Paper Airplane「 纸飞机 」

3 , 1

Unicode

ထန်ကျွင့်ဟယ်မှာ သူ ယန်းရွှင်းကို နောက်ထပ် ထပ်တွေ့ဖို့အခွင့်အရေးမရှိတော့ဟုသာ ထင်နေခဲ့သည်။

ငါးနှစ်အရွယ်ကလေးတစ်ယောက်အတွက် တစ်နှစ်ဟူသည့်အချိန်မှာ လွန်ခဲ့သောနှစ်ပိုင်းလောက်ကဖြစ်ပျက်ခဲ့သမျှအရာတိုင်းကို လုံးလုံးလျားလျားမေ့ပျောက်သွားလောက်အောင် ရှည်လျားလွန်းလှ၏။ ထန်ကျွင့်ဟယ်ကတော့ တစ်နှစ်လောက်ကြာပြီးတာတောင် ယန်းရွှင်းကိုသတိရနေသေးတုန်းပင်။

သူ့အသက်၆နှစ်ရှိနေပြီဖြစ်သည့်နွေရာသီ၌ ထန်ကျွင့်ဟယ် ယန်းရွှင်းအား ထပ်တွေ့ခဲ့ရသည်။

အနက်ရောင်ကားတစ်စီး သူတို့အဆောက်အဦးရှေ့တွင်ရပ်လာခဲ့ပြီးနောက် ထန်ကျွင့်ဟယ်လေးမှာ ထန်ရှောင်နန်၏ဦးဆောင်မှုဖြင့် သူမလက်ကိုကိုင်ရင်း လှေကားကနေဆင်းလာခဲ့လေသည်။

ထိုအချိန်တွင် သူကငိုမနေခဲ့။ ကားနောက်ခန်းက ခုံပေါ်ကို နာခံစွာနှင့်သူ့ဘာသာအကျအနတက်ထိုင်လိုက်ရင်း ထန်ရှောင်းနျန်အား နှုတ်ဆက်စကားတောင်ပြောလိုက်သေး၏။

ထန်ရှောင်းနျန်ကသူ့ကို ကြည့်ကောင်းတဲ့အဝတ်အစားတွေဝယ်ပေးခဲ့သည်။ အဖြူရောင်ရှပ်အင်္ကျီလေးအပေါ်တွင် မီးခိုးရောင်စွပ်ကျယ်ကွက်ကလေးတစ်ခုရှိနေပြီး ဖဲပြားလေးလေးဖြင့်လည်း လည်ပင်းကိုပတ်ထားသေးသည်။ ထန်ကျွင့်ဟယ်မှာ မင်းသားလေးနှင့်တောင်တူနေလေ၏။

ယန်းချန်ချွမ်းကသူ့ကို အိမ်ပေါ်ခေါ်သွားမည်လုပ်သည့်အခါ အိမ်နီးချင်းတစ်ဦးကမြင်သွားပြီး အံ့ဩစွာဖြင့်ပြောလာသည်။
" အိုး၊ ဒီကောင်ချောလေးက ဘယ်ကများလဲ "
   
ယန်းချန်ချွမ်းသည် ဝတ်ကျေတမ်းကျေပြုံးပြလိုက်၏။
" ကျွန်တော့်လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်က အလုပ်ကိစ္စနဲ့ခရီးသွားနေလို့၊ သူ့ကလေးက ကျွန်တော်တို့နဲ့ရက်နည်းနည်းလောက် လာနေတာ "

ယန်းရွှင်းကတော့ အပြင်ထွက်ဆော့နေခဲ့ပြီး ယန်းချန်ချွမ်းပြန်ခေါ်လိုက်သည့်အခါ သူကအတော်လေးကိုညစ်ပတ်ပေစုတ်နေပြီဖြစ်သည်။

ထန်ကျွင့်ဟယ်သည် ဆိုဖာပေါ်တွင်ခပ်တောင့်တောင့်ကလေးထိုင်နေပြီး၊ ယန်းရွှင်းကသူ့ကို ဘယ်သူဘယ်ဝါမှန်းမမှတ်မိတော့မည်အားစိုးရိမ်ရင်း မခို့တရို့လေးကြည့်နေခဲ့သည်။