Higuchi'nin Kira olarak yargılanması üzerine Light, hafızasını yeniden kazanır. Yağmurlu günde L ile yaptığı konuşmadan sonra "öldürme" düşüncelerini kendini riske atmamak adına erteler ve Kira olarak devam etmediği süreçte Light, L adına çalışmaya...
"Well I'm not angry, I'm not totally angry, I'm not all that angry anymore."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bütün yaşananlar fazlasıyla hızlı bir şekilde ilerledi. Bunu fark edebiliyor musun, Light?"
"Evet, farkındayım." Derin nefes aldı ve konuşmasına devam etti. "Ve bu geçen kısa süre zarfında seni sevmeye başladım. Kendi karakteristlik özelliklerimle birebir uzlaştığımı fark ettim. Bunu algılıyor olabilmek ise çok garip bir durum benim için, daha önce bu tür düşüncelerin arasına kapılmamıştım. Ve bu tecrübe ettiklerim, garip hissetmem için yeterli bir sebep."
"Anlıyorum." Lawliet baş parmağını dudağından çekti. "Konuşmanı ilk kez bu kadar uzun tuttuğunu görüyorum ve evet, gerçekten garip hissettiriyor." Light'ın kollarının gevşemesine aldırmadan devam etti. "Ayrıca sandığın gibi kısa bir süre zarfı içerisinde bulunmadık, Light. Tam olarak 1 yıl, 3 ay, 29 gün, 18 saat ve 25...26...27 saniyedir birlikte kalıyoruz. Bu zaman boyunca düşünce yapının farklı bir şekilde gelişmesi ve bazı yeni hislere açıklık getirebiliyor olman çok olanaklı bir durum."
Light buruk bir şekilde gülümsedi. "Tek değişmeyen bir şey varsa o da sensin, Ryuzaki."
Amacından sapmamıştı, Light. Hâlâ Kira olmaya devam ediyordu. Sadece yeni bir duyguyu tatmıştı, bu neyi değiştirirdi? Amacının varlığını ya da elinde olan ölüm gücünü değiştirebilir miydi? Veyahut en basitinden bir örnek vermek gerekecekse; Bir zamanlar hayal ettiği dünyanın tamamı ile ideallerine dönüşmesine engel olmaya yardımcı olabilecek miydi? Bütün soruların cevabı belliydi. Hepsi "hayır"dan ibaretti. Bir şeyleri etkileyebilirdi evet, ama bu yeni yeni alışmaya başladığı his kesinlikle hiçbir şekilde önüne geçemezdi. Yaptıklarını ya da yapacaklarını engelleyemezdi.
Light, her şeyi kendi iradesiyle yönlendireceğini ve kendini bazı olaylar üzerine dizginleyebileceğini biliyordu. Peki ya Lawliet'e karşı olan sevgisi kendisini düzene sokmaya yardımcı olabilir miydi? Bu sorunun cevabı da belliydi; Koca bir "hayır". Bu yüzden rahattı işte, duygularını buna dayanarak açabilmişti gevşek hareketlerle sarıldığı adama.
"Keşke daha farklı bir şekilde tanışmış olsaydık diye düşünüyordum. Bazen bazı tatsız olaylarımızı unutmak adına sadece sana bakardım, Ryuzaki. Çünkü tüm dikkatimi üzerinde tuttuğumda yaşadıklarımızı değil, o an ki sana odaklanırdım."
Lawliet tuhaf bir duyum almışçasına yüzündeki ifadeyi değiştirdi. "Bu ne zamandan beri böyle devam ediyor, Light?"
Light gözlerini kırpıştırıp uzandığı bagaja daha çok yığıldı. "Pek uzun zaman olmadı, yaklaşık 2 ay kadarıyla bu şekilde devam ediyor."
"Anlıyorum." Lawliet bedenini yan bir şekilde çevirmesiyle birlikte yaslandığı omuza çenesini koyup Light'ın yüzüne bakmaya başladı. "Benimle bir ilişki kurmak istediğini söylediğinde aklımda sorular yer edindi, Light. Dediklerine belirli bir cevap veremememin sebebi buydu. Seni reddettiğimi düşünmeni istemiyorum."
Light sırıtarak sağ eliyle Lawliet'in belini sarmalamıştı. "Eğer şu an sana sarılıyor olmasaydım, bir ihtimal dediğin gibi senin beni reddettiğini düşünüyor olabilirdim. Ama öyle bir durumdayız ki, birlikteliğimizin ön izlemesini gerçekleştiriyor gibi hissediyorum."
Lawliet gülümsemekle yetindi. Hiçbir cevap vermemişti. Light gerçekten kendisini seviyor muydu, anlamalıydı. Tabii bunu öğrenmek için, bazı etkenleri göze alması gerektiğini söyleyecekti.
"Light," Lawliet ciddiyet barındıran duygusuz sesiyle konuşuyordu. "sana sevdiğin konusunda güveniyorum ancak yine de düzenli ve uyumlu bir ilişkimiz olacaksa bazı olanakları göz önünde bulundurmalısın."
Light, Lawliet'in bu konuya açıklık getirmek için kendisine açacağını biliyordu. Elinde kayıp olmayacağına kanaat getirdiği sürece Lawliet'in istediği her şeyden vazgeçebilirdi. Onu seviyordu ancak sevgisinin getireceği her bir dezavantaj üzerine sınır koyabilirdi.
"Tam olarak ne gibi olanaklar olduğundan bahsedersen sana ayak uydurabilirim, Ryuzaki."
Lawliet düşünürmüşçesine boş bakışlarla bakmaya başladı. "Sadece tek bir isteğim var. Misa'dan ayrıl ve ona herhangi birini sevdiğinden bahsetme. Olmayan ilişkinizi bitirdiğiniz vakit ilk, tek ve son ciddiyet içeren konuşmanızı tamamlayın. Sonrasında hiçbir şekilde sana ulaşmasına izin verme."
