A for Alpha

အပိုင်း (၈)

အပိုင်း (၈)

-တခုခု‌တော့ မှားနေပြီ-

မနက်မိုးလင်းချိန်တွင် ဂျီမင်းသည် မျက်လုံးအရင် မဖွင့်သေးဘဲ ကျောက်ဖျာပေါ် ဟိုဘက်ဒီဘက် လူးလှိမ့်ပစ်လိုက်သည်။ နောက်တော့မှ အိပ်မှုန်စုံမွှား ပုံစံဖြင့် ငုတ်တုတ်ထထိုင်လိုက်သည်။ 

ခေါင်းထက်က ပွယောင်း‌ယောင်း ဆံပင်တွေကို ကုတ်နေတုန်းမှာပဲ နှာခေါင်းထဲဝင်လာသည့် အစားအသောက် အနံ့များကြောင့် မျက်လုံးကို ပြူးနေအောင် ဖွင့်လိုက်ပြီး ဘယ်ကရနေသလဲဆိုတာကို နှာခေါင်းလေး တရှုံ့ရှုံ့လုပ်ရင်း စူးစမ်းလိုက်သည်။

စားချင်စဖွယ် ပြင်ဆင်ထားတဲ့ အသားစွပ်ပြုတ်ပူပူနွေးနွေးကြောင့် ဂျီမင်းတို့ ကျောက်ဖျာပေါ်မှ ခလုတ်တိုက်မလဲရုံတမယ် အပြေးလေး ဆင်းလာခဲ့တော့သည်။ လက်က ဘေးမှာအသင့်ချထားသည့် ဇွန်းကိုကိုင်ကာ အားရပါးရ ခပ်စားခါနီးမှ ဒီအသားစွပ်ပြုတ်က ဘယ်ကရောက်လာသလဲဆိုတာကို တွေးလိုက်မိကာ ဟန်ပြင်နေသည့် လက်တွေက တုံ့ခနဲ ရပ်သွားရသည်။

ဒီဂူထဲမှ သူနဲ့ဘောလုံးလေးပဲ ရှိတာပါ။ သူပြင်ထားတာ မဟုတ်တာမို့ ဘောလုံးလေးများလားဆိုတော့လည်း မဟုတ်တန်ရာ။ ဒီကောင်လေးက ဒီလောက် ခန္ဓာကိုယ်က လုံးတုံးနေပြီး စကားနားမထောင်တတ်တဲ့ဥစ္စာ၊ ဒီလိုချက်ကျွေးတာမျိုးအထိတော့ လုံးဝမဖြစ်နိုင်ဘူး။

ခုလည်း အရိပ်အကဲ ခတ်ကြည့်လိုက်တော့ ခါတိုင်းလို နေပူဆာလှုံနေကြ စမ်းချောင်းဘေးက ကျောက်ဖျာလေးပေါ်မှာပဲ ငါးမိနစ်တစ်ခါ အမြီးလေးယမ်းရင်း အေးဆေးအေးဆေး လှဲလျောင်းလို့နေလေရဲ့။

အခုချိန်ထိ စားချင်စဖွယ် အငွေ့တို့ တထောင်းထောင်း ထလျက်ရှိသည့် အသားစွပ်ပြုတ်ကို ကြည့်ရင်း တံတွေးများသာ မြိုချနေမိသည်။ သူ ဒီလို စားဖွယ်ရာမျိုး ကောင်းကောင်းမွန်မွန် မစားရတာ ဘယ်နှရက်လောက် ရှိနေပြီလဲ။ အိမ်ကနေ ထွက်ပြေးလာပြီး နောက်ပိုင်းဆိုပါတော့။

"ဘောလုံးလေး၊ ဒီမှာ ငါတို့အပြင် တခြားလူရှိနေတာလား"

နံဘေးပတ်ပတ်လည်ကို လှည့်ပတ် ကြည့်ရှုလိုက်ရင်းက မလှမ်းမကမ်းရှိ ကျောက်ဖျာပေါ်က ဘောလုံးလေးကို လှမ်းမေးလိုက်သည်။ ပါးစပ်ထဲ ဇွန်းကိုကိုက်ထားကာ အမေးရှိလာသည့် လူအား ဘောလုံးလေးက ဖင်ပေးထိုင်နေရာမှ လှည့်ကြည့်လာသည်။