The Girl I Love The Most (JENLISA GirlxGirl) COMPLETED

Chapter 20

Jennie

Pagkatapos ng nakakapagod na araw at ng huling klase ay para bang gusto ng humilata agad ng katawan ko sa higaan.

Palabas pa lamang ako ng classroom ay sobrang ramdam na ramdam ko na ang panlalanta ng aking buong katawan.

Nang siya namang agad na nakita ko ang paparating na si Lisa habang nakangiti ng pagkalawak-lawak sa akin, at sobrang tamis.

Awtomatikong napakunot ang aking noo habang nagtataka na tinitignan siya sa kanyang buong mukha.

"A-Anong meron? Bakit parang ang saya mo yata?" Malawak ang ngiti na tanong ko sa kanya.

Napailing ito habang nakangiti pa rin.

"Sinusundo ko lang ang best friend ko?" Patanong na sagot nito habang humahakbang ng mabagal patungo sa likuran ko, at basta na lamang piniringan ang mga mata ko.

"Teka...at para saan naman ito?" Mas lalong may pagtataka sa boses ko habang napapahawak sa bagay na itinakip nito sa mga mata ko.

"Just...just trust me." Saad nito.

Pagkatapos ay naramdaman ko nalang na inaalalayan ako nito papunta sa kung saan. Narinig ko ang pagbukas ng pintuan ng sasakyan, at agad na inalalayan ako papasok.

Noong maisara na niya ang pintuan sa tabi ko ay maya-maya lang, narinig ko na rin ang pagsakay nito sa driver seat at pati na rin ang pagbuhay nito ng makina.

"Lisa, saan mo ba talaga ako dadalhin?" Tanong ko sa kanya. "Pwede bang tanggalin nalang itong nakalagay sa mga mata ko? Wala akong makita eh!" Dagdag na reklamo ko pa.

"Jen, chill!" Pagpapakalma nito sa akin. "Kapag tinanggal mo 'yan, edi hindi na surprise ang pupuntahan natin." Paliwanag niya.

Napahinga ako ng malalim.

"B-Bakit naman kasi kailangan may pa-surprise pa? Ano bang meron?" Tanong ko.

Natahimik ito sandali bago muling nagsalita.

"Seryoso ba? Hindi mo talaga natatandaan?" Tanong niya.

Napakunot ang noo ko. Wala talaga akong ibang matandaan at maisip kung anong meron.

Napailing na lamang akong muli.

Narinig ko ang malalim na paghinga nito.

"Fine! Malalaman mo rin." Tila ba malapit nang maubusan ng pasensya na wika niya.

---

"Malayo pa ba tayo? Parang dalawang oras na tayong bumiyahe eh!" Muling pag reklamo ko.

Dahil sigurado akong malapit nang dumilim ngayon. Naka-idlip na nga ako eh. Pero hanggang ngayon nagbibiyahe pa rin kami.

"Relax. Pwede bang matulog ka na lang ulit?" Saway nito sa akin.

Hmp!

Napanguso ako.

Hindi nagtagal ay naramdaman ko ang paghinto ng sasakyan.

"May naisip ako!" Para bang biglang na-excite na wika nito.

Naramdaman ko ang paglapit niya sa akin hanggang sa tuluyang tinanggal na nga nito ang panyo na nakapiring sa mga mata ko.

Medyo nangalay 'yung mga mata ko roon ha!

Napatingin ako sa labas ng sasakyan. Nasa isang tahimik na lugar kami at medyo liblib din dahil panay punong kahoy ang makikita sa paligid.

At tama nga ako, malapit nang dumilim dahil pasado alas sais na ng gabi.