The Scenery of Waves (Teenage Series #1)

Chapter 4

The Scenery of Waves

"Saan punta mo?" Yace asked.

Kakatapos lang ng klase namin at may pinagusapan kami ni Madi na ililibre n'ya ako. I and Yace were studying here sa Ateneo, senior high. Malawak pala ang school na ito at maraming mayayaman, people are nice and friendly.

"U.P Town Center, sama ka?"

"Aano ka? Sino kasama mo bukod sa'kin huh?!" pinaningkitan n'ya ako ng mata na para bang inaakusahan n'ya ako.

"Libre daw ni Madi, ano? are you G?"
i smiled. Pumayag s'yang sumama kaya naisipan 'kong imessage narin si Madi para aware din s'ya na may binitbit ako, mas masaya yun dahil mas mapapagastos s'ya.

@solen.DeVega: Hey, i'll bring Yace with me, is it okay?

Halos di pa lumilipas ang isang minuto ay nagvibrate na ang phone ko and yes, it's him. Mabilis naman palang magreply e.

@Maldrid_Ferell: Yeah, no worries.
Nasaan kayo? sunduin ko nalang kayo r'yan.

@solen.DeVega: Ateneo, ayos lang ba? hindi ba nakakahiya naman yata masyado?

Sineen n'ya lang iyon and after an hour dumating narin ang lalaki kasama ang makinis at makintab n'yang sasakyan, hindi ko alam ang brand nito dahil wala rin naman talaga akong alam sa ganoong mga bagay.

"Sorry natagalan, lets go?" he's wearing facemask and cap when he arrived, he also open the door for me and my bestie.

"Hoy babae, may ikukwento ka pa sa'kin mamaya ah!" bulong nitong isang 'to, wala namang iba hindi ba? Naging close lang naman kami ni Madi because of what happened last moth, yung sa Venice. After that i don't know where the hell did he get my number and social media accounts, basta nagulat nalang ako bigla n'ya akong minessage ng thank you.

"Okay lang kayo?"

"Ah, oo ayos lang! diba, diba Solen?!" kinalabit pa nito ang paa ko para pumayag akong ayos nga lang kahit na kanina n'ya pa sinusubukang isipin ano nga bang nangyare kayat tumango nalang ako.

Kahit ako rin ay hindi makapaniwala, the first time i saw him he looks like there is no hope and he doesn't have chance to be happy again. I've been wondering kung ano ring meron at bakit ang bilis n'ya yatang makamove on? pero i don't think so... Maraming beses ding nagkaroon ng problema ang isang 'to, Yace. Maraming beses ko rin s'yang nakita na umiiyak ng patago kaya imposibleng mawala agad yung lungkot n'ya ng ganun- ganun.

We went inside the Mall and look for something to eat, i'm also looking for accessories because i'm a big fan of it and i can't see myself having a good style without it. I love necklace specially when it's silver or pearl because it makes me look so classy. Luckily i brought hoodie dahil wala akong nadalang pamalit at ipinatong ko nalang iyon sa uniform ko, ganun din ang ginawa ni Yace.

"Ito bagay sa'yo 'to!" itinaas ni Yace ang kamay n'yang may hawak na necklace, silver yun and may heart na design, maganda s'ya.

"yeah, looks elegant" opinion naman ni Madi na kanina pa nag-aantay saamin ni Yace, naiinip na siguro s'ya dahil kanina pa kami nandito. Actually ako lang naman yung matagal dahil kanina pa tapos pumili ng necklace ang isang babae.

"Okay, yan nalang" iniabot ko na sa babae ang credit card ko ng maglabas ng cash si Madi.

"No, wag na" tinabig ko iyon at ibiniling pabalik sakan'ya.

"Yeah it's fine, ate take this money" he smiled, my heart starts beating so fast and it was like i just finished running.

Tinanggap ko ang paper bag at tahimik na naglakad, kumain kami sa McDonald's since ayun yung request ko dahil ayoko namang pagastusin s'ya ng malaking halaga. After we ate we went upstair, sa view deck so we can took a photo.