Amor - 7

1.1K 63 140
                                    


Merih'in mekandan çıkması ile hızlı bir şekilde masaya doğru ilerledim.

"Can'ın ne işi var burada? Ayrıca neden öpüştünüz?"

"Bilmiyorum Özge, beni bir anda öptü ve ne yapacağımı bilemedim."

Sıkıntıyla etrafıma baktım, tam karşımda  Hazal ve Can hararetli bir şekilde tartışıyorlardı. Birkaç dakika sonra da Can çıkışa doğru ilerlemeye başlamıştı.

"Merih nereye gitti?"

"Bilmiyoruz, kafasına iki bardak viskiyi dikti sonra da apar topar gitti."

Sıkıntıyla nefes alıp verdikten sonra bakışlarımı bana sorgular bir şekilde bakan Özge ve Sena'ya çevirdim ve konuşmaya başladım.

"Sena arabanın anahtarını verir misin? Merih'in yanına gitmem lazım."

Sena arabanın anahtarını çantasından çıkardıktan sonra bana doğru uzattı ve konuşmaya başladı.

"Kendine dikkat et, şu durumu da düzeltmeden gelme. Hadi git kavuş artık."

Son cümlelerini gülümseyerek söylemesine karşılık başımı eğerek tebessüm ettim. Eşyalarımı masanın üzerinden aldım ve kısa bir vedadan sonra otoparka doğru ilerledim.

Arabaya bindikten sonra başımı direksiyona yasladım ve derin bir nefes aldım. Stres ve üzüntü beni ele geçirirken çantama uzandım ve içinden telefonumu çıkardım.

Arama kısmından Merih'in isminin üzerine tıkladım ve beklemeye başladım. Birkaç saniye sonra telefonun üzerinde meşgul yazısını görmem ile tekrardan aradım.

Defalarca kez aramıştım ama açmamıştı. Mesajlar kısmına girdim ve yazmaya başladım.

"Merih neredesin? Nolur cevap ver, inan bana düşündüğün gibi bir durum yok." mesajı attıktan sonra arabayı çalıştırdım.

Otoparkın çıkışından yola saptıktan sonra Merih'in evine doğru sürmeye başladım. Eskiden gittiğim bir yer olduğu için yolu biliyordum.

Telefonumu kontrol ettiğimde Merih mesajımı görmemişti. 'Umarım evdedir' diye söylendim ve olabildiğince gaza bastım...

~~~

Evin önüne geldiğimde arabayı park ettim ve eşyalarımı alarak indim. Yolda çiseleyen yağmur ben gelene kadar şiddetlenmişti ve şuan fazla yağmur yağıyordu. Umursamadım ve evin dış kapısına ilerledim.

Kapıyı defalarca kez çalsam da açan olmamıştı. Telefonumu alıp Merih'i tekrar aradım fakat inatla açmıyordu.

Sinirle kapıya döndüm ve tekme attım. Canımın acımasıyla ağzımdan hafif bir inilti çıkmıştı.

Şiddetli yağan yağmur yüzünden sırılsıklam olmuştum. Zaten dar olan elbisem iyice üstüme yapışmıştı ve rahatsız ediyordu.

Elbisemi çekiştirdikten sonra evin önündeki kaldırıma benzer taşa oturdum ve beklemeye başladım.

Yaklaşık 1 saat sonra evin önünde duran araba ile bakışlarımı o yöne çevirdim.

Querencia | Merih DemiralHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin