Kanlı Yastık

2.Bölüm

Cenaze işlemlerini hallettik, aradan 1 ay geçti tam.
Selimle Babannemin durumu yüzünden buluşamamıştık,bana önemli birşey söyleyecekti,bende merak ediyorum açıkcası.

Kapı çaldı, Erva açmaya giderken bende Evi süpürüyordum.

" Neva?"

" efendim?"

" Selim abi geldi"

" ha geldinmi ...şey ben hazır değilim yanlız...biraz bekletcem seni, sen geç buyur"

" yok tamam sorun değil beklerim ben"

" gel gel abi geç otur , Su vereyimmi?"

" yok Erva sağlasın"

"Havada çok sıcak dimi"

" hiç sorma aynen..."

" ben bi Nevaya bakayım"

Ervanın yanıma gelmesiyle sorguya çekilmem bir oldu.

" eee siz böyle ,ikiniz ?hayırdır "

" bende bilmiyorum...önemli birşey söyleyecekti bana,Babannemin ölümünden sonra fırsatı olmadı bir türlü,kısmet bu güneymiş"

" allah allah,bak sen...ne diyecek aceba ,bende meraklandım doğrusu"

" yani"

" e hadi bakalım ,iyi madem "

Ervanın Odadan çıkmasiyla rahat bi Nefes aldım ve hafiften allık sürmeye başladım, zaten başka birşey kullanmam yüzüme gözüme.

" e hadi Neva nerde kaldın"

" geliyorum Erva,az sus"

Panikle elimdeki allığı yere düşürdüm ve o reflex ile yerden kaldırıp yerine koydum. Son kez Aynada kendime ceki düzen verdim,yazmamıda bağlayıp Odadan çıktım.

" nihayet"

" sus dedim"

Selimin bakışları beni utandırmıştı, sanki görücü gelmiş bana gibi bir his oluştu içimde.

" ee..şey...ben hazırım....i- istersen gidelim "

" şey ...şey...tabi tabi ...k.bakma ben biraz ....neyse "

Ikimizinde el ayak birbirine karıştı, buna Ervanında sırıtarak bakması beni iyice utandırmıştı.
Selim Kapıyı göstererek ,bana önden buyumamı söyledi, bunun üzerine Kapıyı açtım ve çıkmadan Hırkamı aldım yanıma, o da ardımdan Ervaya veda ederek çıktı nazikce .

Selim Arabaya geçerken bende Ervaya son kez bakış atıp Kes sesini işareti yaptım elimle.
Kikirdeyerek içeriye girdi ve Pencereye koşup bizi izledi.
Selim Arabayı çalıştırdı,böylelikle de yola koyulduk.

" şey ben ne giyeceğimi bilemedim....abartı olmadı dimi ?"

" yoo gayet güzel olmuşsun, senin doğal güzelliğin yeter..."

" ben bayadır Kasabaya inmeyince işte ...ne bilim..."

" yok çok güzel olmuşsun herzamanki gibi "

Hafif bir gülümseme oluştu yüzümde ve nazikce Teşekkür ettim önüme bakarak.
Iyice utandım ve karnımdaki o tuhaf hissi aldırış etmemeye çalışıyordum sadece. Yanaklarım yanmaya başladı derken Seliminde oldukca heyecanlı olduğunu fark ettim.

" ee...şey...nasılsın peki"

" iyi gibiyim..bilmiyorum..."

" sen hep iyi ol Neva...bak ben yanındayım bunu herzaman söylüyorum"