[UNICODE]
“ နိုးပြီလား ခန ဆရာ၀န်သွားခေါ်ပေးမယ် ”
နီခီ့လက်ကို လှမ်းဆွဲလိုက်သည် ။
“ သူရော ”
“ မသိဘူး အရူးေကာင်ရဲ့ ဖယ် မင်းအဖေကို သွားသတင်းပို့ရမယ် ”
ဆရာ၀န်ခေါ်ဖို့ ပြေးထွက်သွားတဲ့ နီခီ မြင်ကွင်းထဲက ပျောက်သွားမှ သက်ပြင်းချမိသည် ။
ဘာလို့မရှိနေရတာလဲ ခင်ဗျားရယ်...
/
/
/
ဟီဆွန်း အခန်းတံခါး၀နားမှာ ရပ်နေမိတာ တစ်နာရီကျော်...
သူ၀င်သွားသင့်လား...
ဟိုကောင်လေးက သူ့ကို မျှော်နေတာ အသိအသာပင် ။
၀င်ပြီးသွားရင်ရော...ပုံမှန်အတိုင်း ဆက်ဆံရမှာလား
ဒါမှမဟုတ် ခပ်တန်းတန်းပဲ ဆက်ဆံသင့်လား ။
ဟီဆွန်း သက်ပြင်းချလိုက်မိပြန်တယ် ။
သူအခွင့်အရေးပေးလိုက်သင့်လား ။
ကိုယ်သာ နောက်ဆုံးထိ သတ္တိမရှိခဲ့ရင် နာကျင်ရမှာက မင်းပဲ ဂျယ်ယွန်းရ...
“ မ၀င်ပဲ ဘာလုပ်နေတာလဲ ”
အနောက်က ထွက်လာတဲ့ နီခီ့အသံကြောင့် လှည့်ကြည့်မိလိုက်သည် ။
“ ကိုယ်...”
“ ရော့ မရပ်နေနဲ့ ဆန်ပြုတ်သွားကျွေးလိုက် ”
ကိုင်ထားတဲ့ ဆန်ပြုတ်နဲ့ ဟင်းအမယ်တွေ ထည့်ထားတဲ့ ဗန်းကို သူ့လက်ထဲ ထိုးထည့်လာသည် ။
ငြင်းဆန်ဖို့ အချိန်ရှာမတွေ့နိုင်ခင်ပဲ အခန်းထဲကို သူရောက်နှင့်ပြီးပြီ ။
သူ့ကို ကြည့်နေတဲ့ ဂျယ်ယွန်းမျက်လုံးတွေက အံ့ဩမှုနဲ့စပြီး လွမ်းဆွတ်ခြင်းနဲ့ အဆုံးသတ်သည် ။
မျက်လုံးကို အောက်ဘက်သို့ပို့ရင်း ချောင်းဟမ့်လိုက်သည် ။
ဆန်ပြုတ်ပန်းကန်ကို ကုတင်ဘေးက စားပွဲပေါ်ချခြင်း ၊ ဆန်ပြုတ်ကို အပူလျော့အောင် လေမှုတ်ပေးသည့်တိုင် စကားတစ်ခွန်းမှ မပြောပဲ ဂျယ်ယွန်းက သူ့ကိုစိုက်ကြည့်နေတုန်း...။
“ အာ~~ ”
ပါးစပ်ဟပေးလာတော့ ဆန်ပြုတ်ကို ဖွဖွလေး ထည့်ပေးရင်း မေးမိသည် ။
YOU ARE READING
𝐋 𝐎 𝐕(𝐒) 𝐄 𝐑 || 젴승
FanfictionLover or Loser ? never be a loser but when it comes to love......... // Heejake mm fiction //
