına ilerledim. Özge bana döndü ve bıkkın bir şekilde konuşmaya başladı.

"Kendine bunu yapmayı ne zaman bırakacaksın ki?"

Ben anlamaz bir şekilde ona bakarken başını iki yana salladı ve arabaya ilerledi. Bakışlarım Sena'ya döndüğünde gülümsedi ve konuşmaya başladı.

"Bilirsin, o seni böyle görmeye dayanamıyor. Sadece buna bir son ver olur mu? Kötü günler mazide kaldı."

Neyden bahsettiklerini anladığımda ifadesiz bir şekilde ayakkabılarımı giydim ve arabaya bindim.

Arka koltuğa geçtim ve Sena'nın arabayı çalıştırmasını bekledim. Gaza basmadan önce neşeli bir şekilde konuştu.

"Hadi ama bugün bizim için güzel geçecek eminim, asmayın suratınızı."

Özge dikiz aynasından bana gülümsediğinde usulca başımı salladım ve ona karşılık gülümsedim.

Sena heyecanlı bir şekilde arabayı çalıştırdığında hızla yola koyulduk.

Onlar haklıydılar, kendi verdiğim kararlar ve sergilediğim davranışlar beni bu hale getirmişti.

Saçma bir şekilde kurulan yalanın içine atmıştım kendimi, yalan sandığım her şeyin gerçekliği altında güçsüzleşiyordum.

Son yaşananların üstünden 5 ay geçmişti, onsuz 5 ay. İnsan her şeye rağmen bir şekilde hayatta kalıyordu, yapamam diye düşünüp hayatımda bir sürü şey yapmıştım.

Benim bu halde olmamın tek sebebi, yalandı. Onu son kez gördüğüm gün, gösterdiğim fotoğraflar yalandı!

O gittikten sonra içimdeki şüphe ile başa çıkamamıştım, Hazal'ı aradım ama bulamadım. Çareyi Can'da bulmuştum. Çünkü emindim o bana yardım edecekti, o geceden sonra.

Buluştuğumuzda bana her şeyi detaylı bir şekilde anlattı, o tarihlerin hepsi birer yalandı. Ben gelmeden bitmişti her şey, Merih sahiden aramıştı beni.

Birlikte oldukları fotoğraf tamamiyle yalandı! Meğersem o fotoğraftaki Merih değilmiş, bir zamanlar beni öpmesini istediği Can ile birlikte olacak kadar aşağılık bir kadınmış.

O uygunsuz fotoğrafların hepsinin gerçeklerini gördüm, hepsinde sahiden Can vardı. Montaj ile değiştirip böyle iğrenç planlar kurmuştu üzerimizde.

Her şeye rağmen geri dönemedim, ona geri dönemedim. Sen haklıymışsın, hepsi yalanmış diyemedim. Karşısına çıkmaya cesaret edemedim, onca şeyden sonra.

Querencia | Merih DemiralHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin