İ

147 14 8
                                    

İkinci dersin son dakikalarıydı . Bakugo dikkati dağıldığı için dersi dinleyemediğini fark etti. Zilin çalmasına en fazla beş dakika olduğu için söz yazdığı defterini çıkartmasının saçma olacağını kanaat getirdi ve sınıfı izlemeye başladı. Sınıfın geri kalanının da kendisi gibi olduğunu görünce rahatladı çünkü normalde derslerde söylenen hiçbir şeyi kaçırmamaya özen gösteren bir öğrenciydi. 

Etrafı turlayan gözleri sınıftaki tek boş sırayı gördüğünde istemsizce sırada takılı kalmıştı. Kim oturuyordu ki orda ? biraz düşününce hatırladı. " Tabi ya bizim salakların arkadaşı olan kızıl kafanın sırası bu. Neden neredeyse hiçbir derse gelmiyor ki ? Zaten sessiz bir tip en azından yakın olmadıklarına karşı. Dün çok tuhaf davranıyordu acaba rahatsızlığı falan mı var ? Belki de bu yüzden  gelmemiştir." diye düşündü. Seronun seslenişi ile teneffüs olduğunu anladığında yalnız kalmamak adına takıldığını söylediği fakat anlamsız bir şekilde değer verdi arkadaşlarının yanına gitti. İçlerinde bakugo ya en soğuk davranan her zaman kirishima olmuştu gerçi kaminari dışında kimsiye aşırı yaklaşmıyor ve temaslardan kaçınıyordu. Tabi ki bakugo bunu deneyerek değil gözlemleyerek öğrenmişti. " Hey kami kirishima bugün de mi yok ? " "Dünden beri ulaşamıyorum." "Nereye gidiyor bu çocuk anlamıyorum güya arkadaşımız ama ne evini nede başka bir şeyi biliyoruz. Tek bilen sensin ama sende dikkatsizin tekisin katiyen hatırlamazsın nerde olduğunu." "Belki de bu yüzden kaminarinin bilmesine izin veriyordur Mina bilemeyiz." "Tamam da onun tek arkadaşı kaminari değil! Bizde buradayız. Onun için endişeleniyorum. Eğer biran önce bulup okula getirmezsek bir yıl daha sınıfta kalacak ." "Bunu önemsediğini sanmıyorum . O önemsemezken sen niye önemseyesin ki." " Çok kötüsün bakugo her ne kadar bizden uzak durmaya çalışsa da arkadaşımız olduğu gerçeğini değiştirmiyor!" Bakugo Minaya göz devirerek sınıftan çıktı. Niye kendisini umursamayan birisini umursayacaktı ki ?

