tesadüf

TANIŞMA

Tenefüs zili çaldığı an yanımda getirdiğim on liramla kola ve sandiviç alarak kantindeki boş masaya oturdum. Sandiviçimi tam ısırırken karşıma biri oturdu ve "merhaba ben Inci sen okulda yenisin galiba"dedi kumral kısa saçları ve koyu yeşil gözleriyle güzel bir kızdı."evet yeniyim bende Başak memnun oldum" deyip elimi uzattım. O da elini uzatarak benim elimi sıktı. Ardından bir tane kız bir tanede çocuk ellerinde sandiviçlerle bize doğru yürüyordu yanımıza geldiklerinde"bu yeni sarışın kız da kimmiş bizi de tanıştırsana Inci" dedi adını bilmediğim çocuk. Inci bana dönerek"Başak Rüzgar,Rüzgar Başak" dedi Inci. Rüzgar da sarışındı ama onun gözleri kahverengiydi. "Tanıştığıma memnun oldum"dedi Rüzgar. Tatlı insanlardı. "Ben de" diye karşılık verdim en sevecen halimle."Merve Başak ,Başak Merve"diye beni Merve ile de tanıştırdı. Siyah saçları ve kahverengi gözleri vardı. Bu kez ben Merve'den önce "tanıştığıma memnun oldum" dedim o da neşeli haliyle "ben de" dedi bana gülümseyerek. O gülümseyince ben de doğal olarak gülümsedim. Sandiviçlerimizi yiyerek tekrar sınıfa geçtik. Sırama geçtiğimde Yankı yoktu. Acaba ders neydi? Sıramdan kalkıp Inci, Rüzgar ve Merve'ye doğru yürümeye başladım. Yanlarına vardığımda"dersin ne olduğunu biliyor musunuz?" Diye sorduğumda hepsi bana anlamayan gözlerle bakıyordu."Merve hakketten ders ne?" Diye sordu Inci,Merve de ona boş gözlerle bakıyordu . "Vallaha ben de bilmiyorum"dedi Merve ardından Rüzgar"Matematik sanırım ama emin değilim" diye yanıtladı. Ben de "teşekkür ederim"diye konuşmayı sonlandırdım hemen ardından Rüzgar onaylar bir şekilde başını salladı ve ben de gülümseyerek yanlarından ayrıldım. Yandaki sıraya baktığımda Yankı oradaydı bir an göz göze geldik ve ilk gözlerini kaçıran ben oldum. Yanındaki sıraya oturduğumda hiç bir kelime etmemiştim umursamaz bir tavırla Matematik kitaplarını sıraya koydum. Yankı'nın mavi gözlerini üstümde hissedebiliyordum. Ben de ondan intikam olsun diye"ne bakıyorsun?"dedim. O da "şey  hocanın ismini merak etmiştim de"diye  alayla beni taklit etti ve güldü. O gülünce resmen içim eridi. İfadesiz bir şekilde ona bakmayı becermiştim."ha ha ha çok komiksin" dedim alayla benden tiyatrocu olur ya."evet çok komiğim"dedi. Ardından matematik hocası içeri girdi "iyi dersler"Allah'ım  matematik dersi iyi geçebilir mi ki? Ve biz de "sağol" diye bağırdık. Yerimize oturduğumuzda  hoca konuları anlatmaya başlamıştı bilene. Daha okulun ilk günü ve şansa bakın ders işliyoruz. Böylece okuldan bir kez daha nefret ettim."matematiği çok seviyorsun sanırım "ses tanıdıktı. Evet Yankı konuşmayı başlatan kişiydi fakat bunu beni sinirlendirmek için yaptığının farkındaydım çünkü hocaya çatık kaşlarla bakıyordum. "Hayır sevmiyorum"diye gerçeği söyledim . Ne diye uğraşıyordu benimle? "hayret yalan söylemedin"demek beni izliyordu ha. Gerçekten merak ettiğim bir soruyu sordum"amacın ne?" Bir an birbirimize öylece baktık. "Seni kızdırmak" bu bir itiraf mıydı?