Sweater Weather

E

Siz: bu aralar pek yazmadın iyi misin?

Anonim : bu aralar çok meşkuldüm affedersin

İyi gibiyim sen?

Siz: Senle konuşuyorum ya iyi olmamak elde değil

Anonim: Okuldan sonra nereye gittin?

Her zamankinden farklı bir yoldan gittiğini gördüm

Siz: Bugün çalışma var oraya gittim

Bir gün beraber gidelim

Anonim: Çalışması mı ne çalışması?

Hem gelebilmem için önce kendimi göstermeliyim

Eminim beni gördükten sonra çağırmak istemezsin

Siz: Hadi ama bu konuyu konuşmuştuk

Senin dış görünüşün sikinde bile değil

Anonim: Oh peki hâlâ daha benimle konuşmak istemene dahi şaşırıyorum aslında

Siz:Ayrıca küçük bir müzik grubumuz var onun antrenmanı

Anonim :Vay canına hangi enstrümanı çalıyorsun.

Siz: İhtiyaca göre değişiyor aslında bazen bateri bazen gitar

Ama en sevdiğim çalmaktan çok yazmak

Anonim : Nasıl yani söz mü yazıyorsun?

Siz: Evet hatta bir tanesinin üstünde çalışıyorum şuan

Anonim: Bitince bana da gösterir misin?

Aşırı merak ettim.

Siz: Merak etme istemesen de gösterecektir zaten

Neyse şimdi gitmem lazım akşam yazarım tekrardan

Anonim : İyi çalışmalar <3

Bakugo anonimin mesajı ile hafiften kızarırken içeriye girdi. En yakın okul onunki olduğu için diğerleri henüz gelmemişti. Bunu şans olarak bilen bakugo da hemen çantasında ki söz defterini çıkartarak birşeyler karalamaya başladı. Bu sefer üstünde çalıştığı şarkı onun için oldukça özeldi. Anonime kendini kanıtlayabilme ve sonunda onu görebilme bileti olarak görüyordu bu parçayı.

Kirishima ise sona koyduğu kalbin iyi bir karar olup olmadığını düşünüyordu. Ormandaki kulübeye gidebilmek için kendini çok yorgun hissettiği için denki nin teklifini kabul etmişti. Hem ailesi de şehir dışındaydı bu da onları rahatsız edecek kimsenin olmadığı anlamına geliyordu. Yolda yürürken denki kirishima nın mesajlaşmasının bitmesini beklemişti ve bittiğinde ise hemen söze girdi. " Dostum bakugonun böyle konuşabileceği hiç aklıma gelmemişti. Oldukça sakin görünüyor. Acaba gerçekten de anonimi sevmiş olabilir mi?" "Gerçekten böyle mi düşünüyorsun!" "Tabiki dostum! Aaa ben sana söylemeyi unuttum yanlışlıkla ağzımdan birşeyler kaçmış olabilir." " Nasıl şeyler?" "Bakugo ya senin birinden hoşlandığını söyledim yanlışlıkla." "Ne? Ne yaptı peki?" "Oldukça sinirlendi. Sonra da çekip gitti. Sanırım seni kıskandı bilmiyorum. Çocuk iki şekilde de seni seviyorsa olmuştur bu iş!" Kirishima hafiften kızarırken gülümsedi. Gerçekten bakugo onu sevebilir miydi ki?

Denki nin evine geldiklerinde bir şeyler yemişler sonrasında ise denki kirishima ya ders anlatmıştı. Dersleri bittiğinde birazcık bakugo yu çekiştirdiler. Denki hâlâ daha tam olarak inanamıyordu kirishima nın bakugo yu sevdiğine. Evet onun da arkadaşımdı fakat iş hoşlantı olunca gerçekten çekilebilir birisi olarak durmuyordu. Bir süre sonra denki uykusunun geldiğini söyleyerek odasına çıktı. Kirishima ise denki nin kardeşinin odasında kalacaktı. Kirishima da yatağa girdiğinde telefonunu alarak mesajlara baktı.

Bakugo: Selam nerelerdesin?

Siz: Selam şuan bi arkadaşımdayım sen?

Çalışma iyi gitti mi?

Bakugo : Evet oldukça iyiydi. Bu arada üzgünüm ama benden istediğin şeyi sanırsam yapamayacağım.

Siz: Neyi?

Bakugo : Seni sevmeme işini

Biliyorum bu çok saçma ama seninle konuşmayı gerçekten seviyorum

Ve bu durumun son bulmasını istemiyorum hatta seni görmek için can atıyorum

Kirishima aşşırı heyecanlanmış ve mutlu olmuştu. Gerçekten bakugo dan böyle bir şey beklemiyordu. Uzun zamandır ilk defa bu kadar mutlu hissediyordu kendini. Bi anlığına tüm acılarını unutmuş ve kendini normal birisi gibi hissediyordu.

Siz: Bakugo ben gerçekten ne diyeceğimi bilemiyorum

Her ne kadar beni görmek istesen de gerçekten bu konuda korkuyorum

Bakugo : O zaman neden korkularını birlikte aşmıyoruz?

~~~~~~~

Sanırım yavaş yavaş bunun sonuna geliyoruz. Bence çok soft oldu ilk başta kirinin ölümü ile biticek ti hikaye ama artık öyle olacağını sanmıyorum

Erasmus sınavında bölüm yazmayan da ne blm xöclckdkvlsl