The Girl I Love The Most (JENLISA GirlxGirl) COMPLETED

Chapter 9

Jennie

Magkasabay kaming pumasok ni Lisa sa St. Wood, hindi ko alam pero mas lalo yata itong nagiging clingy sa akin ngayon. Mas lalo lamang din akong nahihirapan na pigilan itong pagtingin ko at nararamdaman para sa kanya kahit na hindi naman dapat.

Lately, palagi itong nakadikit sa akin. Ni hindi nga yata niya ako inaalis sa kanyang mga mata eh. Kung saan ako ay nandoon din siya. Palagi niya akong hinahawakan sa aking beywang, at pagkatapos ay hihigitin niya palapit sa kanyang katawan.

Iyong dikit na dikit na animo'y pagmamay-ari niya ako.

And the way she looks at me now, it's kinda different. Para bang... never mind.

Palagi rin itong nakabuntot sa akin sa tuwing si Miyuki ang kasama ko, pagkatapos ay pagbabawalan nito ang kawawang si Miyuki sa tuwing may gusto siyang puntahan kasama ako.

Haaay. Hindi ko siya maintindihan. Akala ko ba gusto niya na magkaroon ako ng maraming kaibigan? Pero bakit pakiramdam ko ngayon, ipinagdadamot din niya ako sa iba.

Atsaka nagiging assuming ka. Tuyo ng aking isipan.

Hmp! Hindi naman sa pagiging assuming pero, masisisi niyo ba ako na sa tuwing ginagawa niya ang mga bagay na iyon ay hindi ko mapigilan ang hindi kiligin? Hindi ko mapigilan ang maging masaya dahil sa mga ginagawa niyang wala mang meaning sa kanya, pero sa akin, meron.

"Are you okay? Mukhang kanina ka pa tahimik at nakatulala diyan." Komento nito na siyang dahilan para bumalik ako sa realidad.

Dahan-dahan na napaharap ako sa kanya bago siya binigyan ng isang ngiti.

"M-May iniisip lang." Utal na sagot ko naman sa kanya.

Napataas ang kilay nito ngunit sa unahan parin nakatutok ang mga mata, malapit na rin kami sa St. Wood dahil nakikita ko na ang gate mula rito.

"Hmmmm. Gano'n ba? At ano naman ang iniisip mo? Or should I say, who?" Sabay baling nito ng tingin sa akin dahilan upang mapatawa ako ng may pagkaalanganin.

Paano ba naman hindi eh siya lang naman kasi itong iniisip ko palagi. Pero hindi ko naman syempre pwedeng sabihin sa kanya ang bagay na iyon.

"W-Wala." Pagsisinungaling ko.

"Eh ano?" Pagkatapos ay napataas ito ng kanyang kilay. Ipinasok na nito ang kanyang kotse sa gate. Hindi pa man ito nakakababa ay nagtitilian na ang ibang estudyante dahil alam nang dumating na ang Queen Lisa nila.

Hindi na ako kumibo pa kahit pa naiintriga ito ng sobra. Wala naman kasi akong sasabihin at mas lalo naman na hindi ako aamin, 'no?

Inihinto na nito ang sasakyan at maayos na rin niya itong na i-park, ngunit hindi parin nito ini-unlock ang pintuan ng kotse kaya napatingin ako sa kanya. Noon naman ay maayos na iniharap nito ang kanyang sarili sa akin ,bago ako tinignan ng diretso sa aking mga mata.

"Umamin ka nga sa akin." Panimula niya. "May tinatago ka ba sa akin?" Pagkatapos ay pinaningkitan pa ako ng kanyang mga mata.

Napanganga ako in disbelief.

"Ano namang itatatgo ko sa'yo?" Ganting tanong ko sa kanya. Napahinga siya ng malalim bago ako mataman na tinignan lamang sa aking mukha. Tila ba mayroong iniisip ito na hindi ko mawari kung ano.

"Nevermind." Ani niya. "Maybe I'm just being paranoid." Dagdag pa niya bago nauna na itong bumaba ng sasakyan. Agad naman na sumunod na rin ako sa kanya.