드레이코 말포이: 𝐓𝐇𝐄 𝐇𝐄𝐈𝐑𝐒

Худал Цуурхал

"Онол бол дадлагат хүрэх гол түлхүүр юм"

Өмссөн хувцасыг нь харах бүрт нүд хорсох шиг болдог Профессор Амбридж тэнхимийн урд зогсонгоо ийн хэлэх аж. 

Тэр хэрэв онол шахдаггүй, ягаан хувцас өмсдөггүй байсан бол надад таалагдах байсан байж магадгүй л юм. 

Гэхдээ.

Одоо л бол одоо.

"Хамгаалалтын шившлэг сурахгүйгээр бид яаж аюулаас зайлсхийх юм бээ Профессороо"

Алдарт Харри Поттер.

Энэ үед ч.

Миний үед ч. 

Тэр алдартай нэгэн байсан. 

Сэтгэл хөдөлмөөр юм.

Тэрний ууртай аль эсвэл цухалдсан өнгө аясаар хэлсэн өгүүлбэрт Долорес Амбридж инээмсэглэлсээр л байлаа.

Тэгсэнээ илүү эелдэгээр инээмсэглэн "Та нар шиг хүүхдүүдэд хэн халдах болж байна Ноён Поттер" гэв. 

Харин Харриг юм хэлэх гэтэл хажуу ширээнээс нь Хермони болиулж байгаа харагдлаа. Тэр хоёрыг бүтэн тольдох боломжтой арын эгнээнд сууж байсан болохоор би байр байдлыг тэр даруй ойлгосон юм. 

- Магадгүй Волдеморт ч юм билүү

- Миний санахын тэр энд ирэх шалтгаантай шиг санагдах юм

Сүүлийн өгүүлбэрээ дуусгахдаа зориуд Харри дээр нүдээ унагахад тэр надруу харж таарав. Мөн миний итгэл төгс хэлсэн өгүүлбэрт анги тэр аяаараа дуу алдах нь тэр. 

Зарим нэг нь намайг зоригтой юм гэлцэх бол бүр зарим хүүхдүүд "Хэцүү Нэрт"-ийн нэрийг шууд хэлээд л тэнэг юм гэж байлаа.

Харин надад тэд нарын хэрэггүй дэмий балай яриа тийм ч сонин байсангүй.

Алдарт Харри Поттерын хариу үйлдэл л чухал байсан юм.

Тэр инээмсэглэсэн.

Яг миний нүд рүү хараад мишээсэн.

Үнэндээ чамд туслах гэж тэгэж хэлээгүй ч энэ багшийг зайлуулахад бид хамтрах хэрэгтэй бололтой. 

Ийм чадвартай багшийг Хогвартс урьж авчирсан нь магад Хогвартсын хамгийн хар бараан үед тооцогдох байх. 

Биш ээ, тооцогдсон шүү дээ.

Тиймээс энийг. 

Энийг л багахан өөрчилчихье.

"Тэр үнэхээр тэгэж хэлсэн гэж үү"

"Бурхан минь Долоресын царайг та нар харсан ч болоосой"