ချယ်ရီမြေရဲ့မန်းမူလေး(ဗမာမလေး){completed)

part(7)

သူလက်လွှတ်ပြီးဘာမှမကြာပူးမီးပုံပျံကြီးကမှိုင်းမဝဘဲလွှတ်လိုက်တော့အပေါ်မတက်နိုင်ဘဲအောက်တင်မီးပန်းတွေပေါက်တော့အောက်ကလူတွေပြေးကြတာပေါ့ဆုလဲလန့်ပြီးကြောင်သွားတယ်အဲ့အချိန်မှာပိုးဟပ်ဖြူကဆုလက်ကိုအတင်းဆွဲပြီးပြေးတယ်ဆုလဲကြောင်တောင်တောင်နဲ့သူ့နောက်လိုက်ပြေးတာပေါ့အဖွဲ့တွေလဲကွဲကုန်တယ် တော်တော်ပြေးပြီးပွဲစျေးနားရောက်တော့မှ

''တွေ့လားနင်မြင်ပြီလားဘယ်လောက်အန္တရာယ်များလဲဆိုတာ ´´

''မြင်ပါတယ်အဖေရဲ့အာ့လောက်လဲလာအော်မနေနဲ့´´

အဲ့အချိန်

''အားး´´

''ဟက်ဘာဖြစ်လို့လဲ ပိုးဟပ်ဖြူ´´

'' ဘာမှမဖြစ်ပူးရတယ်စောစောကအသက်ကုန်ပြေးတော့ခြေထောက်လေးနဲ့နဲခေါက်သွားတာထင်တယ်ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး´´

'' ဘာ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးလဲနင့်ခြေထောက်ယောင်နေတယ် လာ8နာရီထိုးတော့မယ်ဆရာမတို့လဲစောင့်နေလိုက်ပြီ´´

''အား ´´

''တွေ့လားနင်မထောက်နိုင်တော့ပူးမဟုတ်လား  ´´

''ရတယ်ဆို ´´

''လာသွားကြမယ် ဘာရတယ်လဲ´´

ဆုလည်းသူ့ကိုဆူပြီး

''လာငါတွဲမယ်ငါ့ပုခုံးပေါ်နင့်လက်မောင်းတင်လိုက်ငါ့ကိုမှီလျောက်ဘာမှမလိုတော့ပါဘူးကားနားရောက်တော့မှာပဲဟာ´´

ဆုပြောပြောဆိုဆိုနဲ့သူ့လက်မောင်းကိုဆုပုခုံးပေါ်တင်ပြီးတွဲလိုက်တယ်တယ်ပိုးဟပ်ဖြူကဆုကိုစိုက်ကြည့်နေတယ်ဆုရင်တွေခုန်တာမှဆုရင်ခုန်သံတောင်ဆုပြန်ကြားနေရတယ်တဒိန်းဒိန်းနဲ့ ဆုလည်းရှက်ရှက်နဲ့

''ဘာကြည့်တာလဲ´´

''မဟုတ်ပါဘူးဟာငါ့မန်းမူလေးကဒီလိုကျတော့လဲချစ်စရာလေး´´

''အကောင်စုတ်သေချင်ပြီးလားဘာငါ့မန်းမူလေးလဲလွတ်ချလိုက်ရမလား ဟွန်း´´

'' စတာပါဟာနင်ကလဲတွဲပါရောက်ပဲရောက်တော့မယ်´´

ဆုတို့ကားနားရောက်တော့လူတောင်အကုန်စုံနေပြီ