Tam olarak nereye gittiğini kendisi de bilmiyordu fakat o aptallardan uzak olacağı her yer olurdu şuan. Minanın tavırlarını bir türlü anlayamıyordu. Nede olsa Bakugo 'nun gözünde kirishima sorumsuz , çevresini önemsemeyen ve bencil birisiydi. Her zaman kirishimanın arkadaşları ile olan ilişkisinin samimiyetsiz ve takındığı tavırların sahte olduğunu düşünür hatta bir kaç keresinde de bunu gördüğü olmuştu sonuçta. Mina nın aylardır beklediği ve dilinden düşürmediği kargosu geldiğinde göz devirmiş ve sonrasında ise çok sevinmiş gibi mina ya tepki vermişti. Bunu gören sadece bakugo ydu ve o zaman anlamıştı krishimanın tepkilerinin sahte olduğunu. Hayatı boyunca sahtelikten kaçınan ve bu tarz insanları sevmeyen bakugo belli ki kirishimayı s*klemiyor ve olabildiğince uzak duruyordu. Hiçbir zaman anlayamamıştı insanların neden sahte davrandığını. Bunları düşündükçe sinirleri geriliyordu ki çalan telefonu ile dikkati dağıldı. Telefonunun onay tuşuna basarak ulağına götürdü. '' Selam .'' '' Tam zamanında aradın yarım piç. Biraz daha geç arasan önüme gelene sövücektim şimdi sana sövebilirim. " "Yine neye kızdın acaba?" "Siktir et... Ne zaman geliceksin artık? Burdaki salaklara katlanamıyorum." "Üzgünüm en az iki ay daha gelemem. İşler git gide kötüleşiyor. Sanırım başka bir terapiste gidicek bizimkiler." "Ya birbirlerine ile konuşmadık ları sürece terapist ne işe yarasın anasını satayım." "Gelde abimlere anlat. Siksen konuşturamazsın babamla keçi inadı var ikisinde de." "Orasını biliyorum canım anlamadığım şey sen niye gelemiyorsun? Hem kafan dağılır ne güzel." " Ev bu haldeyken gelmem gerçekten imkansız hadi aynı şehirde olsak neyse de en az 5 saat yol." " Desene internetten devam." "Malesef ki öyle. Şimdi biraz sinirin geçtiğine göre tekrar soruyorum. Noldu?" "Off şu bahsettiğim kızıl kafayı hatırlıyor musun?" "Garip dediğin mi?" "Evet o. Pembe kafalı okula gelmediği için ortalığı ayağa kaldırıyor. Sanki ilk defa gelmiyor. Herif bencil birisinin teki kimseyi umursamıyor ne diye endişeleniyorlarsa." " Sende çok fazla umursayan birisi değilsin bakugo." "Lan şaka mısın sen? Diğerleri dese neyse de çocukluk arkadaşımdan da bunu duydum ya." " Demek istediğim belki o da yakınlarına iyidir." "Aramızdaki fark bu işte. Ben en azından bazı şeyleri aşmak için kendimi zorladım ve hâlâ zorluyorum ama o bin adım atsan seninle birlikte geri geri gider. Bide gelmişler o bizim arkadaşımız diyorlar." "Bilemiyorum belki onun da bir sebebi vardır." " Böyle insanların sebebi olmaz todoroki bunu sende gayet iyi biliyorsun... Zil çaldı kapatıyorum akşam sana anlatıcaklarım var." "Peki bekliyor olacağım."

~~~~~~

Kirishima bir süre otostop çekmesinin sonucunda tanıdığı ormana varmıştı. En sevdiği şey insanın olmadığı doğaydı ve burası kesinlikle öyle bir yerdi. Her ne kadar hayatını sevmese de pek çok kişinin hayaline sahipti kirishima; ÖZGÜRLÜĞE. Kendisinin de sevdiği zamanlar oluyordu özgürlüğü fakat aile diyebileceği insanlara sahip olmayı , birileri tarafından merak edilmeyi ya da "senin iyiliğin için izin vermiyorum kirishima" diyen birilerinin olmasını da her zaman istemişti. O daha çok küçükken onu önemseyen ve sürekli korumaya çalışan bir annesi vardı annesini yarım yamalar görüntüler dışında hatırlamadığı için bir türlü farkına varamıyordu. Annesi kirishimayı korumak için elinden gelen her şeyi her zaman yapmıştı fakat...

Ormanın iç kısımlarında sürekli kaldığı terk edilmiş kulübenin kapısını açarak girdiğinde kendini eski ve her an kırılmaya hazır görünen koltuğa bıraktı. Ufak bir kestirmenin ardından koltuktan kalkarak az uz olan boya malzemelerinden gerekeceğini düşündüklerini aldı. Burası kirishima için hem bir sığınak hem de bir atölyeydi. Her ne kadar resmetmeyi en sevdiği şey doğa yada gökyüzü olsa da bu aralar insan anatomisine merak salmıştı. Elleri yüzünden kara kalem çalışmasının daha zor olacağına kanaat getirerek fırçasını eline aldı ve aklındaki görüntüyü eski kulübenin boş bir duvarına aktarmaya çalıştı. Resim yaparken vaktin nasıl geçtiğini hiçbir zaman anlamasa da bu hoşuna giden bir şeydi. Elinden geldiğince duygularını duvarlara yansıtmaya çalışırdı. Duvarlara çizmek hem daha masrafsız hem de daha kalıcı oluyordu ona göre.


~~~~~~~~


Bugün resmen bölüm kusasım gelmiş gibi oldu ehehe 

ne yapacağımla ilgili hiçbir fikrim yok gerçekten mük

Sweater WeatherHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin