The Girl I Love The Most (JENLISA GirlxGirl) COMPLETED

Chapter 6

Jennie

Maaga akong nagising at umalis muli nang bahay para pumasok. Nakasanayan ko na talaga itong gawin sa tuwing iniiwasan ko si Kuya, lalong lalo na si Lisa.

Hindi ko na rin ito hinintay pang magising kanina kahit pa magkatabi lang naman kami sa pagtulog. Ewan ko ba. Natatakot akong mag panagpo kami ngayon. Tila ba nauubusan ako palagi ng sasabihin. At lahat ng iyon ay nagsimula lang naman noong gabi na nakita kong nag kiss sila ni kuya.

Pakiramdam ko kasi hindi ako makahinga. Everytime na nakikita ko silang nagkikiss ay paulit-ulit iyong nagsusumiksik sa aking isipan.

Pakiramdam ko sa tuwing magtatama ang aming mga mata, milyon-milyong salita ang gustong kumawala sa mga labi ko, ngunit hindi ko naman magawang sabihin ang mga ito.

And I just can't tell her because...I can't. Kaya ang mga salitang nais sabihin ay nananatili na lamang sa aking sarili at isipan. At hindi ko na rin gusto pang ipaalam.

Nakukuha ninyo na ba ang ibig kong sabihin?

Oo, marahil tama nga kayo ng iniisip. I'm in love with my best friend. Matagal na. Matagal na panahon na.

Mga bata pa lamang kami ni Lisa, alam ko na kung ano ako. Alam ko na kung anong gusto ko at kung sino. Alam ko na, na sa tuwing hinahalikan ko siya noon sa kanyang pisngi, ay mayroon iyong ibig sabihin.

Alam ko na ang pag papanggap kong Romeo at siya ay si Juliet, ay iyon din ang pinapangarap ko sa para sa amin.

Alam ko na noon pa, na hindi isang Prinsipe ang hanap ko, kung hindi katulad ko rin na isang Prinsesa.

At wala akong ibang natitipuhan, kung hindi siya lamang. Si Lisa, na best friend ko. Si Lisa, na girlfriend ng kuya ko.

Hindi ko mapigilan ang mapatawa ng mapakla sa aking isipan.

Kasi nakakatawa naman talaga, hindi ba? At sa hinaba haba na ng panahon, walang ibang nakakaalam ng nararamdaman ko para sa kanya kung hindi ako lamang. Na maging siya ay walang ideya. At hindi alam kung paano ako nasasaktan sa tuwing nakikita ko siyang masaya sa iba.

Well, I can't blame her. Kamahal-mahal naman kasi si Kuya eh. Isa pa, alam kong straight si Lisa. Ayoko ring mapunta lamang sa wala ang lahat ng aming pinagsamahan. Ang aming pagkakaibigan.

Kaya mas minabuti ko na lamang na itago sa aking sarili ang lahat. Hindi na rin naman kasi mahalaga pa. Kasi tanggap ko ng hanggang kaibigan lamang ako sa kanya. Parang kapatid. Tanggap ko ng hindi na nito kailangan pang malaman ang tunay kong nararamdaman. Ang lihim kong pag tingin sa kanya.

At higit sa lahat, no one knows I'm gay. Even my family, my parents and my kuya. Even Lisa. And I don't think they will accept me for who I am when they find out. Kaya mas mabuti nang sarilinin ko na lamang ang lahat.