Saudade/Hyunlix

⁴

bu bölümü bu mükemmel şarkıyı dinlerek  yazdım aranızda dinlemeyen varsa kesinlikle dinlesin ilk başta biraz garip geliyo ama 2. 3. kez dinleyişte sarıyor baya neyse çok tuttum sizi hadi hikayaye geçelim.

Tabi ki de gördüğüm kişi Hyunjin'di. Ama bir sorun vardı geçen gün öpüştüğü kız yanına oturuyor ve Hyunjin'in bacağını okşayıp bir şeyler söyleyerek gülüyordu ama Hyunjin bana odaklanmış ve beni süzüp duruyordu. Şuraya şu ikisi yüzünden kusmamak için cidden zor duruyorum.

Yüzümde üzgün bir ifade olduğunu anlayınca kendimi dikleştirip önce Hyunjin'in gözlerine bakıp sonra kızı ve ardından Hyunjin'i süzdüm ve Hyunjin'in gözlerinin içine tekrar bakıp alaycı bir gülüş atarak kafamı sallayıp her zaman ki yerim olan en arka sıraya Jisung'un yanına oturdum.

Unutmayın bu hareketi yaptığınız herkes kendini kötü hisseder ve acaba üstümde bir şey mi var noldu niye öyle baktı diye düşünür.

Jisung bana bir süre şaşkınca bakınca "Ne oldu?" dedim. "Sen. Az. Önce. Hyunjin'e. Bir. Nebi. Alay. Mı. Ettin. Ben. Mi. Yanlış. Gördüm?!?!?" dedi ve demesiyle kahkaha atmaya başladım. Sanırım psikolojik sorunlarım olmaya başlamıştı. Sınıftakiler bana dönüp bakınca bende birden ciddileşip "Ne bakıyosunuz ayı mı oynuyo karşınızda önünüze dönün." dememle herkes önüne dönmüştü.

Ne kadar feminen şeklinde giyinip kolay bir av ve savunmasız gibi dursamda aksine okulda ki herkes ne kadar belalı olduğumu ve ne kadar çok kişiyi dövdüğümü biliyordu bu yüzden herkes benden uzak durur adımı bile ağızlarına almaya yeltenemezdi.

*Yazardan: Üğfff med moy Felix tam ihtiyacım olan şey qğdkxşksşwksşsls

Aklıma gelen soru ile birden Jisung'a döndüm. "Lan sen beni niye Chan hyungun telefonundan aradın senin telefonun yok mu mal." dememle bana döndü. "Hem şarjım bitti hem de ben arasam açmazdın." diyince nE bakışı atıp "Ben ne zaman aradığın da açmadım lan." diyince Jisung da direk cevabı yapıştırdı. "Nerdeyse her zaman." demesiyle kafamı sallayarak onay verip "Doğru." dememle hoca gelmişti.

Hoca direk derse geçmişti e tabi bende uyku moduna geçmiştim.

Teneffüs olmuş ve Chan hyungu da alıp kantine inmiştik. Aklıma bir şey takılınca hemen Jisung'a dönüp sordum. "Şş Jisung malı manitini de çağırsana beraber takılak." dememle Jisung da bana döndü "İlk olarak onunla henüz manit değiliz. İkinci olarakta şimdi mesaj atıyım nerdeyse bizde yanına gideriz okey?" demesiyle Chan'de bende güldük. Jisung anlamsız bakışlar atarken konuştum. "Ama manit olma yolundasınız yani öyle dimi?" diyip daha çok gülmeye başladım ama Jisung öküzü birden koluma vurunca sustum.

Telefonunu çıkarıp Minho'ya mesaj atarken bende kolumu ovuşturuyodum öküz herif morarttı kesin.

Ön bahçede olduğunu söyleyince bizde oraya doğru ilerlemeye başladık. Ön bahçeye gelince umarım şakadır ve yanlış görüyorumdur dedim çünkü Hyunjin, yanındaki şu sözde muhtemelen "sevgilisi" , Minho ve iki çocuk daha vardı. Neredeyse yanlarına varmak üzereyken ben durdum ve okulun içine geri gitmeye başladım ve tam okulun içine girince biri kolumdan tutup beni koridorun kör noktasına doğru götürünce ne oluyor diye kafamı kaldırıp uzun boylu kişiye bakınca bunun Hyunjin olduğunu fark edince küçük çaplı bir şok geçirmedim de değil.

Kolumu çekip "Ne yaptığını sanıyorsun?" diyince bana öfke saçan gözleriyle bakmaya başladı.

"Şu iğrenç kıyafetin yüzünden cidden kusucam az kaldı." diyince kahkaha atmaya başladım. İyi misin bakışı atınca gülmeyi yavaşça kesip yüzüme alaycı bir tavır takıp gözlerine bakarak "Kus o zaman umrumda değil." diyip tam arkamı dönerken aklıma gelen şeyle geri dönüp tekrar yüzüne bakıp "Eğer gözünü üstümden çeker ve bana bakmazsan zaten ne miden bulanır ne de kusma isteğin gelir." diyip göğsünü patpatlayıp gülümseyerek tek topuk üstünde arkamı dönüp derin bir zafer nefesi çekerek sınıfıma gittim.