çok güzel bakıyosun be Hyunjin'imm ama bu bölüm milletten küfür toplayabilirsin aşkım götünü kolla 😚 haaydi iyi okumalar sövmeler fln istediğinizi yapın ☺️
Hyunjin'in birisi ile öpüştüğünü gördüm ama karanlık olduğu için yüzünü göremiyordum. Sinirlerim o kadar bozulmuştu ki resmen bugün sınanıyordum her şey üst üste geliyor ve psikolojim git gide daha çok bozuluyordu. Elimi o kadar çok sıkmışım ki tırnaklarımın etime girip kanadığını bile fark etmemiştim. Hızlı adımlar ile çöpün yanına gittim kahve kutusunu attım ve Hyunjin'in bana kurduğu cümleyi bu sefer ben kurdum "Bari sokak ortasında yiyişmeyin evinize gidin." dememle kim olduğunu bilmediğim kişinin dudaklarından ayrılıp bana döndü. Biraz geri çekilip yüzüme döndü ama ben yüzüne değil hala çöp konteynerına bakıyordum. Hafif yana doğru kafamı çevirip baktım ve öptüğü kişinin kız olduğunu gördüm belkide bu yüzden benden iğreniyordu. Kızlardan hoşlandığı için...
"En azından ben senin gibi herkesin altında yatan gay bir sürtük değilim." dedi söyledikleri adeta cam parçaları ile kalbimi kesip parçalarcasına batmıştı.
Bir şey diyememiştim sadece öylece durdum ve ne zaman aktığını anlamadığım gözyaşımı silip bir şey demeden eve doğru adımlamaya başladım.
Eve geldiğimi fark edince içeri girip kapıyı sertçe kapattım ve bağıra bağıra ağlamaya başladım çünkü hakkımdı. O hiç bir şey bilmeden bana istediği her şeyi diyebilen bencilin tekiydi.
Bir kaç saat uzunca ağladıktan sonra kanattığım elim aklıma geldi ve tuvalete gidip çoktan kanayan yerleri pıhtılaşmış olan elime baktım. Onları geri soyup üstüne oksijenli su döktüm acımı bastırabilecek tek şey buydu sanki. Sargı bezi ile de elimi sardıktan sonra oturup düşündüm.
Madem bu şekilde yapıyordu kötüyü oynuyordu bende öyle yapıcaktım kötüye kötülük ile karşılık vericektim.
Bugün çok fazla yorulduğumu anlayıp odama gidip kendimi yatağa attım. Gözlerimi kapatıp sadece her şeyin rüya olmasını istedim ama ne yazık ki hepsi gerçekti ve en acı verici olanı da buydu zaten hepsinin gerçek olması...
~~~~~
Şükür ki bugün ne biri aramıştı ne de biri gelmişti. Telefonu alıp saate baktığımda 11.30 olduğunu gördüm açıkçası bu saate kadar uyumayı seviyordum çünkü günün yarısını uyuyarak geçiriyodum ve bu çok iyi geliyordu. Eğer çok fazla acı çekiyosanız, her şeyden yorulduysanız ve herkesten uzaklaşmak istiyorsanız telefonunuzu kapatıp uyuyun bu benden size gelebilicek en iyi tavsiye.
Telefonun mesajlar kısmına girip Chan'e mesaj attım.
Chan hyung
Zeki Hyung'um
Efendim Felix?
Bir şey mi oldu?Jisung'u da alıp bana gelsenize takılırız
Zeki Hyung'um
Tamam ben şimdi Jisung'u arar söylerim
10 15 dakikaya sendeyiz.Tamam
Bugün kesinlikle hiç dışarı çıkmak istemiyordum çünkü eğer çıkarsam yine görürdüm benim şansıma.Onlar gelene kadar bende bir şeyler atıştırayım diye mutfağa girip CocoPops ile süt çıkarıp kaseye koydum.
Hem yiyordum hem düşünüyordum. Ama ne düşündüğümü de bilmiyordum çünkü kafam çok karışıktı her şey üst üste gelmişti. Mükemmel yemeğim bittiğinde direk lavabonun içine koyup elimdeki sargıyı da çıkarıp çöpe attıktan sonra salona geçip çocukların gelmesini beklemek için koltuğa oturacağım sırada kapının çalması ile geri ayaklanıp kapıyı açtım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Saudade/Hyunlix
FanfictionEğer evinin kapısına gelebilecek kadar cesaretim olsaydı seninde beni tekrar sevebilecek cesaretin olur muydu?