Kahvaltı yapmak için oturabilmişlerdi sonunda. İkisi de heyecanlı ve mutlu gözüküyordu. Poyraz kızın tabağına yemesi için bir şeyler koymaya kalkışmıştı. Genç kız gülmüştü bu haline.
"Şu hallerin gerçek mi hala emin değilim."
"Farz et ki bir hayaldeyiz."
"Bence orası kesin zaten."
"Ama burası bizim hayal dünyamız. İstediğimiz gibi davranabiliriz."
"Peki ya gerçekler? Onlardan kaçamayız Yiğit."
"Yo gayet de kaçarız. Bak ben şu an kaçıyorum."
Deyip ağzına bir salatalık attı.
"Hatta sen de kaçıyorsun."
Deyip kızın da ağzına bir salatalık uzattı. Hafif kasvetlenen ortam dağılmıştı. Gülüşe gülüşe kahvaltılarına devam ettiler.
"Pek bir hamaratmışsınız bakıyorum Yiğit Bey."
"Herhalde güzelim sadece yatakta iyi değiliz yani."
"Kıyamam yatakta o kadar iyi olduğunu kim söyledi ki?"
"A kulağıma birden "seni istiyorum Yiğit" diye haykırışların geldi. Birden ama böyle ansınız, alakasız."
Genç kız gözlerini devirdi.
"Tamam tamam sen de hemen şımarıyorsun."
Genç adam teslim olur gibi ellerini yukarı kaldırdı. Gülüşmeye devam ettiler. Keyifleri o kadar yerindeydi ki hiçbir şeyin bu anı bozamayacağını düşünüyorlardı. Gülüşlerini Poyrazın yüksek sesle çalan telefonu susturdu. Telefon ekranındaki 'Beril' yazısını ikisi de görmüştü. Aleyna'nın suratı düşerken Poyraz Aleyna kısa göz ucuyla bir bakış atıp telefonu meşgule attı. Adam daha sonra hiçbir şey olmamış gibi devam etti.
"Hadi gel masayı toplayalım. Sonra da ne yapacağımıza karar veririz."
"Nasıl yani? Sen gitmeyecek misin?"
"Kovuyor musun yoksa yine beni?"
"Hayır öyle değil, yani sen gidersin ya genelde."
"Aleyna bana bak, gözlerime bak. Eski Yiğit miyim sence ben?"
"Evet eskisi gibi değilsin ama bu kadar kısa sürede böyle değişmen... anlamsız geliyor."
"Değişmedim çünkü. Sana karşı duvarlarım vardı onları yıktım."
Genç kız bir şey dememiş, susmuştu. Ne demesi gerektiğini bilmiyordu çünkü.
"Hadi sen şu boş tabakları al. Resmen işten kaçmaya çalışıyorsun, fark ediyorum."
"Hiii yakalandım."
Mutfağı topladıktan sonra salona geçtiler. Tam koltuklara yayılmışlardı ki o telefon tüm gürültüyse tekrar çalmaya başladı. Poyraz hızlı hareketlerle telefonu tekrar meşgule attı ve bu sefer titreşime aldı. Yine hiçbir şey olmamış gibi devam etti.
"Film mi izlesek?"
"Yiğit..."
"Netflix'e çok güzel bir gelmiş onu izleyelim. Hatta sen aç filmi ben de içecek bir şeyler getireyim hemen."
Poyraz koşar adım mutfağa gitti. Kız da mecbur Poyraz'ın dediğini yapıp söylediği filmi açmış başlatmadan adamın gelmesini beklemeye başladı.
Genç adam geldikten sonra filmi başlattılar. Filmin yirminci dakikası gibi Poyraz kıza iyice yaklaştı, başını ve omuzlarını kızın göğsüne yaslayıp filmi öyle izlemeye devam etti. Kesinlikle böylesi çok daha iyiydi.
Aleyna da hep olması gereken buymuş gibi hiç garipsememiş hatta parmaklarıyla adamın kıvırcık saçlarını oynamaya başladı. Genç adam kızın bu hamlesiyle olduğu yere iyice yayıldı. Huzurun soyut bir şey olmadığının ispatı gibiydi kızın kucağındaki şu anki konumu.
Film ilerliyordu Aleyna'da full dikkat filmi izliyordu parmakları hala adamın saçlarındaydı. Poyraz bir an başını çevirip kıza baktı, kız fark etmemişti.
Nerdeyse kucağına yattığı bu kız ona çok farklı duygular hissettiriyordu. Hoşlantı gibi basit his değildi bu. Çok daha büyük bir şeydi. Aleyna bu zamana kadar hayatına giren hiçbir kadın gibi değildi. Onunlayken tamamlanıyor eksik parça yerine oturuyordu. Yanlıştı böyle hissediyor olması farkındaydı ama bir günaha girecekse bu Aleyna'yla olmalıydı.
Kızın yanağını avucunun içine aldı. Genç kızın dikkatini bu hamleyle çekmişti. Bakışlarını adama çevirdi.
