ELİZA

13

@elizameykap: Yan gözle bakarsan, görersin.

@elizanınburnu: Nasıl aşığım ama sana.

@elizanındalağı: Aşk kadın.

@magazinburada: Mir Hanla nasıl gidiyor Eliza?

Bu gönderinin yorumları sınırlandırılmıştır.

Salak Mir Han resmen cümle alem bizi sevgili sanıyordu! Telefonu yatağa attığımda çalmaya başladı. Arayana baktığımda annemdi. Tabii ki de.

"Efendim anne?"

"Bana açıklamak istediğin bir şey var mı Peren?"

Valla benim bir suçum olmadığı in her şeyi açıklayabilirdim.

"Yok."

Baya iyi açıklamıştım.

"Beni delirtme Peren. Abin gelecekti zor tuttum."

Bağırmasıyla telefonu kendimden uzaklaştırdım. Canım kulaklarım ahirette benden hesap soracaktı.

"Kızım madem böyle bir şey var neden söylemiyorsun?"

Annemin sakin sesiyle şaşırmıştım. Gerçi hep böyleydi bir yüksek, bir sakin uçlarda yaşıyordu. Yoo, ne anneme benzemesi?

"Çünkü yok anne?"

"Nasıl yok? Mir Han neden öyle bir açıklama yaptı o zaman?"

Salak çünkü.

"Bilmem, kafasından uyduruyor işte. Hasta mı acaba?"

"Peren akşam yemeğine çağırdım onları sen de gel. Bu mesele çözülsün yavrum. Tamam mı?"

Başka çarem yoktu anlaşılan.

"Tamam."

Aynanın karşısına geçip kendime baktım. Her zamanki gibi makyajım vardı, yapmama gerek yoktu. Tırnaklarım iyiydi, saçım da fena sayılmazdı. Üzerimi değiştirip çantamı aldım. Arabama bindiğimde Mir Han'dan mesaj geldiğini görmüştüm. Ona hâlâ çok sinirliydim.

Mir Han: Size geçiyoruz.

Eliza: N'apim?

Mir Han: Onlara ne diyeceğiz?

Eliza: Bilmem, ne diyelim?

Mir Han: Gerçekten sevgili olduğumuzu.

Eliza: Olur.

Mir Han: Eliza sen iyi misin?

Eliza: Evet?

Mir Han: Nasıl bu kadar çabuk kabullendin?

Eliza: Tek mantıklı yol bu Mir Han.

Mir Han:  Peki.

Telefonumu kapatıp eve doğru sürdüm. Mir Han'a tabii ki de bunu ödetecektim.

Şimdilik ılımlı davranmak en iyisiydi. Ona var ya hayatı zehir edecektim.

Neyse ki onu sinir etmek için uğraşmama gerek yoktu. Kendim olsam yeterdi. Bu iyiydi diğer türlü üşenirdim.

Eve geldiğimde indim. Kapıyı çaldığında Mir Hanların geldiğini gördüm. Ona yandan bir gülümseme sunup kapıyı açan abime baktım. Sinirliydi, omuz silkip Günseli'ye sarıldım.

"Hoş geldin."

Günseli kocaman gülümsedi.

"Hoş bulduk canım."

Mir Han'ın babası Ahmet Bey'e dönüp elimi uzattım.

"Hoş geldiniz."

Günseliyle çok kez karşılaşmış, vakit geçirmiştik. Annemle yakın arkadaşlardı ama babasıyla hâlâ resmiydim. Çekiniyordum azıcık.

Bazen utanıyordum. Bazen, çok nadir.

Elimi sıkıp "Hoş bulduk." dediğinde samimiyetine gülümsedim. Sıcaktı, dışarıdan durduğu gibi değildi.

Mirza gelip boynuma atladığında şaşkınlıkla bir iki adım geriledim.

"Ben de hoş geldim yenge!"

Onu üzerimden alan abimdi. Mirza abime bakıp derince yutkundu. Yazık!

"Başlatma yengene!"

Çok uykum vardı. Tüm gece uyanıktım. Sabah da çok az uyumuştum. Telefonum asla susmamıştı. Derince esnerken ağzımı kapattım. Herkes bana bakıyordu.

Lan yalnızlığa nasıl alıştıysam hayvan gibi ses çıkararak esnemiştim!

"Uykunu alamadın mı kızım?"

Günseli'nin gülerek söylediği şeye kafamı salladım. Mir Han'a baktım.

"Mir Han sağ olsun telefonum asla susmadı."

Mir Han tek kaşı kalkık bana bakarken omuz silktim. Babamın kaşları çatılmıştı.

"Neden?"

Şirince gülümsediğimde bizimkiler tedirgindi. Beni biliyorlardı. Bir şeyi çok normal söylüyorsam o şey asla kulağa normal gelmezdi.

"E açıklama yaptı ya babacığım."

Abim kaşlarını çatıp bana döndü.

"Senin haberin yok muydu?"

Herkes şaşkınken yandan bir gülümsemeyle Mir Han'a baktım.

"Valla..."

Mir Han kaşlarını hayır anlamında kaldırdığında gülümsemem daha da büyümüştü.

"Benim sevgili olduğumuzdan da haberim yoktu."

Mir Han sinirle gözlerini kapattığında herkes bir şeyler diyordu.

"Ne?"

Abim öfkeyle Mir Han'a döndüğünde telefonumu alıp Mir Han'a mesaj attım.

"Ne demek oluyor bu Mir Han?"

Açıkla bakalım.

Eliza: Ya kusura bakma planımızı unutuvermişim 🤗

Şu an deli gibi kahkaha atmak istiyordum.